نگار خلیلی؛ پایگاه خبری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ یک مطالعه جدید نشان میدهد که ساعتهای هوشمند، حلقهها یا ترازوهایی که جریان الکتریکی ساطع میکنند، میتوانند با این دستگاههای قلبی کاشتنی تداخل داشته باشند و باعث اختلال در عملکرد آنها شوند.
بنجامین سانچز ترونز استادیار مهندسی برق و کامپیوتر در دانشگاه یوتا نویسنده این مطالعه گفت: «در حالی که جریان الکتریکی اعمال شده به بدن توسط این گجتها توسط بیماران غیرقابل تشخیص است، تحقیقات ما نشان میدهد که ممکن است به گیج کردن ضربانسازها، دفیبریلاتورهای قلبی قابل کاشت و دستگاههای درمانی هماهنگسازی مجدد قلب منجر شود.»
بحث بر سر ساعتهای هوشمند پوشیدنی، ترازوهای هوشمند خانگی، و حلقههای هوشمندی هستند که از بیوامپدانس استفاده میکنند، فناوری حسگری که جریان الکتریکی بسیار کمی را به بدن ساطع میکند.
با ساعتهای هوشمند مانند Samsung Galaxy Watch 4 یا ترازو هوشمند Fitbit Aria 2، جریان الکتریکی از بدن عبور میکند تا یک حسگر بتواند ترکیب بدن، مانند توده عضلانی یا چربی را تعیین کند.
حلقه های هوشمند مانند حلقه هوشمند Moodmetric از بیوامپدانس برای اندازه گیری استرس استفاده می کنند و همه دستگاه های هوشمند از فناوری سنجش بیومپدانس استفاده نمی کنند هم شامل این موضوع میشود.
محققان چگونگی تأثیر بیوامپدانس بر سه دستگاه قلبی قابل کاشت - از Medtronic، Boston Scientific و Abbott - را از طریق آزمایش روی میز ارزیابی کردند که نقصهای دستگاهها را قبل از کاشت و در مدلهای شبیهسازی انسان برطرف میکند.
آنها دریافتند که حتی جریانهای الکتریکی خفیف از این ابزارها میتواند با دستگاههای کاشتنی قلبی تداخل داشته باشد و گاهی اوقات آنها را گیج کند. علاوه بر این، محققان گفتند که سطح تداخل الکتریکی از مقادیر تایید شده سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای دستگاه های الکترونیکی قابل کاشت قلبی فراتر می رود.
ضربانسازها هنگامی که قلب خیلی آهسته میزند، تکانههای الکتریکی کوچکی را به قلب میفرستند، در حالی که دفیبریلاتورهای قلبی قابل کاشت بهعنوان یک ضربانساز عمل میکنند و میتوانند برای بازگرداندن ریتم منظم به قلب شوک وارد کنند.
سانچز ترونز گفت: «یافتهها خطر فوری یا واضحی را برای بیمارانی که از ردیاب استفاده میکنند، منتقل نمیکند، اما سطوح مختلف منتشر شده میتواند منجر به وقفه در حرکت یا ضربههای غیرضروری به قلب شود.»
این مطالعه نمیتواند بگوید دستگاههای قلبی خاص چگونه تحت تأثیر تداخل دستگاههای هوشمند قرار میگیرند، زیرا مشخصات متفاوت است و این اطلاعات عمومی نیست. وی گفت: مطالعات موردی مورد نیاز است.
اکثر دستگاه های قلبی قابل کاشت هشدارهایی در مورد احتمال تداخل با انواع وسایل الکترونیکی دارند. سانچز ترونز گفت: «هیچ اطلاعات عمومی در مورد تأثیر این ابزارها به طور خاص بر روی بیمارانی که دستگاههای الکترونیکی قابل کاشت دارند، در دسترس نیست.
این مطالعه به صورت آنلاین در مجله ریتم قلب، قبل از شماره چاپ آوریل منتشر می شود.
متخصصان دیگر اشاره می کنند که این خطرات واقعی هستند و افرادی که دستگاه های قلبی کاشتنی دارند باید آن را در نظر بگیرند.
یک بیمار وابسته به ضربان ساز می تواند به طور موقت عملکرد ضربان ساز را با حس کردن بیش از حد تداخل الکترومغناطیسی یا نویز مهار کند که باعث می شود دستگاه از ضربان ساز نجات دهنده خودداری کند. در این سناریو، یک فرد ممکن است غش کند.در موارد شدید، مانند مکث های طولانی تر، ممکن است مرگ ناگهانی قلبی رخ دهد.
اگر یک دفیبریلاتور قلبی (ICD) بیش از حد تداخل الکترومغناطیسی را حس کند، ممکن است باعث ایجاد یک سری شوکهای نامناسب و دردناک شود.
این نوع وقایع، که میتوانند در موارد دیگر نقص عملکرد دستگاه نیز رخ دهند، میتوانند اثرات فیزیکی و روانی قابل توجهی از جمله اختلال استرس پس از سانحه داشته باشند.
هر دو سناریو تئوری و احتمالاً بسیار نادر هستند. اما با توجه به جدید بودن فناوریهای درگیر، ما هنوز در مورد این خطرات یاد میگیریم و سعی میکنیم آنها را با شرایط واقعی برای بیماران خود تعیین کنیم.
او پیشنهاد کرد که افرادی که این دستگاه های کاشتنی دارند در برنامه های نظارت از راه دور ثبت نام کنند.دستگاهها ارزیابی مستمری را توسط سیستمهای نظارت از راه دور دریافت میکنند، برخلاف اینکه صرفاً در طی بررسیهای معمولی کلینیکهای حضوری ارزیابی میشوند.»
ما می دانیم که فلزیاب ها در فرودگاه ها تداخل ایجاد می کنند و به بیماران توصیه می کنیم تلفن همراه خود را 6 اینچ از دستگاه های خود دور نگه دارند و اکنون مطالعه جدید نشان می دهد که برخی از دستگاه های هوشمند نیز می توانند خطراتی ایجاد کنند.
دکتر دیپک بات استاد پزشکی قلب و عروق در دانشکده پزشکی Icahn در شهر نیویورک گفت که ساعت های هوشمند ممکن است با ضربان سازها و دفیبریلاتورهای قابل کاشت تداخل داشته باشند.
بات گفت: «مطالعات بیشتری برای تعیین دقیقتر خطرات و اینکه آیا بیمارانی با ضربانساز یا دفیبریلاتور وجود دارند که باید از پوشیدن این دستگاهها اجتناب کنند، مورد نیاز است.»
وی افزود: تولیدکنندگان و تنظیمکنندهها باید این دادهها را بررسی کنند.