فاطمه زمانی ،خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ زوفوبیا یا فوبیای حیوانات ترسی شدید و غیر معقول است که به واسطه ی تصور ذهنی ، دیدن عکس یا مواجهه واقعی با حیوانی خاص ایجاد می شود. افراد مبتلا به این اختلال به محض مواجهه با حیوانات استرس و اضطراب می گیرند و تا حد امکان سعی می کنند با عوامل فوبیا برخورد نداشته باشند.
با توجه به اینکه زوفوبیا می تواند ابعاد مختلف زندگی فرد مبتلا را تحت تأثیر قرار داده و عملکرد فردی ، اجتماعی ، روانی و شغلی اورا را مختل نماید ، به محض مشاهده ی علائم باید فرد تحت درمان قرار گیرد و برای مقابله با آن اقدام نماید.
علل
ژنتیک و عوامل ارثی
ژنتیک یکی از مهم ترین عواملی است که در ایجاد فوبیا نقش دارد. تحقیقات نشان می دهد افرادی که در یکی از بستگان درجه یک ان ها اختلال اضطرابی وجود دارد ، احتمال بیشتری وجود دارد که به این اختلال دچار گردند.
الگو برداری از اطرافیان
عامل دیگری که ممکن است مسبب ایجاد فوبیا باشد ، مشاهده ی فوبیا در افراد نزدیک خانواده است. بنابراین کودکی که شاهد ترس والدین یا یکی از اعضای خانواده از حیوانی خاص باشد ، احتمال بیشتری وجود دارد که در معرض ابتلا به فوبیای حیوانات قرار گیرد.
تجربیات تلخ کودکی
اگر در دوران کودکی مورد حمله ی حیوانی خاص قرار گرفته باشید یا به هردلیل از آن حیوان ترسیده باشید ، این تجربه کودکی می تواند عاملی برای ابتلا به فوبیای حیوانات باشد.
درمان
درمان دارویی
درمان دارویی فوبیا را درمان نمی کند ، بلکه کمک می کند تا بتوانید ترس و اضطراب تان را کنترل کنید و تصمیم های منطقی تری بگیرید. از طرفی داروهایی که تجویز می شوند ، ممکن است عوارض زیادی داشته باشند و به بیمار صدمه جدی وارد کنند. بنابراین پزشک تنها در صورتی درمان دارویی را امتحان می کند که بیماری تهاجمی و علائم آن شدید باشد.
گروه درمانی
گروه درمانی بر درمان زوفوبیا تأثیری ندارد ، اما این روش می تواند روند درمان را تسریع نماید. اغلب افراد مبتلا به زوفوبیا غالبا توسط دیگران مورد تمسخر قرار می گیرند و به همین دلیل روز به روز از اجتماع فاصله گرفته و منزوی و افسرده می شوند. صحبت کردن با افرادی که بر فوبیای خودشان غلبه کرده اند ، می تواند برای افراد دلگرم کننده باشد و آنان را از غار تنهایی شان بیرون بکشد.
مواجه شدن با عامل ترس
در این روش فرد برای مدت زمان مشخص و در یک محیط کنترل شده در معرض عامل فوبیا قرار می گیرد. ابتدا بازه های زمانی کوتاه برای این کار در نظر گرفته می شود وسپس بازه ی زمانی طولانی تر شده و امکان دارد تعداد حیوانات نیز بیشتر شود. روان درمانگر حساسیت به حیوانات را در مکان های مختلف و تحت شرایط متفاوت تکرار می کند تا ترس فرد به مرور برطرف شود.
درمان روان شناختی
این روش رفتار بیمار را نسبت به منبع فوبیا تغییر داده و به بیمار کمک می کند که روی افکار و احساساتش کنترل داشته باشد.