طبق تحقیقی جدید ماده ای مانند چسب در باکتری که در اقیانوس زندگی می کند ذرات نانو و میکروپلاستیک را در اقیانوس بهم می چسباند و توده های بزرگتر ایجاد می کند.
به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از تلگراف، طبق تحقیقات جدید موادی چسب مانند در نوعی باکتری در اقیانوس ها، ذرات پلاستیک را به هم می چسباند و توده های عظیم ایجاد می کند.
محققان طی آزمایش هایی روی نمونه های آب دریا متوجه شدند ذرات میکرو ونانو پلاستیک به وسیله پلیمرهای زیستی بهم می چسبند. این پلیمرهای زیستی به وسیله نوعی باکتری ساخته شده اند و طی چند دقیقه به یک توده بزرگتر تبدیل می شوند.
دانشمندان معتقدند این روند به تولید توده های بزرگ تری منجر می شود که پستانداران دریایی آن را با غذا اشتباه می گیرند.
همچنین آنها بیم آن دارند که چنین پدیده ای جریان مواد غذایی که از سطح به کف دریا می رود را تغییر دهد و احتمالا به گرسنگی موجوداتی منجر شود که در اعماق آب زندگی می کنند.
محققان در دانشگاه «هریوت-وات» در ادینبورگ نمونه آبی را آزمایش کردند که از کانال Faroe-Shetland و Firth of Forth جمع آوری شده بود. در مرحله بعد ذرات پلاستیک به آب دریا افزوده شدند و سپس شرایط سطح اقیانوس شبیه سازی شد.
طی چند دقیقه ذرات ریز پلاستیک با باکتری، جلبک و ذرات ارگانیک دیگر کنارهم جمع شدند. دانشمندان با تعجب متوجه شدند توده هایی از پلیمرهای زیستی چنین تراکمی از ذرات پلاستیک را تشکیل می دهند.
«استفان سامرز» یکی از اعضای گروه محققان می گوید: این نخستین گام به سمت درک واکنش ذرات نانو با پلیمرهای زیستی طبیعی در اقیانوس های سراسر جهان است.
به گفته «تد هنری» یکی از استادان این دانشگاه، توده های بزرگ تر پلاستیک پیچیده تر از تکه های ساده آن هستند.
محققان طی آزمایش هایی روی نمونه های آب دریا متوجه شدند ذرات میکرو ونانو پلاستیک به وسیله پلیمرهای زیستی بهم می چسبند. این پلیمرهای زیستی به وسیله نوعی باکتری ساخته شده اند و طی چند دقیقه به یک توده بزرگتر تبدیل می شوند.
دانشمندان معتقدند این روند به تولید توده های بزرگ تری منجر می شود که پستانداران دریایی آن را با غذا اشتباه می گیرند.
همچنین آنها بیم آن دارند که چنین پدیده ای جریان مواد غذایی که از سطح به کف دریا می رود را تغییر دهد و احتمالا به گرسنگی موجوداتی منجر شود که در اعماق آب زندگی می کنند.
محققان در دانشگاه «هریوت-وات» در ادینبورگ نمونه آبی را آزمایش کردند که از کانال Faroe-Shetland و Firth of Forth جمع آوری شده بود. در مرحله بعد ذرات پلاستیک به آب دریا افزوده شدند و سپس شرایط سطح اقیانوس شبیه سازی شد.
طی چند دقیقه ذرات ریز پلاستیک با باکتری، جلبک و ذرات ارگانیک دیگر کنارهم جمع شدند. دانشمندان با تعجب متوجه شدند توده هایی از پلیمرهای زیستی چنین تراکمی از ذرات پلاستیک را تشکیل می دهند.
«استفان سامرز» یکی از اعضای گروه محققان می گوید: این نخستین گام به سمت درک واکنش ذرات نانو با پلیمرهای زیستی طبیعی در اقیانوس های سراسر جهان است.
به گفته «تد هنری» یکی از استادان این دانشگاه، توده های بزرگ تر پلاستیک پیچیده تر از تکه های ساده آن هستند.
