تعداد نظرات: ۱ نظر
تلفن همراه در عین داشتن فوایدی قابل توجه، مشکلات زیادی را برای کاربران خود به همراه دارد که از مهترین آنها اعتیاد به همراه داشتن همیشگی گوشی است.
به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) در چند روز اخیر آمارهایی از سوی مسوولان بنیاد ملی رایانه درخصوص بازی‌های رایانه‌ای اعلام شد که براساس آن یک‌سوم جمعیت کشور که در گروه سنی بین هفت تا 40 سال قرار دارند از بازی‌های رایانه‌ای استفاده می‌کنند.
این آمار از سویی یک پیام نویدبخش به تولیدکنندگان بازی‌های رایانه‌ای است و از طرف دیگر نیز زنگ هشداری خواهد بود برای جامعه که سخت مجذوب هیجان و گرافیک رنگین آن شده‌اند.
این آمار از سویی یک پیام نویدبخش به تولیدکنندگان بازی‌های رایانه‌ای است و از طرف دیگر نیز زنگ هشداری خواهد بود برای جامعه که سخت مجذوب هیجان و گرافیک رنگین آن شده‌اند.
جام جم نوشت: براساس آمار اعلامی از هر سه ایرانی یک نفر از بازی‌های رایانه‌ای استفاده می‌کند و 80 درصد از علاقه‌مندان به این بازیها را رده سنی هشت تا 15 سال تشکیل می‌دهند.
گزارش منتشر شده نیز حاکی از آن است که روزانه افراد به طور متوسط 2 ساعت از وقتشان را به این بازیها سرگرم هستند.
آسیب‌های اجتماعی
نتایج پژوهشی جمعی از محققان ایرانی ثابت کرده سپری کردن اوقات فراغت، پیامک، بلوتوث، گیم و... از دلایل مهم استفاده از این وسیله ارتباطی است. آنها همچنین به ارتباط مستقیم بین میزان استفاده از گوشی همراه و افت تحصیلی در میان دانش‌آموزان پی برده‌اند.
حسین نوری‌نیا، جامعه‌شناس، درخصوص آثار فردی و جمعی این گوشی‌ها می‌گوید: هنگامی که بخش زیادی از ارتباط یک فرد در یک فرآیند مجازی تعریف می‌شود، کاهش اعتماد به نفس او در دنیای واقعی امری اجتناب‌ناپذیر است. این امر اکنون تا جایی پیش رفته است که حتی در مهمانی‌ها و یک گفت‌وگوی دوطرفه فرد به جای سخن رودررو، به دلایل مختلف همچون رودربایستی از پیامک و بلوتوث برای انتقال پیام خود بهره می‌گیرد.
نوری‌نیا با اشاره به استفاده از گوشی همراه در محافل خانوادگی می‌گوید: برخی افراد فرصت‌های واقعی با هم بودن را فدای اشتغالات مجازی می‌کنند. هنگامی که یک نفر در جمع بیشترین زمان را به سرگرم شدن با گوشی موبایل اختصاص می‌دهد، خود را از تعاملات اجتماعی و آثار مثبت آن دور می‌کند.
سهولت ارتباط با گوشی‌های همراه زمینه‌ساز آثار منفی جدی است که میتوان به کاهش قدرت حافظه جمعی، کاهش توانایی تعاملات اجتماعی و درونگرایی و بیگانگی اشاره داشت.
نوری‌نیا بیگانگی را چنین بیان می‌کند: بیگانگی از خود شامل بی‌هنجاری، بی‌معنایی و بی‌قدرتی است که فرد ناتوان از در جمع بودن به آن دچار می‌شود.
آسیب‌های روانی
اعتیاد به بازی‌هایی که با رایانه و گوشی همراه انجام می‌شود، حرف مشترک و زنگ هشدار جدی تمام کارشناسان است. افراد در مجامع و محافل به عرضه اطلاعاتی که در درون گوشی خود ثبت شده دارند، می‌پردازند. شرایط به گونه‌ای پیش رفته است که اطلاعات متنوع اعم از بازیها، پیام‌های متنی، تصویری، صوتی و... به عنوان نمادی از به رخ کشیدن درآمده است. وابستگی به گوشی همراه و بازی‌های آن برای جوانان به یک «هویت» تبدیل شده است که کارشناسان آن را هویتی «کاذب» می‌خوانند.
در عین حال میزان افسردگی و اضطراب در میان این کاربران نسبت به کسانی که به اینترنت یا موبایل اعتیاد ندارند، به طور معناداری بیشتر است.اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای منشا استرس است و استرس موجب دردهای بی‌شمار. حتما شما هم شاهد بوده‌اید انگشت برخی‌ها حتی در بستر خواب بر صفحه تاچ می‌لغزد.
آسیب های جسمانی
پژوهش‌ها نشان می‌دهد اشعه موبایل حدود شش دقیقه خواب را به تاخیرمی اندازد. آرتروز نیز از بیماری‌هایی است که به دلیل درست ننشستن هنگام استفاده از تلفن همراه رخ می‌دهد.
این پدیده در میان افرادی که با گوشی خود به صورت مداوم بازی می‌کنند شایع‌تر است. آسیب این فناوری بلای جان کودکان هم شده است. امواج الکترومغناطیس آن موجب بروز تومور مغزی در این گروه خواهد شد. براساس یافته‌های غیرقابل انکار پزشکی، آسیب شنوایی و بینایی از دیگر پیامدهای استفاده بی‌رویه از این وسیله است.
خدمات و مضرات گوشی
نمی‌توان گوشی همراه را از زندگی اجتماعی حذف کرد؛ انجام عملیات بانکی، در دسترس بودن، تسریع و پیشبرد امور، تاثیر بر کاهش ترافیک شهری و... از فواید گوشی‌های همراه است.
در کنار اینها، افشا و عمومی کردن دنیای خصوصی، چشم‌وهمچشمی درخصوص داشتن برندها و شماره‌های رند... و مهم‌تر از همه اعتیاد و اتلاف وقت به دلیل بازی‌های متنوع را میتوان از مضرات بی‌حد آن برشمرد و نکته مهم در این خصوص دور شدن فرد از هنجارهای اجتماعی است.
اکنون به وضوح میتوان مشاهده کرد بسیاری از نوجوانان ما به جهت اشتغال بسیار زیاد در حوزه ارتباطات مجازی اعم از کامپیوتر و موبایل، تاحدودی از حضور در جمع به ویژه در حضور بزرگترها پرهیز کرده و خود را با همان چرخه معیوب دنیای مجازی مشغول می‌کنند.
