به گزارش خبرگزاری دانا، روزها و هفته ها و حتی ماه ها لحظه شماری می کردیم تا تعطیلات نوروز فرارسد. تعطیلاتی که می شد نفس راحتی کشید و در بازی های کودکانه غرق شد. حدود ۱۵ روز تعطیلی، خوشحال کننده ترین اتفاق برای هر دانش آموزی بود.
اما این همه ی ماجرا نبود. مسئولان آن زمان آموزش و پرورش پیکی را تعبیه کرده بودند تا مبادا تعطیلات به دانش آموزی تمام و کمال بچسبد. پیکی که به راستی هیچ بازدهی درسی و علمی نداشت و تنها زمینه ای برای استرس زایی بود.
پیک شادی علیرغم شادی که در نام خود یدک می کشد در میان دانش آموزان دهه ۶۰ خیلی شادی بخش نبود و در عین حال به نوعی عامل اذیت در روزهای تعطیلات نوروز بود.
پیکی که ویژه نوروز برای دانش آموزان تهیه می شد تا آنها در روزهای نوروز به طور کامل از درس و مشقشان دور نشوند. پیکی که بچه های دهه ۶۰، حالا از آن با عنوان پیک درد و زجر یاد می کنند.
پیک شادی در گذشته به صورت متمرکز میان دانش آموزان توزیع می شد و معلمان با سختگیری انعطاف ناپذیر دانش آموزان را مجبور به نوشتن تکالیف پیک می کردند و باید ۱۴ فروردین پیک شادی که تمام تمرین های آن حل شده بود روی میزشان قرار می گرفت.
پیک شادی نیمی از فکر و انرژی بچه ها را در نوروز می گرفت. اصولا در کنار پیک شادی تکالیف دیگر نیز داده می شد تا تعطیلات برای دانش آموزان به سختگیرانه ترین شکل رقم بخورد.
اما حالا چند سالی است که مسئولان آموزشی به این نتیجه رسیده اند که این پیک نوروزی را به دانش آموزان تحمیل نکنند تا شاید دانش آموزان طعم شیرین تعطیلات را به راحتی و آسودگی خیال بچشند. به همین دلیل دیگر از پیک شادی در مدارس خبری نیست و معلم ها به دادن تکلیف های نه چندان دشوار بسنده کرده اند؛ اما هستند برخی از اداره کل های آموزش و پرورش شهرستان های کشور که بخشنامه وزارت آموزش و پرورش را نادیده گرفته اند و اقدام به توزیع پیک نوروزی با دریافت مبلغی کرده اند.
برخی از مدارس شهرستان های تهران و برخی شهرستان های دیگر اقدام به توزیع پیک شادی میان دانش آموزان کرده اند و مبالغی از هزار تا ۶ هزار تومان از والدین آنان اخذ کرده اند.
مادر یکی از دانش آموزان دوره ابتدایی استان البرز به خبرنگار مهر می گوید: شنیده ایم که دانش آموزان دیگر پیک شادی ندارند و معلمان باید به دانش آموزان تکلیف بدهند اما مدرسه فرزندم پیک شادی پر حجمی همانند دوره ای که خودم محصل بودم به او داده است.
یکی از معلمان جنوب شرق تهران نیز می گوید: از سوی اداره کل آموزش و پرورش شهر ری نیز پیک نوروزی توزیع شده و مبلغ ۶ هزار تومان از دانش آموزان دریافت شد.
این در حالی است که معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش به خبرنگار مهر می گوید: هرگونه تولید پیکنوروزی در استانها و ارسال آن به مدارس غیرقانونی است.
وی ادامه می دهد: معلمان باید با توجه به شرایط دانشآموزان تکالیف نوروزی ارائه دهند. ادارات آموزشوپرورش استانها باید راهنمای تدوین فعالیتهای یادگیری در ایام نوروز را در اختیار معلمان قرار دهند و معلم متناسب با این راهنما تولید محتوا کند.
دیمه ور بیان کرد: محتواها باید بیشتر در زمینه مهارتهای یادگیری و تقویت مهارتهای اجتماعی دانشآموزان باشد برای مثال فعالیتهایی همچون خاطرهنویسی، گفتوگو با خانواده در مورد آداب و رسوم و نوشتن انشاء در رابطه با خاطرات ایام نوروز طراحی شود.
عملکرد جزیره ای برخی از بخش های وزارت آموزش و پرورش این شائبه را ایجاد می کند که ابلاغ بخشنامه از سوی مقامات بالایی وزارت آموزش و پرورش برای بخش های میانی، آنچنان که باید جدی گرفته نمی شود.
اما این همه ی ماجرا نبود. مسئولان آن زمان آموزش و پرورش پیکی را تعبیه کرده بودند تا مبادا تعطیلات به دانش آموزی تمام و کمال بچسبد. پیکی که به راستی هیچ بازدهی درسی و علمی نداشت و تنها زمینه ای برای استرس زایی بود.
پیک شادی علیرغم شادی که در نام خود یدک می کشد در میان دانش آموزان دهه ۶۰ خیلی شادی بخش نبود و در عین حال به نوعی عامل اذیت در روزهای تعطیلات نوروز بود.
پیکی که ویژه نوروز برای دانش آموزان تهیه می شد تا آنها در روزهای نوروز به طور کامل از درس و مشقشان دور نشوند. پیکی که بچه های دهه ۶۰، حالا از آن با عنوان پیک درد و زجر یاد می کنند.
پیک شادی در گذشته به صورت متمرکز میان دانش آموزان توزیع می شد و معلمان با سختگیری انعطاف ناپذیر دانش آموزان را مجبور به نوشتن تکالیف پیک می کردند و باید ۱۴ فروردین پیک شادی که تمام تمرین های آن حل شده بود روی میزشان قرار می گرفت.
پیک شادی نیمی از فکر و انرژی بچه ها را در نوروز می گرفت. اصولا در کنار پیک شادی تکالیف دیگر نیز داده می شد تا تعطیلات برای دانش آموزان به سختگیرانه ترین شکل رقم بخورد.
اما حالا چند سالی است که مسئولان آموزشی به این نتیجه رسیده اند که این پیک نوروزی را به دانش آموزان تحمیل نکنند تا شاید دانش آموزان طعم شیرین تعطیلات را به راحتی و آسودگی خیال بچشند. به همین دلیل دیگر از پیک شادی در مدارس خبری نیست و معلم ها به دادن تکلیف های نه چندان دشوار بسنده کرده اند؛ اما هستند برخی از اداره کل های آموزش و پرورش شهرستان های کشور که بخشنامه وزارت آموزش و پرورش را نادیده گرفته اند و اقدام به توزیع پیک نوروزی با دریافت مبلغی کرده اند.
برخی از مدارس شهرستان های تهران و برخی شهرستان های دیگر اقدام به توزیع پیک شادی میان دانش آموزان کرده اند و مبالغی از هزار تا ۶ هزار تومان از والدین آنان اخذ کرده اند.
مادر یکی از دانش آموزان دوره ابتدایی استان البرز به خبرنگار مهر می گوید: شنیده ایم که دانش آموزان دیگر پیک شادی ندارند و معلمان باید به دانش آموزان تکلیف بدهند اما مدرسه فرزندم پیک شادی پر حجمی همانند دوره ای که خودم محصل بودم به او داده است.
یکی از معلمان جنوب شرق تهران نیز می گوید: از سوی اداره کل آموزش و پرورش شهر ری نیز پیک نوروزی توزیع شده و مبلغ ۶ هزار تومان از دانش آموزان دریافت شد.
این در حالی است که معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش به خبرنگار مهر می گوید: هرگونه تولید پیکنوروزی در استانها و ارسال آن به مدارس غیرقانونی است.
وی ادامه می دهد: معلمان باید با توجه به شرایط دانشآموزان تکالیف نوروزی ارائه دهند. ادارات آموزشوپرورش استانها باید راهنمای تدوین فعالیتهای یادگیری در ایام نوروز را در اختیار معلمان قرار دهند و معلم متناسب با این راهنما تولید محتوا کند.
دیمه ور بیان کرد: محتواها باید بیشتر در زمینه مهارتهای یادگیری و تقویت مهارتهای اجتماعی دانشآموزان باشد برای مثال فعالیتهایی همچون خاطرهنویسی، گفتوگو با خانواده در مورد آداب و رسوم و نوشتن انشاء در رابطه با خاطرات ایام نوروز طراحی شود.
عملکرد جزیره ای برخی از بخش های وزارت آموزش و پرورش این شائبه را ایجاد می کند که ابلاغ بخشنامه از سوی مقامات بالایی وزارت آموزش و پرورش برای بخش های میانی، آنچنان که باید جدی گرفته نمی شود.