به گزارش خبرگزاری دانا، این تیم برزیلی بر این باورند که این فناوری جدید می‌تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی، کسانی که دچار سکته مغزی یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک شده و نمی‌توانند دست خود را حرکت دهند، کمک کند.
این تیم در سال 2011 شروع به بررسی تکنیک‌های رابطه بین مغز و رایانه (BCI) کردند و پس از آن تصمیم گرفتند تا این تکنیک را در زندگی واقعی امتحان کنند.
محققان نمونه اولیه خود را از روی یک صندلی چرخدار استاندارد ساختند. آنها جوی استیک (اهرمک) آن را برداشته و آن را به حسگرهایی که می‌تواند فاصله بین دیوار و اجسام دیگر را بسنجد و تغییرات موجود در سطح را تشخیص دهد، مجهز کردند.
آنها یک نوت بوک که دستورات را مستقیما بوسیله یک دوربین سه بعدی به صندلی چرخدار می‌فرستد بر روی آن نصب کردند، این دوربین برای تعامل با یک رایانه از طریق حالات صورت و بدن بر روی این صندلی تعبیه شده است. RealSense یک دوربین مستقل است که از فناوری سنجش عمیق تصویر استفاده کرده و می‌تواند به هر رایانه‌ای متصل شود. این مجموعه شامل یک دوربین استاندارد، یک پروژکتور لیزری مادون قرمز، یک دوربین مادون قرمز و یک میکروفون است.
این دوربین می تواند بیش از 70 نقطه صورت، اطراف دهان، بینی و چشم را تشخیص دهد. با حرکت دادن این نقاط، میتوان دستورات ساده‌ای، مانند جلو، عقب، چپ یا راست و از همه مهمتر، توقف را برای این صندلی صادر کرد.
از طرفی تعامل صوتی با این صندلی نیز امکان پذیر است، اما محققان می‌گویند که این کار به دلیل تفاوت در آهنگ صدا و سر و صدای موجود در محیط زیاد قابل اطمینان نیست.
این صندلی همچنین به یک آنتن Wi-Fi مجهز شده و به یک پرستار اجازه می‌دهد تا در زمان خستگی با استفاده از اینترنت آن را از راه دور هدایت کند.
تیم سازنده همچنین برای بیمارانی با شرایط جدی‌تر که در آن حرکات صورت امکان پذیر نمی‌باشد، فناوری را ایجاد کردند که از طریق آن بتوان سیگنال‌ها را به طور مستقیم از مغز دریافت کرده و آن را به دستورات مختلف تبدیل کرد که البته این فناوری هنوز به این صندلی چرخدار رباتیک جدید اضافه نشده است.
