فاطمه زمانی ،خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ کودکان حساس ترین و تأثیر پذیر ترین گروه سنی جامعه را تشکیل می دهند.
آن ها جهان هستی را متفاوت از بزرگسالان می بینند و از راه تجربه مستقیم با محیط پیرامون به درک و فهم امور می پردازند.
همان طور که می دانید بازی جزء تفکیک ناپذیر زندگی کودکان است و
کودکان بیش از هر فعالیت دیگری ، وقت خودرا به بازی کردن اختصاص می دهند.
بازی وسیله ای برای دستیابی به روحیات و شناخت استعداد های کودکان و یکی از ابزار های تعلیم و تربیت اخلاقی و اجتماعی آنان محسوب می شود.
کودکان با بازی کردن با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار می کنند و برای کشف محیط اطرافشان بر انگیخته می شوند.
محققان معتقدند که بخش عمده ای از یادگیری کودکان از طریق بازی کردن انجام می پذیرد.
فضای بازی کودکان اولین مکان مستقلی است که کودک را به دنیای اطرافش پیوند می دهد و زمینه ی رشد و تکامل آنان را فراهم می کند.
چه محیط هایی برای بازی کودکان مناسب اند؟
کودکان در حساس ترین و مهم ترین سال های زندگی شان یعنی زمانی که پایه های رشد شخصیتی ، ذهنی ، جسمی و اجتماعی شان شکل می گیرد تا زمانی که وارد اجتماع شوند ، نیازمند این هستند که زندگی اجتماعی شان را در مقیاس خود تجربه کنند و این أمر مستلزم فراهم بودن فضایی کودکانه و صمیمانه است. دنیایی پر از شادی با رنگ های زیبا که در آن ، کودک فرصت بیان افکار تازه و پرورش و رشد استعداد هایش را داشته باشد ، فضایی که زمینه ی خلاقیت کودکان را فراهم کند.
محیط بازی کودکان صرف نظر از افزایش تعاملات بین آنان می تواند دامنه ی تجارب کودکان را بالا ببرد و کتابخانه ی ذهنی شان را توسعه دهد.
فضای طراحی شده برای کودکان می بایست قدرت تخیل و کنجکاوی آنان را افزایش دهد و به پرورش خلاقیت آنان کمک کند.
بنابراین فضای بازی کودکان باید به نیاز های روحی و روانی آنان پاسخ داده و قدرت یادگیری شان را ارتقاء دهد.
تحقیقات ثابت کرده است نور طبیعی و شفاف بر حواس کودکان تأثیر مثبتی دارد و شادی و نشاط را برای آنان به ارمغان می آورد.
وجود نور طبیعی همراه با دید مناسب موجب می شود که کودکان احساس امنیت کنند ، میل و رغبت شان افزایش یابد و از دقت عمل و تمرکز حواس بیشتری برخوردار شوند.
هم چنین محیط هایی که نور طبیعی دارند ، سلامت چشم و قدرت بینایی افراد را تأمین و از خستگی اعصاب جلوگیری می کنند.