معرفی یک اَبر میکروب / مقاوم ترین میکروب در برابر آنتی بیوتیک چیست؟

باکتری های استافیلوکوک طلایی مقاوم به متی سیلین به دلیل مقاومت در برابر داروهای ضدباکتری، عنوان اَبرمیکروب را دارا شده است و تنها توسط میکروسکوپ ها قابل مشاهده هستند. این گونه از باکتری ها در نقاط مختلفی از بدن از جمله پوست، ریه ها و مناطق دیگر باعث عفونت می شود و متاسفانه در برابر آنتی بیوتیک ها نیز بسیار مقاوم هستند.

عفونت پوستی ناشی از MRSA

علایم عفونت های ناشی از MRSA بر روی پوست اغلب به صورت یک جوش قرمز رنگ بروز می کند. این ناحیه ممکن است قرمز، متورم و دردناک شود، و معمولا برای تخلیه چرک و مایعات درون آنها درد شدیدی احساس می شود. اکثر عفونت های پوستی MRSA خفیف هستند اما ممکن است که به مشکلی جدی تبدیل شوند.

آیا این زخم ناشی از نیش عنکبوت است یا وجود MRSA؟ 

MRSA به دلیل علایم مشابه از قبیل قرمزی، تورم و احساس خارش شدید، می تواند با گزش حشره، التهاب و دیگر بیماری های پوستی نیز اشتباه گرفته شود.
زمانی که یک عفونت پوستی گسترش پیدا می کنند و بعد از مصرف 2 الی 3 روزه آنتی بیوتیک ها، بهبودی پیدا نمی کند، می توان به وجود MRSA شک کرد.

عفونت پوستی ناشی از MRSA: سلولیت

عفونت ناشی از MRSA می تواند به زیر پوست و لایه های عمیق تری از بافت پوستی نفوذ کند که به اصطلاح به سلولیت معروف است و می تواند به سرعت پخش شود. در اثر این عفونت پوست به رنگ صورتی و یا قرمز تبدیل می شود و همانند آفتاب سوختگی ممکن است که بسیار گرم، حساس و متورم شود.

عفونت پوستی ناشی از MRSA: آبسه

MRSA گاهی اوقات می تواند بمنجر به بروز عفونت های عمیق تری به نام آبسه و باعث انباشته شدن چرک در زیر پوست شود که از طریق خراش یا زخم وارد می شوند و شروع به تکثیر می کنند. یک عفونت جزیی پوست در اثر عدم درمان به موقع می تواند باعث از بین رفتن بافت ها شود و همین بافت های مرده است که تبدیل به چرک می شود.

چگونگی سرایت و انتقال 

MRSA می تواند از طریق تماس فیزیکی با فرد آلوده، لمس کردن یا فشردن جایی از بدن که عفونی شده است همانند کورک یا زخم، و یا استفاده از حوله، لباس یا ملافه های آلوده شده توسط شخص مبتلا و یا استفاده از وسایل نظافت و آرایشی که توسط شخصی مبتلا به عفونت استفاده شده باشد و یا حتی تماس با وسایل آلوده از قبیل دستگیره در و یا تجهیزات ورزشی از جمله راه های سرایت این نوع عفونت است.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر ابتلا به MRSA هستند؟

افرادی که به تازگی عمل جراحی داشتند و یا در بیمارستان بستری شدند، افراد مسنی که در خانه های سالمندان زندگی می کنند و در حالت کلی افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ، بیشتر در معرض خطر ابتلا به MRSA هستند. علاوه بر همه این موارد در افرادی که به بیماری هایی از قبیل دیابت، سرطان و یا ایدز مبتلا هستند شانس ابتلا به این نوع عفونت افزایش پیدا می کند.

چگونگی تشخیص

اگر شما شک دارید که به عفونت پوستی MRSA مبتلا شده اید، به شما پیشنهاد می کنیم که روی زخم به وجود آمده را بپوشانید و از قرارگیری در مناطق آلوده خودداری کرده و هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید. پزشک با نمونه برداری از ترشح، زخم و یا سایر مناطق عفونی و آزمایش این نمونه ها، پی به ابتلای شما خواهد برد.

چگونگی درمان

تخلیه، تمیزکردن و پوشش زخم باید تنها در مطب دکتر انجام شود و پزشک معالج ممکن است که آنتی بیوتیک های خوراکی را نیز تجویز کند. آنتی بیوتیک هایی که هیچ تاثیری در برابر این نوع باکتری ندارند، عبارتند از آموکسی سیلین، پنی سیلین، اگزاسیلین و سفالوسپورین.

مراقبت های خانگی

اگر برای درمان این عفونت به شما آنتی بیوتیک خاصی تجویز شده است، حتی اگر که علایم این عفونت در شما محو شده باشد، مصرف داروها را نباید که متوقف کنید. زیرا به اتمام نرساندن داروها ها می تواند منجر به بازگشت مجدد عفونت شود و علاوه بر آن، ممکن است که باکتری MRSA را در برابر این نوع آنتی بیوتیکی نیز مقاوم شود.

روش های جلوگیری از MRSA 

شستن مرتب دست ها با آب و صابون یکی از بهترین روش های جلوگیری از ابتلا به MRSA است. حوله ها، لباس ها و ملحفه های خواب فرد مبتلا را به صورت مجزا شسته و در زیر نور مستقیم آفتاب خشک کنید، زیرا نور آفتاب باکتری ها را می کشد. بعد از ورزش در باشگاه ها حتما بلافاصله دوش بگیرید و از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی جدا خودداری کنید.