به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) و به نقل از ایران، دیگر دیدن این صحنه که برخی برنامههای كودك در تلویزیون حامی مالی میگیرند و ماكارونی و چیپس و پفك و... تبلیغ میكنند، عادی شده است.
در دنیای حرفهای تلویزیون، هر برنامهای میتواند اسپانسر داشته باشد اما باید در خصوص حوزه حساسی همچون كودك فكر و اندیشه بیشتری داشت و ذهن یك كودك را باید فدای پول نکرد.
معزل همیشگی بودجه
برخی کارشناسان اشكال اساسی را درباره نحوه تقسیم بودجه سینما، تئاتر و تلویزیون می دانند.
وقتی بودجه نیست تهیه کننده مجبور میشود به سراغ حامی مالی برود اما باید ریشهیابی كرد كه چرا بودجه مناسب برای كودك و نوجوان نداریم یا اگر داریم كجا مصرف میشود؟
چرا بودجه نیست و گروهها مجبور میشوند به قول معروف جلوی فلان كمپانی سر خم كنند تا بودجهای در اختیارشان بگذارد و در طول نمایش آن كالا را معرفی كنند؟
والدین گرفتار و تبلیغات رنگارنگ
بحث تبلیغات، بحث پول است و باید آن كالا به فروش برسد. معمولاً وقتی كالایی تبلیغ میشود باید والدین یا مربی درباره آن محصول برای كودك توضیح دهند كه این روزها بزرگترها وقت كافی ندارند که البته تبعات فراوانی همراه دارد.
بدبینی آینده
به گفته روانشناسان در كوتاه مدت وقتی میخواهیم چیپس را تبلیغ كنیم از موسیقی و... استفاده میكنیم و کودکان را ترغیب میكنیم به سمت مصرف و وقتی بزرگتر میشوند و متوجه میشوند این محصول چه ضررهایی دارد نسبت به منبع انتقال دهنده پیام بدبین میشوند.
این بدبینی در حالی است كه اگر در آینده از آن منبع حرفهای درستی هم مطرح شود امكان تاثیرگذاری به شدت كاهش مییابد.
تبلیغات را نمیتوان انكار كرد ولی نوع تبلیغ مهم است و باید در راستای اهداف بهتری صورت بگیرد.
مربیان مهدهای کودک چه می گویند؟
مربیان مهدكودك و پیش دبستانی به دلیل اینكه هر روز با كودكان در ارتباط هستند بخوبی متوجه اثرات این موضوع میشوند.
یکی از مربیان مهدکودک می گوید: «فكر میكنند قدرت تخیل كودكان را بالا میبرند در حالی كه اینگونه نیست. درست است كه بچهها باهوشتر شدهاند ولی دخالت دادنشان در موضوع تبلیغ صحیح نیست.»
انجام كارهای فرهنگی – هنری برای كودكان و نوجوانان در هر شكل و قالبی- از تولید فیلم و كتاب گرفته تا نمایش و تاتر و بازیهای رایانهای و سرگرمیهای سازنده و... نیاز به شناخت دقیق ویژگیهای جسمی، عاطفی و روحی آنان دارد.
این كه تلویزیون چندی است كه در برنامههای كودك، آن هم با حضور برخی از مجریان محبوب و پرطرفدار و دوست داشتنی كودكان، به شیوههای مختلفی پای تبلیغات بازرگانی مربوط به برخی خوراكیها و نوشیدنیها (كیك و كلوچه و شیر و شیرینی و ...) را با این تركیب خاص، نه به عنوان میان برنامه، آن هم در متن برنامههای كودك بازكرده است، به راستی بیسابقه بوده است و جای شگفتی فراوانی دارد.
صد البته كه بررسی باید و نبایدهای مربوط به ضرورت درآمدزایی تلویزیون، چگونگی ضرورت جذب و حفظ مخاطبان و پیشگیری از خطر ریزش روز افزون مخاطبان تلویزیون و ریشهیابی دلایل پنهان و آشكار آن نیاز به پژوهشهایی جدی وگسترده دارد.
تبعات تبلیغات در کودکان
ترویج ناخواسته و غیرمستقیم مصرفگرایی، پرخوری،
پرنوشی و بیتوجهی به زیان و آسیبهای جدی ناشی از زیاده روی در مصرف برخی از این فرآوردههای
تبلیغ شده به خصوص برای كودكان بیمار و كودكانی كه دارای بیماریهای خاص یا دیابت و
چاقیهایهای غیرمتعارف هستند، بیتردید خسارتهای جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.
به نظر می رسد ضروری است برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان برنامهسازی در حوزه كودك و نوجوان، حریم برنامههای تلویزیونی كودك و نوجوان را از دنیای پر هیاهوی تبلیغات بازرگانی، دور نگه دارند.