در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۳۰۶۴۸۱
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۱ - ۱۵:۲۴
محققان سلامت می گویند ابتلا به بیماری ام اس می تواند به مرور زمان عامل ایجاد افسردگی در افراد مبتلا شود.

نگار خلیلی، پایگاه خبری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ بیماری ام اس علاوه بر علائم فیزیکی، ممکن است عواقب عاطفی شدیدی داشته باشد. ممکن است در ابتدا سازگاری با اختلالی که غیرقابل پیش بینی، با سیر نوسانی و خطر پیشرفت به ناتوانی فیزیکی است، دشوار باشد. کمبود دانش در مورد این بیماری بر اضطراب هایی که معمولاً در افراد تازه تشخیص داده شده تجربه میشود، می افزاید.

علاوه بر واکنشهای عاطفی نسبت به بیماری، از بین رفتن میلین و آسیب به رشته های عصبی مغز نیز می تواند منجر به تغییرات عاطفی شود. برخی از داروهای مورد استفاده در MS نیز می توانند تأثیرات چشمگیری بر احساسات داشته باشند.

تغییرات عاطفی در بیماری MS بسیار شایع است، آنها واکنشی به فشارهای زندگی ناشی از یک بیماری مزمن و غیرقابل پیش بینی و به دلیل تغییرات عصبی و ایمنی ناشی از بیماری است. دوره های افسردگی (که متفاوت از غمگین بودن های طبیعی و ناشی از بروز آسیب و تغییرات ناشی از بیماری MS است)، تغییرات خلقی، تحریک پذیری و دوره هایی از خنده و گریه غیرقابل کنترل (اثر سودوبولبار (Pseudobulbar affect/PBA)) چالش های قابل توجهی برای مبتلایان به ام اس و اعضای خانواده آنها به وجود می آورد.

اثر سودوبولبار نوعی اختلال است که در آن فرد ناگهان شروع به خندیدن یا گریه می کند. این واکنش توسط هیچ چیزی – مانند یک شوخی خنده دار یا یک فیلم غم انگیز – تحریک نمی شود. فرد بدون هیچ دلیل واقعی ناگهان شروع به خنده یا گریه کردن می کند و نمی تواند جلوی آن را بگیرد. طبق انجمن ملی ام اس، حدود 10٪ از افراد مبتلا به ام اس مبتلا به PBA هستند.

محققان شروع به تعریف دسته های خاصی برای تغییرات خلقی، عاطفی گرایی (Emotionalism) و اختلالات عاطفی ای که ممکن است مبتلایان به ام اس تجربه کنند، کرده اند. حتی در این صورت ممکن است تغییراتی را تجربه کنید که به طور دقیق در این دسته ها قرار نگیرند. در عوض شما ممکن است ویژگی هایی را از یک یا چند دسته داشته باشید، طوری که جنبه های خاص برخی از آنها از دیگران قوی تر است.

وقتی علائم مولتیپل اسکلروزیس (MS) را مدیریت می کنید، طبیعی است که در مواقعی احساس ناراحتی کنید. اگر متوجه افسردگی خود شدید، به پزشک اطلاع دهید. آنها به شما کمک می کنند تا حمایت و درمان مورد نیاز برای بازگشت به مسیر را دریافت کنید.

ارتباط بین ام اس و افسردگی

هر کسی که با استرس بیش از حد یا شرایط سخت سر و کار دارد ممکن است افسردگی داشته باشد. بنابراین درک اینکه چگونه علائم فیزیکی طولانی مدت مولتیپل اسکلروزیس می تواند تغییراتی را در خلق و خوی شما ایجاد کند آسان است.

اما خود ام اس نیز ممکن است باعث افسردگی شود؛ این بیماری ممکن است پوشش محافظ اطراف اعصاب را از بین ببرد که به مغز کمک می کند سیگنال هایی را ارسال کند که بر خلق و خوی تأثیر می گذارد.

افسردگی همچنین یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای درمان کننده ام اس مانند استروئیدها و اینترفرون است.

علائم افسردگی چیست؟

وقتی افسردگی دارید، ممکن است غمگین یا تحریک پذیر شوید، انرژی خود را از دست بدهید و از چیزهایی که قبلاً دوست داشتید لذت نبرید. همچنین ممکن است احساس ناامیدی یا بی ارزشی کنید.

برخی علائم دیگر که ممکن است داشته باشید عبارتند از:

  • مشکل در تمرکز
  • گریه غیر قابل کنترل و یا بی دلیل
  • در تصمیم گیری مشکل دارید
  • اصرار به خواب زیاد
  • مشکل در بخواب رفتن یا بیدار شدن
  • دردها و دردهایی که نمی توانید توضیح دهید
  • ناراحتی معده و مشکلات گوارشی
  • میل جنسی کم یا سایر مشکلات جنسی
  • سردرد
  • تغییر در اشتها که باعث کاهش یا افزایش وزن می شود

برخی از افراد افسرده ممکن است افکار مرگ یا خودکشی داشته باشند یا حتی اقدام به خودکشی کنند.

چه زمانی لازم است به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر غم و اندوه شما زندگی شما را بدتر می کند، مانند ایجاد مشکل در روابط، مسائل کاری یا اختلافات خانوادگی، از پزشک خود کمک بخواهید. اگر در مورد خودکشی فکر می کنید، فوراً از پزشک کمک بگیرید.

از کجا می توانم برای افسردگی کمک بگیرم؟

هنگامی که تصمیم گرفتید زمان درمان فرا رسیده است، با پزشک مراقبت های اولیه خود شروع کنید. آنها می توانند در مورد احساس شما با شما صحبت کنند و مطمئن شوند که داروهایی که مصرف می کنید یا یک مشکل سلامتی دیگر باعث علائم شما نمی شوند.

پزشک شما ممکن است درمان را تجویز کند یا شما را به یک متخصص مراقبت از سلامت روان ارجاع دهد، که می تواند علائم شما را بررسی کند و راه های درمان آنها را توصیه کند.

رفتار

اولین قدم برای دریافت درمان مناسب این است که تشخیص دهید که افسرده هستید. مورد بعدی کمک گرفتن است. این موارد ممکن است سخت ترین بخش کل فرآیند باشد؛ اما هنگامی که با یک پزشک ارتباط برقرار می کنید، راه های زیادی برای کمک به بهبود شما وجود دارد.

داروهای ضد افسردگی ممکن است یک گزینه باشند، اما شما باید آنها را فقط طبق تجویز پزشک خود استفاده کنید. وقتی آنها را همراه با روان درمانی یا گفتار درمانی مصرف کنید، معمولاً بهترین نتیجه را دارند. در این نوع درمان، شما با یک متخصص مراقبت از سلامت روان صحبت می‌کنید که می‌تواند به شما کمک کند تا با چیزهایی که ممکن است باعث افسردگی شما شود، مقابله کنید.

علائم هشدار دهنده خودکشی

اگر شما یا کسی که می شناسید هر یک از این علائم را دارید، با یک متخصص سلامت روان تماس بگیرید یا فورا به اورژانس بروید:

  • در مورد خودکشی صحبت می کنید
  • همیشه در مورد مرگ صحبت کنید یا به آن فکر کنید
  • در مورد ناامیدی، درماندگی یا بی ارزش بودن نظر بدهید
  • جملاتی مانند «بهتر بود اگر اینجا نبودم» یا «می‌خواهم بیرون بروم» بگویید.
  • افسردگی (غم و اندوه عمیق، از دست دادن علاقه، مشکل در خواب و خوردن) که بدتر می شود
  • تغییر ناگهانی از خیلی غمگین بودن به خیلی آرام یا شاد بودن
  • خطراتی را که می تواند کشنده باشد، بپذیرید، مانند رانندگی از چراغ قرمز
  • علاقه خود را به چیزهایی که قبلاً به آنها اهمیت می دادید از دست بدهید
ارسال نظر