در این مطالعه، محققان به موشهای تازه متولدشده محلولی حاوی باکتری Escherichia coli جداشده از خون بیمار مبتلا به سپسیس دادند. سپس موشها یا توسط مادر خودشان یا مادر یک بچه موش دیگر که به تازگی متولد شده بود و در نتیجه شیر سینه مادر حاوی مقادیر کمتر فاکتور رشد اپیدرمال بود شیر داده شدند.
«کاترین نوپ»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره میگوید: «این امکان وجود دارد که بتوان فاکتور رشد اپیدرمال را به شیر مادر شیرده یا فرمولی که دارای مقادیر کمتر این ماده مهم است، افزود.»
وی در ادامه میافزاید: «از آنجائیکه شیر مادری که مدتها از شیردهی اش میگذرد خیلی برای نوزاد زودرس سودمند نیست، ما معتقدیم امکان افزایش غلظت فاکتور رشد اپیدرمال در شیری که فاقد مقادیر کافی این فاکتور است، وجود دارد.»
برخلاف آنتی بیوتیک ها که تمایل به کشتن هر نوع باکتری ای دارند، شیر سینه حاوی مقادیر بالا فاکتور رشد اپیدرمال است که موجب کشتن باکتریهای سودمند یا مضر در روده نمیشود، اما این نوع باکتریها را از جریان خون دور نگه میدارد.
به گفته محققان، این شیوه میتواند راهی برای درمان عفونت باشد.
بیماری سپسیس یا گندخونی، نوعی التهاب است که سراسر بدن را فرامی گیرد و به دلیل عفونت ایجاد میشود. بیماری سپسیس حداقل ۷۲ ساعت بعد از تولد نوزاد و حداکثر ۶۰ روز بعد از تولد در نوزاد بروز میکند و عامل ۲۶ درصد تمام مرگهای نوزادان زودرس است.