براساس مطالعات اخیر، به طور میانگین، هر مادر فقط 17 دقیقه در روز به خود اختصاص می دهد. مسکن تمام خستگی های یک مادر که برای یک والد بهتر شدن باید انجام دهد این است که زمانی را در روز به خوداختصاص دهد. گاهی مادران ازاختصاص دادن این وقت برای خودشان دچار عذاب وجدان و بعضا احساس گناه می شوند. اما روان شناسان معتقدند: " هنر این است یاد بگیرید چگونه بدون احساس گناه به آن چیزی که برایتان مطلوب و دوست داشتنی است، برسید و ازآن لذت ببرید. "
1 – از دیگران کمک بخواهید:
قبل از اینکه خشم تان فوران کند، ازدیگران کمک بخواهید. گاهی مادران چنان از روزمرگی ها خسته و درمانده می شوند که دلشان میخواهد فریاد بزنند و این کار را هم انجام می دهند. اما فریاد زدن راه حل مناسبی نیست. سعی کنید بر اعصاب و صدای خودتان مسلط باشید و درباره نیازهایتان یک گفتگوی منطقی داشته باشید. آدم ها ذهن شما را نمی خوانند، پس برای اینکه بتوانند به شما کمک کنند باید مشکلتان را آرام و منطقی با آنها در میان بگذارید و ازآنها تقاضای کمک داشته باشید.
پیشنهاد دیگری که بعضی روانشناسان توصیه می کنند این است که: " یک لیست از فعالیت ها و مسئولیت های منزل را تهیه کنید و تقسیم وظایف انجام دهید." شاید بهتر باشد زمان مورد نیاز هرکدام از کارها را هم یادداشت کنید. گاهی مردان به سختی وظایف و مسئولیت های همسرشان در خانه آگاه نیستند، باید برای آنها توضیح دادو با آنها به گفتگو نشست، بعد از انجام این کارها، ساده تر و معقول تر می توانیداز آنها درخواست کمک داشته باشید.
2 – احساس عذاب وجدان نداشته باشید:
بعد از اینکه موفق شدید یک برنامه ریزی درست و دقیق برای تقسیم وظایف منزل داشته باشید، به خودتان این حق را بدهید که زمانی را در روز به خودتان اختصاص دهید. شما می توانید زمانی را که فقط و فقط به خودتان اختصاص داده اید، به هر شکلی دوست دارید سپری کنید، ممکن است ترجیح دهید این زمان را به انجام کارهای شخصی اختصاص دهید یا اینکه ترجیحتان این باشد که این زمان را به دیدار با یکی از دوستانتان سپری کنید. در هرصورت به خودتان اجازه ندهید که بعد از سپری شدن تایمی که به خودتان اختصاص داده اید، احساس گناه و عذاب وجدان به سراغتان بیاید.
اگرچه شاید مادران نسل جدید تقریبا این دیدگاه را دارند که به منظور بهبود کیفیت مادری، و روابط مادر و فرزندی و حتی روابط زناشویی باید زمانی هرچند کوتاه را به خودشان اختصاص دهند. به عبارت دیگر، هرگاه احساس خستگی و کسالت های مزمن به سراغ مادر می آید، مادر باید به این فکر باشد که برای یک والد و یک همسر شادتر بودن چه کاری باید انجام دهد؟
باید به عنوان یک مادر باور داشته باشید که کودکان گاهی نیاز دارند بدون حضور شما با افراد امن زندگی در ارتباط باشند. اگر دائما درحال دویدن به دنبال آنها باشید، آنها این مهارت را یاد نمی گیرند.
3 – کارهایی را انجام دهید که حالتان را بهتر می کند:
اینکه شما به چه مدت زمان برای بودن با خودتان نیاز دارید، باتوجه به سبک زندگی تان متفاوت است. ممکن است از 10 دقیقه تا یک ساعت متغیر باشد. سعی کنید هرروز خودتان را به یک فنجان چای مهمان کنید، کتاب مورد علاقه تان را بردارید، و چند دقیقه ای را به خودتان اختصاص دهید. اگر این کار را هرروز انجام دهید، برای فرزندانتان هم عادی میشود و این تایم کمتر مزاحم شما می شوند.
طی بررسی ها و پرسش های روان شناسان، با مادرانی مواجه شدند که حتی با وجود سه فرزند در سنین مختلف، و شاغل بودن، هفته ای یک روز زودتر محل کار خود را ترک می کردند و به انجام کارهای مورد علاقه شان می پرداختند.
4- به هیچ عنوان از وقت گذاشتن برای خودتان غفلت نکنید:
ممکن است شما تصمیم داشته باشید اول به انجام کارهای باقی مانده خانه بپردازید و بعد به خودتان بپردازید. قطعا تصمیم شما برای خودتان، درست ترین تصمیم ممکن است. اما سعی کنید به هیچ عنوان این زمان را از دست ندهید. و سعی کنید به این زمان را به فعالیت های غیرضروری نپردازید. چرخیدن در فضای مجازی ممکن است شما را افسرده تر و خسته تر کند، چرا که مردم فقط دو درصد از زندگی شخصی شان را در فضای مجازی و رسانه های اجتماعی به اشتراک می گذارند. اگر فکر می کنید توانایی مدیریت زمان فضای مجازی را ندارید، از نرم افزارها و برنامه هایی استفاده کنید که فرصت این برنامه ها را طبق تنظیماتی که شما انجام می دهید، محدود می کند.
همچنین باید در انجام کارهایی که تمایلی به انجام ندارید و از روی اجبار انجام می دهید، تجدید نظر کنید. انجام فعالیت هایی که به گروه های دوستی تان مربوط میشود، برگزاری جشن ها و مراسماتی که شما تمایلی به آنها ندارید و فقط از شما انرژی می گیرندو بسیاری کارهای دیگر که استرس تان را دوچندان می کنند. این کارها را انجام ندهید و زمان انجام آنها را به خودتان اختصاص دهید.
بعضی از مادران معتقدند با آموزش های مجازی مورد علاقه شان می توانند ضمن اینکه در کنار فرزندان حضور دارند، ساعاتی را برای فراغت و تجدید قوای خودشان در نظر بگیرند. با انجام این کار؛ زمانی که مجدد به فضای خانه بر میگردند، آرام تر و مفیدتر هستند.
کلام آخر:
قطعا سبک زندگی هیچ دو فردی مطابق فرد دیگری نیست. برای زندگی خودتان به آن صورت که خودتان، همسرتان و فرزندانتان لذت می برید برنامه ریزی کنید. زمان هایی را که مادران به خودشان اختصاص می دهند، می تواند هرچند دقیقه باشد، اما فراموش نکنیم که برای انرژی بیشتر، فرار از خشم های نا به هنگام و مادرانگی هایی بهتر، این زمان ها نیاز است.
اگر تمایل داشتید، تجربه های خودتان را درباره این موضوع با ما در میان بگذارید.