به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) و به نقل از جام جم، حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت، با گلایه از بی سر و سامانی وضع پرستاری در منازل، تاکید کرد: تاکنون از پرستارنماها فقط زشتی دیده ام و هیچ کدام از پرستارنماهای مقیم منازل، پرستار نیستند.
پرستارهایی با سابقه زندان
به گفته وزیر بهداشت، این افراد یا پرستارنما هستند یا نیروهای خدمتی که 50 درصدشان هم سابقه دستگیری و زندان داشته اند و فقط یک دوره کوتاه آموزشی یک تا سه ماهه دیده و برای مراقبت به منازل فرستاده می شوند.
اگر سری به آگهی های رسانه ها بزنید، با انبوهی از شرکت های خدمات پرستاری مواجه می شوید که خیلی از آنها حتی مجوز فعالیت هم ندارند.
فقدان نظارت
علاوه بر نداشتن مجوز فعالیت، برعملکرد شرکت های خدماتی مجوزدار هم نظارت دقیقی انجام نمی شود و تقریبا می توان گفت که قانونمند شدن و نظارت دقیق بر خدمات پرستاری در منازل، چالشی است که در هیچ دوره ای از مدیریت وزارت بهداشت حل نشده است؛ آن هم در شرایطی که روزانه هزاران سالمند و بیمار همراه خانواده هایشان به طور مستقیم با این مساله درگیر هستند.
تاسیس شرکت خدمات پرستاری کاری ندارد
هم اکنون بسیاری از افراد غیرمرتبط با نظام سلامت به راحتی و با کمترین هزینه، یک شرکت خدمات پرستاری ثبت می کنند و وارد گود رقابت می شوند.
بازنگری در قوانین
محمد میرزابیگی، معاون پرستاری وزارت بهداشت از بازنگری در ارایه مجوز خدمات پرستاری خبر می دهد و می گوید: آیین نامه ای که هم اکنون برای اعطای مجوز خدمات پرستاری در منازل وجود دارد متعلق به 17 تا 18 سال پیش است و هیچ بازنگری در آن انجام نشده است و به همین دلیل قصد داریم که حداکثر تا چهار ماه آینده، آیین نامه ای جدید برای اعطای مجوز و نظارت بیشتر بر عملکرد این شرکت های خدماتی تدوین و ابلاغ کنیم. امیدواریم با این کار، نظارت بیشتری بر خدمات پرستاری در منازل اعمال شود.
مرجع اعطای مجوز کیست؟
اعطای مجوز به شرکت های خدمات پرستاری در منازل از سوی معاونت درمان دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام می شود؛ میرزابیگی عنوان می کند که با تدوین این آیین نامه جدید، مرجع صدور مجوز تغییر نمی کند، بلکه در زمینه اعطای مجوز به این شرکت ها، سختگیری بیشتری انجام خواهد شد.
جای رقابت برای پرستار واقعی نیست
تعرفه های مراقبت از بیماران در منازل، مربوط به حدود دو دهه پیش است. همین مشکل باعث شده که شرکت های خدمات پرستاری در منازل، به تعرفه های واقعی دسترسی نداشته باشند و به همین دلیل، هر شرکت خدمات پرستاری، هر مبلغی که دلش بخواهد از مشتری می گیرد.
در چنین شرایطی پرستاران واقعی نمی توانند کار کنند، زیرا حتی گاهی پیش می آید فردی که هیچ تبحری در پرستاری ندارد، کارت ویزیت چاپ می کند و با هزینه بسیار پایین به بالین بیماران می رود، ولی خانواده همان بیمار حاضر نیست برای ارایه خدمات پرستاری حرفه ای در منازل، حقوقی معقول و آبرومندانه به پرستار بدهد.
به همین دلیل در نتیجه این رقابت، پرستار شکست می خورد و فردی که پرستار نیست ولی تعرفه کمتری را به خانواده بیمار پیشنهاد داده است، پیروز می شود.
لزوم همکاری خانواده ها
در شرایطی که این بار وزارت بهداشت قصد دارد نظارت بیشتری بر فعالیت شرکت های خدمات پرستاری داشته باشد، اما به نظر می رسد که خود خانواده های سالمندان و بیماران هم باید برای رفع مشکلات ذکر شده، همکاری کنند و اجازه ندهند هر فردی که خودش را پرستار معرفی می کند، از بیماران مراقبت کرده و به حریم خصوصی خانواده ها راه پیدا کند.
