دبیر علمی کنگره شنوایی شناسی ایران با اشاره به اینکه ۱۰ درصد جمعیت بزرگسالان به وزوز گوش مبتلا هستند، از سر درگمی بیماران در بیمارستان‌ها به علت «وزوز گوش» ابراز تأسف کرد و به برخی توصیه‌ها برای کاهش و رفع این اختلال که ۱۲ عارضه ایجاد می‌کند، پرداخت.
به گزارش خبرگزاری دانا، فرنوش جاراللهی - دبیر علمی پانزدهمین کنگره شنوایی شناسی ایران که از 28 تا 30 اردیبهشت ماه جاری در هتل المپیک تهران برگزار می‌شود، اظهار داشت: طبق آمارهای خارجی شیوع وزوز بارز گوش به‌طور متوسط در جمعیت بزرگسالان 10 درصد است که 2 درصد آنها وزوز شدید دارند و بیش از 70 درصد افراد بزرگسال مبتلا به وزوز ، مشکلات بارز شنوایی هستند.
وی گفت: وزوز در کودکان با شنوایی طبیعی نادر است اما وجود وزوز گوش در آن دسته از کودکان که دارای کاهش شنوایی هستند بین 30-60 درصد گزارش شده است و علیرغم شیوع بالای وزوز در کشورمان هنوز آمار دقیقی داده نشده است اما به سادگی می‌توان سر درگمی این بیماران را در بیمارستان‌ها و سایر مراکز درمانی بدون توجه به این موضوع که وزوز فعالیت‌های روزمره را تحت تاثیر قرار داده است مشاهده کرد.
جاراللهی افزود: وزوز یک اختلال عملکردی است و یک بیمار واقعی نیست اما می‌تواند به عنوان یک ناتوانی کامل نیز محسوب شود و از دیدگاه علم پزشکی با وجودی که وزوز یک اختلال خوش خیم تلقی می‌شود، در عین حال می‌تواند اضطراب، آشفتگی، پریشانی، عصبانیت، افسردگی، تحریک پذیری، بی خوابی، ترس و انزوا را در فرد مبتلا ایجاد کند و کیفیت زندگی اورا در کار، فعالیت‌های روزمره، تفریح و تعاملات اجتماعی تحت تاثیر قرار دهد و علیرغم شیوع بالای وزوز گوش، گاهی به بیمار گفته می‌شود «کاری نمی‌توان انجام داد و آنها به سادگی باید یاد بگیرند تا با وزوز گوششان زندگی کنند».
وی ادامه داد: این پیغام‌های منفی اثر زیان بار خواهد داشت و منجر به توقف بیمار در جستجوی راه حل می‌شود و به مرور میزان ناراحت کنندگی وزوز گوش افزایش می‌یابد با وجودی که خود وزوز گوش به‌طور معمول درمان نمی‌شود اما مداخلات توانبخشی مختلفی وجود دارد که می‌توانند عکس العمل و نگرش بیمار را نسبت به صدای وزوز گوشش تغییر دهد.
دبیر علمی پانزدهمین کنگره شنوایی شناسی ایران گفت: امروزه روش‌هایی برای وزوز گوش‌های غیرقابل درمان پزشکی مطرح هستند که تحت عنوان،کلی تدابیر درمان توانبخشی مطرح می‌شود و شامل روش‌های متعددی است از جمله روش‌های درمان شناختی، تحریک الکتریکی، استفاده از سمعک و یا کاشت حلزون در مواقعی که وزوز توأم با کاهش شنوایی است و در بین روش‌های فوق، صوت درمانی به‌ویژه روش TRT یکی از روش‌های مؤثر و شناخته شده ای است که برای رهایی از اثرات ناخوشایند وزوز در افراد مبتلا به وزوز گوش مزمن، مطرح است و به عنوان یک روش درمانی بین المللی برای وزوز گوش است.
جاراللهی عنوان کرد: در حال حاضر در بیش از یک صد مرکز بالینی در سراسر جهان ارائه می‌شود و روشی بسیار مؤثر است زیرا براساس تئوری و مدل نوروفیزیولوژیک برنامه ریزی شده است و پژوهش‌های موجود میزان موفقیت این روش را به‌ویژه در کاهش اضطراب حدود 80-75 درصد گزارش کردند و از سال 2002 به بعد، این روش به عنوان گسترده‌ترین و مورد حمایت‌ترین درمان برای افراد مبتلا به وزوز در مجامع بین المللی گزارش شده است.
وی خاطرنشان کرد: شیوع بالای وزوز گوش و بلاتکلیفی این بیماران در جامعه، یک روز کامل از پانزدهمین کنگره شنوایی شناسی را به این مبحث اختصاص دادیم و این کنگره که به همت انجمن علمی شنوایی شناسی و دانشگاه علوم پزشکی ایران و با حمایت دیگر دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور و مؤسسات تحقیقاتی و سازمان‌های مرتبط از 28 تا 30 اردیبهشت ماه جاری در هتل المپیک تهران برگزار می‌شود.
وی گفت: وزوز در کودکان با شنوایی طبیعی نادر است اما وجود وزوز گوش در آن دسته از کودکان که دارای کاهش شنوایی هستند بین 30-60 درصد گزارش شده است و علیرغم شیوع بالای وزوز در کشورمان هنوز آمار دقیقی داده نشده است اما به سادگی می‌توان سر درگمی این بیماران را در بیمارستان‌ها و سایر مراکز درمانی بدون توجه به این موضوع که وزوز فعالیت‌های روزمره را تحت تاثیر قرار داده است مشاهده کرد.
جاراللهی افزود: وزوز یک اختلال عملکردی است و یک بیمار واقعی نیست اما می‌تواند به عنوان یک ناتوانی کامل نیز محسوب شود و از دیدگاه علم پزشکی با وجودی که وزوز یک اختلال خوش خیم تلقی می‌شود، در عین حال می‌تواند اضطراب، آشفتگی، پریشانی، عصبانیت، افسردگی، تحریک پذیری، بی خوابی، ترس و انزوا را در فرد مبتلا ایجاد کند و کیفیت زندگی اورا در کار، فعالیت‌های روزمره، تفریح و تعاملات اجتماعی تحت تاثیر قرار دهد و علیرغم شیوع بالای وزوز گوش، گاهی به بیمار گفته می‌شود «کاری نمی‌توان انجام داد و آنها به سادگی باید یاد بگیرند تا با وزوز گوششان زندگی کنند».
وی ادامه داد: این پیغام‌های منفی اثر زیان بار خواهد داشت و منجر به توقف بیمار در جستجوی راه حل می‌شود و به مرور میزان ناراحت کنندگی وزوز گوش افزایش می‌یابد با وجودی که خود وزوز گوش به‌طور معمول درمان نمی‌شود اما مداخلات توانبخشی مختلفی وجود دارد که می‌توانند عکس العمل و نگرش بیمار را نسبت به صدای وزوز گوشش تغییر دهد.
دبیر علمی پانزدهمین کنگره شنوایی شناسی ایران گفت: امروزه روش‌هایی برای وزوز گوش‌های غیرقابل درمان پزشکی مطرح هستند که تحت عنوان،کلی تدابیر درمان توانبخشی مطرح می‌شود و شامل روش‌های متعددی است از جمله روش‌های درمان شناختی، تحریک الکتریکی، استفاده از سمعک و یا کاشت حلزون در مواقعی که وزوز توأم با کاهش شنوایی است و در بین روش‌های فوق، صوت درمانی به‌ویژه روش TRT یکی از روش‌های مؤثر و شناخته شده ای است که برای رهایی از اثرات ناخوشایند وزوز در افراد مبتلا به وزوز گوش مزمن، مطرح است و به عنوان یک روش درمانی بین المللی برای وزوز گوش است.
جاراللهی عنوان کرد: در حال حاضر در بیش از یک صد مرکز بالینی در سراسر جهان ارائه می‌شود و روشی بسیار مؤثر است زیرا براساس تئوری و مدل نوروفیزیولوژیک برنامه ریزی شده است و پژوهش‌های موجود میزان موفقیت این روش را به‌ویژه در کاهش اضطراب حدود 80-75 درصد گزارش کردند و از سال 2002 به بعد، این روش به عنوان گسترده‌ترین و مورد حمایت‌ترین درمان برای افراد مبتلا به وزوز در مجامع بین المللی گزارش شده است.
وی خاطرنشان کرد: شیوع بالای وزوز گوش و بلاتکلیفی این بیماران در جامعه، یک روز کامل از پانزدهمین کنگره شنوایی شناسی را به این مبحث اختصاص دادیم و این کنگره که به همت انجمن علمی شنوایی شناسی و دانشگاه علوم پزشکی ایران و با حمایت دیگر دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور و مؤسسات تحقیقاتی و سازمان‌های مرتبط از 28 تا 30 اردیبهشت ماه جاری در هتل المپیک تهران برگزار می‌شود.
