به گزارش خبرگزاری دانا از پایگاه خبری ساینس دیلی، در این آزمایش 150 نشانگر موجود در بزاق بررسی می شود. محققان با بررسی DNA نمونه بزاق 80 هزار بیمار مبتلا به سرطان پروستات و 61 هزار داوطلب سالم و مقایسه آن دریافتند 63 تغییر ژنتیکی در کد DNA وجود دارد که احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد.
در حال حاضر برای تشخیص سرطان پروستات از تست دیجیتال رکتوم، نمونه برداری و آنتی ژن ویژه پروستات، PSA، استفاده می شود. ولی به دلیل اینکه رشد سرطان بسیار آهسته است، این روش ها گاهی موثر نیستند. به عنوان مثال آزمون PSA گاهی در تشخیص موارد تهاجمی ناتوان است.
محققان امیدارند با استفاده از این روش به صورت سرپایی در مطب دکتر قادر به تشخیص سرطان در مراحل اولیه باشند یا مردانی که در معرض این عارضه قرار دارند را شناسایی کنند. در سال های اخیر تشخیص بیماری ها با آزمایش های ژنتیکی پیشرفت چشمگیری داشته و معمولا از دقت بسیار بالایی برخوردارند.
به گزارش انجمن سرطان آمریکا (ACS) سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان و دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان است. گرچه میانگین سنی ابتلا بیش از 60 سال است؛ ولی بروز آن در سنین قبل از 40 سالگی نیز دیده شده است؛ بنابراین پزشکان معتقدند که مردان بالای 40 سال باید سالی دوبار تحت غربالگری سرطان قرار گیرند.نتایج این مطالعه در نشریه Nature Genetics منتشر شده است.
در حال حاضر برای تشخیص سرطان پروستات از تست دیجیتال رکتوم، نمونه برداری و آنتی ژن ویژه پروستات، PSA، استفاده می شود. ولی به دلیل اینکه رشد سرطان بسیار آهسته است، این روش ها گاهی موثر نیستند. به عنوان مثال آزمون PSA گاهی در تشخیص موارد تهاجمی ناتوان است.
محققان امیدارند با استفاده از این روش به صورت سرپایی در مطب دکتر قادر به تشخیص سرطان در مراحل اولیه باشند یا مردانی که در معرض این عارضه قرار دارند را شناسایی کنند. در سال های اخیر تشخیص بیماری ها با آزمایش های ژنتیکی پیشرفت چشمگیری داشته و معمولا از دقت بسیار بالایی برخوردارند.
به گزارش انجمن سرطان آمریکا (ACS) سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان و دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان است. گرچه میانگین سنی ابتلا بیش از 60 سال است؛ ولی بروز آن در سنین قبل از 40 سالگی نیز دیده شده است؛ بنابراین پزشکان معتقدند که مردان بالای 40 سال باید سالی دوبار تحت غربالگری سرطان قرار گیرند.نتایج این مطالعه در نشریه Nature Genetics منتشر شده است.