کلستئاتوم یا کیست گوش چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

نگار خلیلی، پایگاه خبری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ کلستئاتوم یک رشد غیر طبیعی پوست است که می تواند در گوش میانی ایجاد شود. معمولاً به عنوان مجموعه ای از سلول های مرده پوست شروع می شود و به یک کیسه مانند در پشت پرده گوش تبدیل می شود. این پدیده می تواند به طور قابل توجهی شنوایی و تعادل و همچنین عملکرد عضلات صورت افراد را مختل کند.

کلستئاتوم شایع نیست، با اشکال اکتسابی (آنهایی که در بدو تولد وجود ندارند) بروز سالانه 9-12.6 از 100000 بزرگسال و 3-15 از 100000 کودک کلستئاتوم دارند. این نوع رشد در پسران بیشتر از دختران است.

یک مطالعه روی بزرگسالان نشان داد که کلستئاتوم اکتسابی در مردان 1.4 برابر بیشتر از زنان است.

از آنجایی که کلستئاتوم ها گاهی در خانواده ها دیده می شوند، کارشناسان به احتمال ارثی پیوند ژنتیکی مشکوک هستند.

کلستئاتوم چگونه احساس می شود؟

فرد مبتلا به کلستئاتوم ممکن است از دست دادن شنوایی و درد در گوش را تجربه کند.

تجمعی از سلول های پوست و کراتین است که می تواند در هر نقطه از نزدیک یا پشت پرده گوش تا استخوان پشت گوش ایجاد شود.

با توجه به موقعیت یک کلستئاتوم، اگر اندازه آن افزایش یابد، می تواند استخوان های ظریف گوش میانی را از بین ببرد و احتمالاً به داخل گوش داخلی گسترش یابد. این انبساط می تواند منجر به مشکلاتی در شنوایی، تعادل و عملکرد عضلات صورت شود.

• دو نوع کلستئاتوم وجود دارد: مادرزادی که از بدو تولد وجود دارد و اکتسابی.

نوع دوم می تواند هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد.

علل ایجاد کلستئاتوم چیست؟

اکثر موارد کلستئاتوم اکتسابی هستند. این رشد می تواند به دلیل موارد زیر ایجاد شود:

• عفونت مکرر گوش
• ناهنجاری های تولد جمجمه یا استخوان صورت
• آسیب به پرده گوش
• فشار منفی در شیپور استاش (لوله ای که گوش میانی را به پشت بینی و گلو متصل می کند) که باعث می شود پرده گوش به سمت داخل کشیده شود و اجازه می دهد کراتین و سلول های مرده پوست در گوش میانی جمع شوند.
• سلول های مرده پوست و جرم گوش از طریق سوراخی در پرده گوش به داخل گوش میانی حرکت می کنند

مطالعات نشان می دهد که تنها 2-4٪ کلستئاتوم در کودکان 4 تا 6 ساله در بدو تولد وجود دارد. کودکان مبتلا به شکاف کام دارای ریسک بسیار بالاتر ابتلا به کلستئاتوم نسبت به سایر کودکان هستند.

علائم کلستئاتوم

علائم کلستئاتوم معمولاً در ابتدا نسبتاً خفیف است. آنها معمولاً با بزرگتر شدن توده و ایجاد مشکلات بیشتر شدیدتر می شوند.

علائم کلستئاتوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• از دست دادن شنوایی (که وزوز گوش ممکن است پیچیده شود)
• درد در گوش
• عفونت های مکرر گوش
• تخلیه جرم از گوش، که اغلب بوی بد می دهد
• احساس سرگیجه
• احساس پری گوش
• عضلات صورت در کنار گوش آسیب دیده ضعیف به نظر می رسند

عوارض کلستئاتوم

بدون درمان، کلستئاتوم بزرگتر می شود و ممکن است عوارض مختلفی ایجاد کند.

با تجمع سلول های مرده پوست در گوش، محیطی ایده آل برای رشد باکتری ها و قارچ ها فراهم می کند. در نتیجه، کلستئاتوم مستعد عفونت و التهاب است.

با گذشت زمان، اگر کلستئاتوم به رشد خود ادامه دهد، ممکن است استخوان مجاور را فرسایش دهد. این فرسایش می تواند به پرده گوش، استخوان های داخل گوش میانی، گوش داخلی، استخوان های نزدیک مغز و اعصاب نزدیک گوش داخلی و صورت آسیب برساند.

آسیب ممکن است منجر به کاهش شنوایی و ضعف صورت شود.

کلستئاتوم درمان نشده می تواند منجر به عوارض زیر شود:

• کم شنوایی دائمی
• فرسایش استخوان های شنوایی
• عفونت مزمن گوش
• فلج عضلات صورت
• مشکلات مداوم تعادل
• مننژیت
• آبسه مغزی
• کلستئاتوم درمان نشده می تواند در دراز مدت تهدید کننده زندگی باشد.

تشخیص کلستئاتوم

برای تشخیص کلستئاتوم، پزشک یک تاریخچه پزشکی کامل از شما می گیرد و معاینه فیزیکی انجام می دهد که اغلب از اتوسکوپ برای معاینه گوش استفاده می کند.

اگر پزشک مشکوک به کلستئاتوم باشد، فرد را برای بررسی بیشتر به متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) ارجاع می دهد.

متخصصان گوش و حلق و بینی ممکن است آزمایش های بیشتری مانند سی تی اسکن را برای تعیین اینکه آیا کلستئاتوم وجود دارد، محل دقیق آن کجاست و در حال رشد است یا نه درخواست کنند.

آنها همچنین ممکن است برای ارائه اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت شنوایی فرد، رادیوگرافی انجام دهند.

درمان کلستئاتوم

اگر کلستئاتوم کوچک باشد، تمیز کردن منظم گوش در مطب پزشک ممکن است برای درمان کافی باشد.

با این حال اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به کلستئاتوم تحت عمل جراحی قرار گیرند کلستئاتوم ها به طور طبیعی از بین نمی روند و به رشد خود ادامه می دهند و باعث ایجاد عوارض می شوند.

بنابراین، جراحی معمولاً بهترین راه برای برداشتن کلستئاتوم و جلوگیری از هرگونه عارضه است.

قبل از جراحی، پزشکان سعی می‌کنند هر گونه عفونتی را که بر ناحیه تأثیر می‌گذارد، پاکسازی کنند. آنها ممکن است درمان آنتی بیوتیکی را برای درمان بافت اطراف رشد برای کاهش التهاب عفونی تجویز کنند.

این جراحی معمولاً یک روش سرپایی است، به این معنی که فرد نیازی به ماندن در بیمارستان پس از آن ندارد. با این حال، افراد مبتلا به کلستئاتوم بسیار بزرگ یا همراه با عفونت جدی ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.

جراحی کلستئاتوم رشد گوش را از بین می برد، هر گونه عفونتی را برطرف می کند و به بازگشت گوش به وضعیت سالم، پایدار و سالم کمک می کند.

علاوه بر از بین بردن رشد، ممکن است جراحی برای موارد زیر لازم باشد:

• پرده گوش را بازیابی کنید
• استخوان های شنوایی را بازسازی کنید
• رفع نقص استخوان از پشت گوش ضروری باشد

قبل از انجام بازسازی استخوان های شنوایی، برخی از افراد به جراحی دوم برای برداشتن کامل کلستئاتوم نیاز دارند. در صورت لزوم، جراح ممکن است یک جراحی دوم را 6 تا 12 ماه پس از جراحی اول برنامه ریزی کند.

پس از جراحی، افراد باید از ناحیه زیر محافظت کنند:

• گوش هایشان را خشک نگه دارند، یعنی حدود یک هفته موها را نشویند و بعد از آن گوش ها را ببندند
• از فعالیت های سنگین برای چند هفته پرهیز کنند
• از شنا و مسافرت هوایی برای چند هفته پرهیز کنند

پیشگیری از کلستئاتوم

امکان پیشگیری از موارد مادرزادی کلستئاتوم وجود ندارد. با این حال، ارزش دارد که والدین و مراقبان از این بیماری آگاه باشند تا کودکان بتوانند به سرعت تشخیص و درمان را دریافت کنند.

برای کلستئاتوم اکتسابی، درمان مناسب عفونت گوش بهترین پیشگیری است. با این حال، کلستئاتوم هنوز ممکن است ایجاد شود.

برخی از محققان پیشنهاد می کنند که قرار دادن لوله های تمپانوستومی در گوش می تواند از رشد کلستئاتوم جلوگیری کند. این لوله‌ها می‌توانند گوش میانی را هوادهی کنند، اجازه تخلیه مایعات را بدهند و خطر فشار منفی در شیپور استاش را کاهش دهند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

آکادمی گوش و حلق و بینی آمریکا، جراحی سر و گردن توصیه می کند که افراد به محض بروز علائم کلستئاتوم به پزشک مراجعه کنند.

درمان کلستئاتوم در اسرع وقت برای جلوگیری از هرگونه عارضه مهم است.

چشم انداز افراد مبتلا به کلستئاتوم به طور کلی مثبت است. اگرچه جراحی تقریباً همیشه برای برداشتن این توده خوش خیم قبل از بروز عوارض ضروری است، این روش معمولاً موفقیت آمیز است.

پیگیری بعد از جراحی مهم است زیرا کلستئاتوم ها می توانند پس از سال ها دوباره رشد کنند.

اگر جراح کلستئاتوم را در مراحل اولیه خارج کند، عوارض نادر است. با این حال، اگر کلستئاتوم به ویژه در نقطه برداشتن بزرگ بود، مشکلاتی مانند کاهش شنوایی و عدم تعادل ممکن است پس از جراحی باقی بماند.

بدون درمان، کلستئاتوم شدید می تواند کشنده باشد.