دختر مجردی که عضو و رئیس شورای شهر شد / تبلیغاتم بر مبنای احترام و صداقت بود؛ مردم به من رای دادند

به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) به نقل از خبرآنلاین، چهارمین دوره شورای شهر و روستا، دوره‌ای بود که زنان حضور پررنگی در آن داشتند و برخلاف تصور، این حضور پررنگ‌تر زنان و انتخاب آنها از سوی مردم نه در شهرهای بزرگ بلکه در شهرهای کوچک بود که رخ داد. علاوه بر راه یافتن زنان به شورا، اتفاق مهمتری هم در چند شهر کوچک رخ داد و آن هم انتخاب آنها به عنوان رییس بود. یکی از آنها زهرا راوی چوبدار، رییس شورای شهر چناران در استان خراسان رضوی است. او می‌گوید از سال‌ها قبل به عضویت در شورا فکر می‌کرده و می‌خواهد تمام تلاشش را انجام دهد تا با حضور و فعالیت موثرش راه را برای بقیه زنان باز کند. گفت‌وگوی ما با زهرا راوی را در ادامه بخوانید.

متولد سال 1363 هستم، در رشته مهندسی عمران تحصیل کرده‌ام و در شرکت خصوصی شاغلم. 

سابقه فعالیت در این زمینه‌ها را نداشتم اما زمان زیادی بود که به این فکر می‌کردم که می‌توانم در شورای شهر باشم و برنامه‌هایی که برای شهرمان در ذهنم است را پیاده کنم. شاید بتوانم بگویم حدود هشت سالی می‌شود که به این قضیه فکر کنم.

وقتی وارد فضای رقابت شدم کمی ناامید شدم چون می‌دیدم افرادی باتجربه‌تر و بانفوذتر از من هم ثبت نام کرده‌اند و به ذهنم رسید که من نمی‌توانم جایی در میان آنها داشته باشم اما سعی کردم شیوه تبلیغاتم را متفاوت کنم؛ مثلا بر کارهای اجرایی و فنی که انجام داده بودم تاکید کردم، تبلیغاتم را بر مبنای احترام به همشهریان بنا کردم مثلا این که آنها را در پاکت می‌گذاشتم و به دست آنها می‌رساندم و وعده‌های بزرگی نمی‌دادم که نتوانم آنها را انجام دهم. من با صداقت قدم جلو گذاشتم و مردم این صداقت را دیدند و من را انتخاب کردند.

اوایل برایم مهم نبود اما بعد با خودم فکر کردم چرا برای این کار تلاش نکنم؟ با خودم گفتم وقتی مردم به من هم مثل بقیه رای داده‌اند باید این شجاعت را داشته باشم و تلاش کنم تا به عنوان رییس شورا هم انتخاب شوم. اعضای شورا هم وقتی صداقت و انگیزه من را دیدند به من رای دادند و از این که این جسارت را داشتم خوشحالم.

فکر می‌کنم جوان بودنم، داشتن تحصیلات دانشگاهی و صداقتی که در وعده‌هایم داشتم باعث شد به من اعتماد کنند.

 الان شورای شهر چناران چه ترکیبی دارد؟

ما هفت نفر هستیم که به غیر از من بقیه آن شش نفر مردان هستند و از لحاظ سنی هم من جوانترین عضو هستم.

حدود 40 نفر تایید صلاحیت شده بوند که 4 نفر از آنها را زنان تشکیل می‌دادند و از این 40 نفر، هفت نفر به عنوان اعضای اصلی و دو نفر به عنوان علی‌البدل انتخاب شدند. از بین زنان شرکت کننده فقط من بودم که رای آوردم.

دوره قبل هم یکی از زنان به شورای شهر راه پیدا کرد اما نمی‌دانم به چه دلایلی اواسط کار انصراف داد و دیگر فعالیتش را در شورا ادامه نداد.

 انصراف ایشان باعث بی‌اعتمادی مردم به شما نشد؟

این اتفاق باعث شده بود که مردم کمی نسبت به حضور زن‌ها بی‌اعتماد شوند اما سعی کردیم این اطمینان را دوباره به دست بیاوریم و خوشبختانه باز هم این اعتماد جلب شد. یکی از انگیزه‌هایم برای کسب ریاست شورا هم این بود که پاسخ این اعتماد را بدهم و به آنها نشان بدهم که زن‌ها هم می‌توانند در رده‌های بالا فعالیت کنند.

با این که منطقه ما یک بافت سنتی دارد اما در سال‌های اخیر پیشرفت‌های خیلی زیادی حاصل شده، وضعیت تحصیلی زنان بهتر شده و رشد زیادی داشته‌ایم، اعتماد به نفس زن‌ها بهتر شده و باعث شده آنها را باور کنند، اما مساله‌ای که وجود دارد این است که چناران نسبت به کلانشهرها هنوز بازار کار خوبی ندارد و با این که تحصیل زیاد شده اما بازار کار کم است و هنوز ممکن است خیلی از خانواده‌ها اجازه ندهند که دخترانشان برای کار کردن به شهرهای دیگر بروند. من خودم با این که مجرد هستم اما زمانی که شاغل بودم در مشهد فعالیت میکردم اما این شرایط برای همه دختران و زنانمان فراهم نیست و باید فکری کرد که بتوانند در شهر خودشان از توانایی‌هایشان استفاده کنند.

نه اتفاقا با چند نفر که صحبت می‌کردم دیدم این نگاه را دارند که نه تنها اشکالی ندارد بلکه به این دلیل که وقت بیشتری می‌توانم برای کارها بگذارم و دغدغه‌های کمتری دارم بیشتر می‌توانم موثر واقع شوم. خودم هم به این قضیه به چشم یک فرصت نگاه می‌کنم و به نظرم این که بخواهند افراد مجرد را از فعالیت‌ها حذف کنند اصلا کار مناسبی نیست چون از توانایی‌های عده زیادی از افراد که می‌توانند با تمرکز بیشتری روی کارها فعالیت کنند بهره گرفته نمی‌شود.

فکر میکنم همین حضورم در شورا و ادامه این که بتوانم به طور موفق عمل کنم می‌تواند باعث شود آنها شجاعت و قدرت بیشتری در خودشان ببینند. ضمن این که به نظرم یکسری کارهای فرهنگی باید انجام شود و ابتدا باید روی فرهنگ مردم کار کنیم تا زنان را بیشتر باور کنند، در کنار آن هم در فکر تشکیل کمیته بانوان و کارگروهی برای زنان ورزشکار و ... هستم. شورا بیشتر می‌تواند کار نظارتی انجام دهد نه این که کار ایجاد کند اما با این حال باید از مشاورین و خود زنان و به طور کلی اهالی شهر کمک و مشورت بگیریم که چه کارهایی می‌توان برای بهبود شرایط انجام داد.

بله خبر دارم که در چند شهر دیگر هم زنان به عنوان رییس شورای شهر انتخاب شده‌اند. هنوز با آنها ارتباط نگرفته‌ام چون برنامه کاری‌ام خیلی فشرده بوده ولی تصمیم دارم که حتما با آنها ارتباط بگیرم تا تجربیاتمان را با هم درمیان بگذاریم.

پنج جلسه را به طور رسمی تشکیل داده‌ایم و بیشتر درگیر انتخاب شهرداریم. با توجه به این که تجربه‌ام در این زمینه کم است، با توجه به فشرده بودن برنامه کاری و با توجه به فشارهایی که در کشور ما روی زنان وجود دارد به نظرم کار سختی است اما با همه اینها از این کار راضی‌ام.

به نظر من در کشور ما به زنان کم فرصت داده شده و اجازه داده نشده که خودشان را باور کنند و بعد اعتماد دیگران را هم به دست بیاورند. شاید اگر این اعتماد به نفس به ما داده می‌شد من و بسیاری از زنان دیگر الان در جایگاه‌های مهمتری قرار داشتیم. البته در مسیر خوبی قرار گرفته‌ایم و به سمتی حرکت می‌کنیم که توانایی‌های زنان در حال بروز پیدا کردن است اما هنوز راه درازی در پیش داریم.

فعلا تنها هدفی که دارم این است که در شورا بتوانم به خوبی فعالیت کنم تا هم جواب اعتماد مردم را داده باشم و هم این که اگر زمانی خواستم از این کار فاصله بگیرم به خاطر خواست خودم بوده باشد نه به خاطر بد کار کردنم. باید ببینم شرایط چطور پیش می‌رود ولی این را هم باید بگویم که هدف‌های بزرگتر مثلا همین نمایندگی مجلس و نقش‌های مهمتر را هم در گوشه‌ ذهنم دارم تا بتوانم توانایی‌های خودم را به عنوان یک زن نشان دهم.