به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) به نقل از همشهری آنلاین، آفت در رویشگاههای جنگلی کشور بیداد میکند. از یک سو، بیش از یک میلیون و ۱۳۰هزار هکتار رویشگاههای زاگرسی مبتلا به آفت(زوال) خشکیدگی شدهاند ( آماری که رییس سازمان جنگلها و مراتع چندی پیش بر آن صحه گذاشت) ازسوی دیگر، بنا به اعلام معاون مناطق مرطوب و نیمه مرطوب سازمان جنگلها و مراتع بالغ بر ۵۵هزار هکتار از ذخیرهگاههای شمشاد کشور در جنگلهای هیرکانی با آفت زغالی دست و پنجه نرم میکنند؛ آفتی که باعث خشکشدن شمشادها میشود.
اکنون عضو هیات علمی موسسه تحقیقات مراتع و جنگلها از ابتلای درختان ارس به آفت زغالی خبر میدهد تا سریال خشکیدگی در جنگلهای ایران کامل شود. آنطور که مصطفی خوشنویس به ایسنا گفته است، آفت زغالی در «آقا سور» در منطقه ارجمند، مسیر جاده هراز و فیروزکوه و بخشهایی از جنگلهای سمنان و طارم به شکل گستردهای شایع شده است؛ آفتی که بهصورت پراکنده در رویشگاههای منطقه گردنه چهارباغ گرگان هم مشاهده میشود.
این عضو هیات علمی در توضیح این بیماری میگوید: در واقع «ارس واش» نوعی انگل و یک گونه گیاهی است که محل و زیستگاه آن گونههای ارس است. این آفت هم مانند انگل «دارواش» که روی درختان راش و افرای شمال جوانه میزند، روی درختان ارس میروید؛ با این تفاوت که جنگلنشینان از انگل دارواش بهعنوان علوفه دام استفاده میکنند اما از «ارس واش» استفادهای نمیشود. بررسیها حاکی از آن است که این انگل در گذشته هم میان درختان ارس وجود داشته اما در حال حاضر بهدلیل آنکه از حالت تعادل خارج شده باعث ضعیفشدن درختان و شیوع آفات در میان آنها شده است. آفتها معمولا یک دشمن طبیعی دارند که مانع شیوع آنها میشوند اما دشمن طبیعی آفت ارسواش ازبین رفته و در نتیجه ما شاهد طغیان این بیماری هستیم.
خوشنویس با اشاره به اینکه هنوز دشمن طبیعی آفت ارس واش مشخص نیست، میافزاید: در منطقه آقا سور، ارس واش را روی درختانی مشاهده میکنیم که قطر آن به بیش از یک متر هم میرسد اما در برخی مناطق دیگر، این آفت روی سرشاخههای جوان مشاهده میشود. عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع درخصوص نحوه انتشار ارس واش هم میگوید: میوههای این درخت پرتابی و چسبناک است و زمانی که پرتاب میشود گاهی تا 18متر دورتر میافتد و باعث انتقال انگل میشود. همچنین پرندگان عامل انتقال آن از درختی به درخت دیگر هستند.
خوشنویس درباره درمان انگل ارس واش نیز میگوید: در مقاطعی برای مبارزه با این انگل، سرشاخههای جوان آلوده را میبریدند اما بهدلیل گستردگی جنگلها انجام چنین کاری ممکن نیست و باید به جای آن عامل بهوجود آورنده بیماری را پیدا کنیم و از بین ببریم.