به گزارش خبرگزاری دانا، این هواپیمای تک‌سرنشین آزمایشی از سان‌فرانسیسکو به پرواز درآمد تا پس از سفر 16 ساعته بر فراز صحرای موجاوه در فونیکس فرود بیاید.
به دلیل سرعت این نوع پرواز خلبانان برای هوشیار ماندن باید به تمرینات مراقبه و هیپنوتیزم بپردازند.
خلبان این بخش از پرواز آندره بورشبرگ یکی از بنیان‌گذاران سوئیسی این پروژه است. وی و همکارش برتراند پیکارد در این پروژه که نخستین سفر دور دنیای یک هواپیمای کاملا خورشیدی است، بطور نوبتی کنترل هواپیما را به دست می‌گیرند.
بورشبرگ در زمان سفر 118 ساعته از ژاپن به هاوایی که پنج شبانه‌روز بطول انجامید نیز خلبان هواپیما بود. این مسیر، رکورد سفر بدون توقف 76 ساعته استیو فوسِت با هواپیمای Global Flyer در سال 2006 را شکست. همچنین این سفر یک رکورد جدید برای مدت و فاصله پرواز برای هواپیماهای خورشیدی بجا گذاشت.
اگرچه این دستاوردها با مشکلاتی برای تیم سولار ایمپالس همراه بود. باتری‌های این هواپیمای خورشیدی طی سفر طولانی آن از ژاپن بشدت آسیب دید که تعمیر آن در هاوایی 9 ماه به طول انجامید.
پیکارد ماه گذشته بخش سفر اقیانوس آرام این پروژه را تکمیل کرد و طی یک پرواز تقریبا سه روزه به سان‌فرانسیسکو وارد شد. این مدت، سه برابر بیشتر از سفر 18 ساعته انفرادی آملیا ایرهارت از هاوایی به کالیفرنیا در دهه 1930 بود.
بزرگترین تفاوت این پروازها در این است که هواپیمای سولار ایمپالس 2 بدون قطره‌ای سوخت پرواز می‌کند. نیروی چهار موتور چرخاننده پروانه‌های این هواپیما تنها با انرژی بدست آمده از بیش از17 هزار سلول خورشیدی روی بال‌های این هواپیما تامین می‌شوند.
این انرژی در طول روز در چهار باتری ذخیره می‌شود تا پرواز شبانه و لاینقطع هواپیما را میسر سازد.
این هواپیمای فیبر کربن با طول بال بزرگتر از بوئینگ 747 و وزن یک خودروی متوسط، رکورد سرعت از خود بجا نخواهد گذاشت زیرا تنها می‌تواند به آرامی به ارتفاع 8500 متری صعود کرده و با سرعت 55 تا 100 کیلومتر در ساعت پرواز کند.
تیم سوئیسی امیدوار است این هواپیما سفر دور زمین خود را در نهایت در ابوظبی به پایان برساند.
پیکارد و بورشبرگ پیش از این سفر دور دنیا، چند پرواز در آمریکا با نسخه اولیه این هواپیمای خورشیدی یعنی سولار ایمپالس 1 در سال 2013 انجام داده بودند.
