پرخوری عصبی، بیماری که از مغز آغاز می‌شود

با توجه به اینکه فرد مبتلا پس از آنکه احساس گرسنگی شدیدی می کند و به دنبال تنش های روحی و در فاصله ی زمانی کوتاهی غذا مصرف می کند ، دانشمندان این بیماری را در زمره ی بیماری های روانی محسوب می کنند.

اگرچه این بیماری خودرا به صورت اختلالی جسمی نشان می دهد ، اما دانشمندان آن را اختلالی عصبی می دانند که درابتدا مغز را درگیر می کند.

افراد مبتلا به پرخوری عصبی کنترلی در غذا خوردن ندارند و در نتیجه برای جلوگیری از افزایش وزن به رفتارهای جبرانی نظیر استفراغ ، استفاده از ملین ها ، مصرف قرص های لاغری و رژیم های غذایی مختلفی دست می زنند تا کالری اضافی خود را دفع کنند.

وسواس نسبت به وزن و اندام ها ، ترس مداوم از چاقی ، پرخوری های مکرر با حجم زیادی از غذا در یک وعده ، احساس از دست دادن کنترل در هنگام پرخوری ، استفاده ی بی مورد از داروهای رفع یبوست یا ادرار آور بعد از خوردن غذا ، استفاده ی بی مورد از مکمل های رژیمی یا داروهای گیاهی برای کاهش وزن همه از جمله ویژگی هایی است که در افراد بولیمیا دیده می شود.

 دانشمندان کاهش عزت نفس ، اختلال در عملکرد اجتماعی ، کم آبی بدن ، مشکلات قلبی ، پوسیدگی شدید دندان و آسیب لثه ، مشکلات گوارشی ، خشکی پوست ، اختلالات کلیوی ، کم خونی ، اضطراب ، افسردگی و اختلالات شخصیتی را از عوارض مهم این بیماری بر انسان می دانند.

هم چنین این بیماری می تواند در باروری زنان اختلال ایجاد کند و با آسیب رساندن به چرخه تولید مثل ، احتمال ابتلا به ناباروری را افزایش دهد.

در حالی که راهکار مطمئنی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد ، اما می توان پیش از وخامت  ، فرد را به درپیش گرفتن رفتارها و عادات سالم یا درمان مؤثر آن سوق داد.

حل مشکلات روحی ، دوری کردن از افکار منفی ، تقویت مهارت های ارتباطی و حل مسأله ، استفاده از داروهای ضد افسردگی ، خودداری از گرفتن رژیم های غذایی مختلف و جایگزین کردن سبک زندگی سالم  از راهکارهای مؤثر و مناسبی هستند که می توانند برای پیشگیری و درمان این بیماری به کار روند.