در این مقاله به سوالات رایج درباره دوران عقد پاسخ می دهیم، با ما همراه باشید:
الف) آیا در دوران نامزدی و عقد هم می توان شناخت کسب کرد؟
اگرچه لازم است که شناخت نسبی برای شروع یک زندگی و انتخاب فرد مناسب را در همان دوران خواستگاری به دست آورده باشید، ولی دوران عقد هم به نوبه خود شناختی نسبت به یکدیگر به زوجین می دهد. درواقع دوران عقد، دوران شناخت بهتر و عمیقتری است و این شناخت می تواند مقدمه ای بر سازگاری بهتر و تفاهم بیشتر در دوران پس از عروسی باشد.
درواقع در این دوران، از طرفی به دلیل اینکه برخی رودربایستی ها و ترسها کمتر شده است و از طرف دیگر زوجین در موقعیت های گوناگونی مانند منزل اقوام، مسافرت، گشت و گذارهای دو نفره و ... در کنار هم هستند، می توانند شناخت بیشتری از خلقیات یکدیگر به دست آورند.
ب) رفت و آمدهای دوران عقد چقدر باید باشد؟
بهترین راه آن است که زن و شوهر در محیطی آرام با یکدیگر در این باره به گفتگو بنشینند و در این رابطه، نظر خانواده دختر را نیز در نظر داشته باشند زیرا ممکن است خانواده دختر، شرایطی داشته باشند که رفت و آمد پسر را به منزل خانواده دختر محدود کند؛ مسائلی از قبیل:
محدودیت های اقتصادی، فضای منزل کوچک و محدود، وجود فرزندان کوچکتر و ... .
آقایان توجه کنند:
1- حتماً پیش از رفتن به منزل خانواده همسرتان، با همسرتان هماهنگ کنید تا آمادگی بهتری داشته باشند.
2- در میزان ارتباطات خود تعادل را حفظ کنید. اینگونه نباشد که چند روز پشت سرهم رفت و آمد داشته باشید و چند روز پشت هم، خبری از همسرتان نگیرید!
3- برای بیرون رفتن و یا مسافرت با همسرتان، به عرف خانواده او توجه کنید.
4- در دیدارهایتان، حتماً به همسرتان ابراز محبت کنید! رسول خدا (ص) فرمودند: «هرچه ایمان انسان کاملتر باشد، به همسرش بیشتر اظهار محبت می کند »1. البته بسیار مراقب باشید که این ابراز محبت در خلوت دو نفره تان انجام گیرد و در حضور دیگران، بخصوص فرزندان کوچکتر، خوددار باشید.
5- در مناسبتها به همسرتان هدیه بدهید، هرچند هدیه ای کوچک باشد!
دردسرهای دوران عقد
شناخت در دوران عقد می تواند مقدمه ای بر سازگاری بهتر در دوران پس از عروسی باشد
خانمها توجه کنند:
1- همسرتان را در جریان آداب و رسوم خاص و عرفهای ارتباطی که برای خانواده تان مهم هستند، بگذارید.
2- گاهی شما نیز برای ابراز محبت به همسرتان، هدیه دهید! البته بسته به عرف خانواده تان، ماین هدیه می تواند از طرف شما به تنهایی، و یا شما و خانواده تان باشد.
3- اگر شرایط منزلتان طوری است که ارتباط دونفره را مشکل می کند، می توانید تفریحات دونفره تان را در خارج از منزل، برنامه ریزی کنید.
ج) روابط زناشویی چگونه باشد؟
در دوران محرمیت نامزدی، با اینکه به هم محرم هستید ولی بسیار بهتر است که ارتباط جسمانی برقرار نکنید و دختر نیز پوشش خود را تا حد زیادی رعایت کند چون ممکن است یکی از طرفین یا هردو به دلایلی از عقد و ادامه رابطه، منصرف شود که در این حال، عدم رابطه جسمی به نفع هردو نفر است.
بعد از خواندن خطبه عقد، می توان پوشش کمتری داشت و ارتباطاتی را برقرار نمود ولی بهتر آن است که آن مقدار از رابطه جنسی که عرفاً به بعد از عروسی موکول شده است رعایت شود.
نکته بسیار مهم:
هم آقایان هم خانمها بسیار به این نکته مهم توجه داشته باشند که عدم تمایل هر یک از زوجین به برقراری هرگونه رابطه جسمانی با یکدیگر، مسئله ای طبیعی نیست! به عبارت دیگر، در دوران عقد، دختر و پسر نیازمند برقراری ارتباط زناشویی با یکدیگر هستند و چنانچه یکی از زوجین، از برقراری هرگونه ارتباطی طفره می رود، باید علت آن را بررسی کرده و مشکل را حل کرد.
برخی از دلایل اینگونه رفتارهای غیر طبیعی عبارتند از:
ازدواج تحمیلی، عجله مرد در برقراری ارتباط عدم برقراری پیوند عاطفی بین زوجین، بی اعتمادی به یکدیگر، نیاموختن مهارتهای ارتباطی، ترس از مردان در زن، مشکلات روحی قبلی، عدم ترشح هورمونهای جنسی، وجود ارتباطات خارج از چهارچوب ازدواج، عدم اطمینان از توانمندی در ارضای دیگری و ...
راه حل مناسب این است که در محیطی آرام و به دور از تنش، و در خلوتی دو نفره، انتظار خود را از همسرتان بگویید و به او اطمینان دهید که او را دوست می دارید و اگر مشکلی هست به او در رفع آن کمک خواهید کرد. سپس مشکل مطرحه شده از طرف همسرتان را اگر جسمانی بود به کمک پزشک متخصص و اگر جنبه روحی داشت به کمک مشاور متعهد برطرف کنید.
منبع: تبیان
اگرچه لازم است که شناخت نسبی برای شروع یک زندگی و انتخاب فرد مناسب را در همان دوران خواستگاری به دست آورده باشید، ولی دوران عقد هم به نوبه خود شناختی نسبت به یکدیگر به زوجین می دهد. درواقع دوران عقد، دوران شناخت بهتر و عمیقتری است و این شناخت می تواند مقدمه ای بر سازگاری بهتر و تفاهم بیشتر در دوران پس از عروسی باشد.
درواقع در این دوران، از طرفی به دلیل اینکه برخی رودربایستی ها و ترسها کمتر شده است و از طرف دیگر زوجین در موقعیت های گوناگونی مانند منزل اقوام، مسافرت، گشت و گذارهای دو نفره و ... در کنار هم هستند، می توانند شناخت بیشتری از خلقیات یکدیگر به دست آورند.
ب) رفت و آمدهای دوران عقد چقدر باید باشد؟
بهترین راه آن است که زن و شوهر در محیطی آرام با یکدیگر در این باره به گفتگو بنشینند و در این رابطه، نظر خانواده دختر را نیز در نظر داشته باشند زیرا ممکن است خانواده دختر، شرایطی داشته باشند که رفت و آمد پسر را به منزل خانواده دختر محدود کند؛ مسائلی از قبیل:
محدودیت های اقتصادی، فضای منزل کوچک و محدود، وجود فرزندان کوچکتر و ... .
آقایان توجه کنند:
1- حتماً پیش از رفتن به منزل خانواده همسرتان، با همسرتان هماهنگ کنید تا آمادگی بهتری داشته باشند.
2- در میزان ارتباطات خود تعادل را حفظ کنید. اینگونه نباشد که چند روز پشت سرهم رفت و آمد داشته باشید و چند روز پشت هم، خبری از همسرتان نگیرید!
3- برای بیرون رفتن و یا مسافرت با همسرتان، به عرف خانواده او توجه کنید.
4- در دیدارهایتان، حتماً به همسرتان ابراز محبت کنید! رسول خدا (ص) فرمودند: «هرچه ایمان انسان کاملتر باشد، به همسرش بیشتر اظهار محبت می کند »1. البته بسیار مراقب باشید که این ابراز محبت در خلوت دو نفره تان انجام گیرد و در حضور دیگران، بخصوص فرزندان کوچکتر، خوددار باشید.
5- در مناسبتها به همسرتان هدیه بدهید، هرچند هدیه ای کوچک باشد!
دردسرهای دوران عقد
شناخت در دوران عقد می تواند مقدمه ای بر سازگاری بهتر در دوران پس از عروسی باشد
خانمها توجه کنند:
1- همسرتان را در جریان آداب و رسوم خاص و عرفهای ارتباطی که برای خانواده تان مهم هستند، بگذارید.
2- گاهی شما نیز برای ابراز محبت به همسرتان، هدیه دهید! البته بسته به عرف خانواده تان، ماین هدیه می تواند از طرف شما به تنهایی، و یا شما و خانواده تان باشد.
3- اگر شرایط منزلتان طوری است که ارتباط دونفره را مشکل می کند، می توانید تفریحات دونفره تان را در خارج از منزل، برنامه ریزی کنید.
ج) روابط زناشویی چگونه باشد؟
در دوران محرمیت نامزدی، با اینکه به هم محرم هستید ولی بسیار بهتر است که ارتباط جسمانی برقرار نکنید و دختر نیز پوشش خود را تا حد زیادی رعایت کند چون ممکن است یکی از طرفین یا هردو به دلایلی از عقد و ادامه رابطه، منصرف شود که در این حال، عدم رابطه جسمی به نفع هردو نفر است.
بعد از خواندن خطبه عقد، می توان پوشش کمتری داشت و ارتباطاتی را برقرار نمود ولی بهتر آن است که آن مقدار از رابطه جنسی که عرفاً به بعد از عروسی موکول شده است رعایت شود.
نکته بسیار مهم:
هم آقایان هم خانمها بسیار به این نکته مهم توجه داشته باشند که عدم تمایل هر یک از زوجین به برقراری هرگونه رابطه جسمانی با یکدیگر، مسئله ای طبیعی نیست! به عبارت دیگر، در دوران عقد، دختر و پسر نیازمند برقراری ارتباط زناشویی با یکدیگر هستند و چنانچه یکی از زوجین، از برقراری هرگونه ارتباطی طفره می رود، باید علت آن را بررسی کرده و مشکل را حل کرد.
برخی از دلایل اینگونه رفتارهای غیر طبیعی عبارتند از:
ازدواج تحمیلی، عجله مرد در برقراری ارتباط عدم برقراری پیوند عاطفی بین زوجین، بی اعتمادی به یکدیگر، نیاموختن مهارتهای ارتباطی، ترس از مردان در زن، مشکلات روحی قبلی، عدم ترشح هورمونهای جنسی، وجود ارتباطات خارج از چهارچوب ازدواج، عدم اطمینان از توانمندی در ارضای دیگری و ...
راه حل مناسب این است که در محیطی آرام و به دور از تنش، و در خلوتی دو نفره، انتظار خود را از همسرتان بگویید و به او اطمینان دهید که او را دوست می دارید و اگر مشکلی هست به او در رفع آن کمک خواهید کرد. سپس مشکل مطرحه شده از طرف همسرتان را اگر جسمانی بود به کمک پزشک متخصص و اگر جنبه روحی داشت به کمک مشاور متعهد برطرف کنید.
منبع: تبیان
