فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سلامت ؛ به انباشته شدن خون در بافت نرم خارج از جریان خون هماتوم گفته می شود. پدیده ای که معمولا در داخل بافت بدن جریان پیدا می کند و به دلیل خونریزی های حاصل از آسیب دیدگی ایجاد می شود.
علل
آسیب دیدگی و تروما شایع ترین علل هماتوم محسوب می شود . البته آسیب حتما نباید شدید باشد تا هماتوم ایجاد شود. بلکه ممکن است بر اثر صدمه ضعیفی مثل کوبیدن انگشت خود به یک مانع نیز فرد دچار هماتوم گردد.
صدمات جدی تری مثل تصادف وسایل نقلیه ، سقوط از بلندی یا آنوریسم نیز می تواند باعث هماتوم های شدید شوند.
برخی اقدامات پزشکی شامل اعمال جراحی یا دندانپزشکی نیز به دلیل آسیب وارد کردن به بافت ها و عروق خونی می تواند به هماتوم منجر گردد.
بعضی از داروهای رقیق کننده ی خون نیز خطر هماتوم هارا افزایش می دهند . افرادی که به طور منظم آسپرین ، وارفارین یا دی پریدامول مصرف می کنند ، نیز ممکن است بیشتر دچار هماتوم ها شوند.
در عین حال این امکان نیز وجود دارد که هماتوم بدون علت مشخص بروز کند.
علائم
در مورد اغلب هماتوم های سطحی علائم شامل موارد زیر است :
التهاب ورم
تغییر رنگ
فروافتادگی ناحیه ی دچار هماتوم
گرم شدن پوست اطراف محل هماتوم
درد
اما شناسایی هماتوم های داخلی ممکن است دشوار باشد. بنابراین فردی که دچار تصادف یا آسیب دیدگی جدی شده باشد ، باید توسط پزشک به طور منظم پایش شود.
هماتوم جمجمه یکی از موارد خطرناک هماتوم محسوب می شود که حتی پس از بازبینی موضوع توسط پزشک ، ممکن است علائم تازه تری مثل موارد زیر در وی ظاهر شود :
سردرد شدید
کاهش میزان شنوایی
دشواری در بلع
خواب آلودگی
سرگیجه
ناهماهنگی مردمک چشم
کاهش هوشیاری
ناهماهنگی در حرکت دادن یک دست یا پا
فراموش نکنید که علائم بالا ممکن است بلافاصله بروز نکنند ، اما معمولا در طول چند روز ایجاد می شوند.
درمان
درمان این عارضه به محل ، علائم و وضعیت بالینی بیماری بستگی دارد. برخی از این افراد ممکن است به هیچ وجه نیاز به درمان نداشته باشند، درحالی که برخی دیگر به درمان فوری نیاز خواهند داشت.جراحی یک روش متداول برای درمان برخی از هماتوم ها به شمار می رود.
اما اگر علت اصلی یا عامل مؤثر در بروز خونریزی تأثیر داشته باشد ، اصلاح یا درمان علت اصلی می تواند در درمان این بیماری تأثیر مثبتی داشته باشد.
به عنوان مثال اگر فرد مبتلا به هماتوما مصرف کننده ی داروی رقیق کننده ی خون باشد ، پزشک بسته به وضعیت فردی ممکن است قطع دارو یا جایگزین کردن آن را پیشنهاد کند.
