به گزارش خبرگزاری دانا رسول میرقادری، با بیان این مطلب با اشاره به این که این طرح می‌تواند محسنات زیادی هم داشته باشد، خاطر نشان کرد: درکنار تمام محاسن بومی گزینی، باید این را هم در نظر داشت که این قانون حق دانشجویانی که بهتر تحصیل کرده اند و شایستگی این را دارند که در دانشگاه‌های دلخواهشان، یا دانشگاه‌های برتر در تهران و یا مراکز استان تحصیل کنند، با ناعدالتی تضییع می‌کند.
میرقادری با بیان اینکه در حال حاضر ظرفیت دانشجویان دانشگاهی کشور تقریبا به وضعیت شناور رسیده است، اظهار کرد: ظرفیت دانشجویان ما در دانشگاه‌های مادر و اصلی به حدی رسیده که دیگر تعداد دانشجویان سال به سال زیاد نمی‌شود و در مقابل دانشگاه‌ها نیز امکاناتی مانند خوابگاه‌ها دارند که این ظرفیت، ثابت است. اکنون نیز ظرفیت دانشگاه‌ها در بحث بودجه‌های عمرانی و ساخت خوابگاه خیلی کمتر شده است.این بدان معناست که ظرفیت خوابگاه‌های موجود تا اندازه‌ای معقول است.
وی در ادامه گفت: دانشگاه‌های دولتی ظرفیت خوابگاهی، امکانات پذیرایی و اسکان دانشجویان را از قبل آماده دارند. در نتیجه می‌توان این ظرفیت‌ها را درباره دانشجویان غیر بومی استفاده کرد. اگر قرار باشد بومی‌ها هم از خوابگاه استفاده کنند کمکی به تمرکز زدایی نمی‌شود و فرض اصلی این است که در بومی سازی، افراد در خانه‌های خودشان ساکن باشند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به این نکته که دانشگاه‌های غیر مادر در کشور براساس امکانات و شرایطی که در حال حاضر دارند، به پای دانشگاه‌های دولتی نمی‌رسند، افزود: البته نمی‌توان انکار کرد که در برخی مراکز دانشگاه‌های خوبی هم وجود دارند و نمی‌توان گفت که همه دانشگاه‌های غیر دولتی دانشگاه‌های بدی هستند. اما به خاطر اعتبار دانشگاه‌های دولتی و داشتن پشتوانه ملی در آنها، دانشجویان ابتدا ترجیح می‌دهند که به دانشگاه‌های دولتی بروند. چرا که این مراکز آموزشی اساتید برجسته تر و بودجه‌های مستمری دارند که باعث می‌شود دانشجوها احساس امنیت بیشتری برای تحصیل داشته باشند.
وی در پایان با بیان اینکه این ظرفیت امکانات و ظرفیت دانشگاه‌هاست که ضرورت تقسیم جمعیت دانشجویی را معلوم می‌کند، خاطرنشان کرد: در حال حاضر ظرفیت دانشگاه‌های دولتی دیگر به حدی رسیده که ظرفیت اضافی وجود ندارد با توجه به رشد جمعیت و تعداد دانشجوهایی که هر سال متقاضی ورود به دانشگاه‌ها هستند تقریبا این تعداد به حالت مجانی رسیده است و در سال‌های مختلف تعداد دانشجوی متقاضی ورود به دانشگاه زیاد نمی‌شود.
