به گزارش خبرگزاری دانا، دکتر جلیل سعیدلو در نشست خبری انجمن داروسازان ایران با اشاره به داروخانه‌های دولتی و آموزشی گفت: اولین بار قبل از انقلاب به ازای جمعیت 35 میلیونی کشور، 1000 واحد داروخانه وجود داشت و اکنون این تعداد با دو برابر شدن جمعیت و رسیدن آن به 78 میلیون، 11 برابر شده است یعنی 11هزار داروخانه در کشور.
وی افزود: این موضوع علاوه بر افزایش خدمت رسانی تبعاتی را برای دست اندرکاران این حوزه ایجاد کرده است. جمعیت کشور ما معادل جمعیت کشور ترکیه است، اما حجم اقتصاد دارویی ترکیه دو برابر ایران است و اینکه در حال حاضر صنعت داروسازی پویایی داریم و سعی کردیم که قیمت دارو را در حد مناسب نگه داریم از فداکاری داروسازان بوده است.
وی همچنین اظهار کرد: انگیزه ایجاد داروخانه‌های دولتی این بود که محیط آموزشی را برای افرادی که می‌خواهند در داروخانه آموزش ببینند، ایجاد کنند، اما عملا داروخانه‌های آموزشی ما تبدیل به انحصار در توزیع دارو شده‌اند و به تدریج تعدادشان توسعه یافت و توازن بخش دولتی و خصوصی را به نفع بخش دولتی برهم زدند. در دهه 60، 90 درصد کار دارو در دست بخش خصوصی بود و 10 درصد سهم بخش دولتی بود. اما در حال حاضر 60 درصد از اقتصاد دارو در اختیار بخش دولتی است. این در حالی است که کارهای خدماتی را بخش خصوصی می‌تواند مدیریت و ارائه کند.
سعیدلو با بیان اینکه در حال حاضر حجم اقتصاد دارویی کشور 12 هزار میلیارد تومان است، گفت: 60 درصد آن یعنی حدود 7000 میلیارد تومان در دست بخش دولتی و مابقی آن یعنی حدود 5000 میلیارد در بخش خصوصی است و بخش خصوصی باید با این میزان اقتصاد 11 هزار داروخانه را به گردش درآورد. یعنی به طور متوسط سهم هر داروخانه 400 میلیون تومان می‌شود که اگر 20 درصد سود برای آن در نظر بگیریم، ماهیانه هفت میلیون تومان سود ناویژه دارد که اصلا پاسخگوی نیازها و هزینه‌های داروخانه نیست. این در حالی است که بسیاری از داروخانه‌های ما در وضعیت سر به سری هستند و از نظر اقتصادی داروخانه‌های بخش خصوصی وضعیت مناسبی ندارند. بنابراین اگر بستر خوبی فراهم نمی‌کنیم، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که کیفیت خوبی از خدمات ارائه شود.
وی با بیان اینکه جمعیت داروسازی کشور در بخش‌های صنعت، پژوهش و داروخانه 18 هزار نفر است، گفت: با اینکه داروسازان جمعیت کمی از جامعه پزشکی را در بر می‌گیرند، اما نقش‌شان در سیستم درمانی کشور بیش از جمعیت‌شان است و همه بیماران در نهایت نیاز به خدمات دارویی دارند و رضایت‌مندی مراجعین نیز به میزان زیادی به داروخانه‌ها وابسته است.
سعیدلو با تاکید بر اینکه نقش داروسازان و داروخانه‌ها درارایه خدمات به بیماران ومردم بسیار ویژه و بارز است، گفت: در سال‌های 91 و 92 که با بحران دارویی و کمبود 400 قلم دارو مواجه بودیم، همکاران ما با توجه به استوک دارویی که داشتند، اجازه ندادند که بحران دارو تبدیل به فاجعه شود و بسیاری از آنها با مشورت پزشک به جابجایی داروها پرداخته و با ابتکاراتی که داشتند، اجازه ایجاد یک فاجعه را ندادند.
رئیس انجمن داروسازان تهران به مشکل مالیاتی داروسازان اشاره و اظهار کرد: سازمان امور مالیاتی باید به داد داروخانه‌ها برسد، اما متاسفانه اتفاق معکوسی افتاد و فشار مالیاتی زیادی بر روی همکاران داروساز ما ایجاد شد و مالیات‌های متمم برای داروسازان صادر کردند.
وی افزود: در حال حاضر یکی از معضلات همکاران ما بحث‌های مالیاتی است و به نظر می‌رسد جامعه داروسازی به دلیل شفافیت سیستم اقتصادی خود باید بیش از آنچه که واقعا باید بپردازد، مالیات می‌پردازد. بنابراین انتظار داریم که در این مسئله تجدیدنظر شود و بر اساس درآمد داروخانه‌ها از آنها مالیات گرفته شود.
وی با بیان اینکه بیش از 90 درصد خدمات داروخانه‌ها از سوی بیمه‌ها خریداری می‌شود، گفت: زمانی که سازمان‌های بیمه به موقع تعهدات خود را انجام نمی‌دهند در اقتصاد داروخانه‌ها کندی به وجود می‌آید و از این رو قطعا بسیاری از داروخانه‌ها با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و چک‌های برگشتی آنها به صورت تصاعدی رو به افزایش است.
