مطالعه محققان اروپایی نشان می دهد که کم خوابی و پرخوابی احتمال ابتلای مردان را به دیابت افزایش می دهد، اما تاثیر مشابهی بر زنان ندارد.
به گزارش خبرگزاری دانا از پایگاه اینترنتی هلث نیوزلاین، محققان دریافتند خواب طولانی مدت و کوتاه مدت خطر ابتلا به دیابت را در مردان افزایش می دهد و مدت متوسط خواب در پیشگیری از بیماری دیابت در مردان موثر است.
دکتر 'فمکی راتر' که مدیریت تیم محققان اروپایی مرکز پزشکی آمستردام هلند را به عهده دارد، مدت زمان خواب و عوامل خطر ابتلا به دیابت روی 788 مرد و زن میانسال اروپایی را بررسی کرد و به اثرات مدت زمان خواب بر دیابت دست یافت.
در این مطالعه، شرکت کنندگان 30 تا 60 سال از 19 مرکز مطالعات از 14 کشور مختلف اروپا، به ابزار پوشیدنی مجهز شدند و تحت آزمایش هایی که حساسیت آنها را به انسولین، هورمون پردازش قند، نشان می داد قرار گرفتند.
افراد شرکت کننده به طور متوسط هفت ساعت و 18 دقیقه خوابیدند. محققان دریافتند شرکت کنندگان زن در این مطالعه که بیشترین و کمترین مقدار متوسط خواب را داشتند، در قیاس با زنانی که شب ها حدود 7 ساعت خوابیده بودند، واکنش بیشتری به هورمون انسولین نشان دادند. اما مردانی که بیشترین یا کمترین خواب را داشتند، در مقایسه با همتایان خود که مدت خواب عادی داشتند، توانایی کمتری برای شکستن قند داشتند و سطوح قند خون بالاتری را نشان دادند.
براساس این تحقیق، کم خوابی و پرخوابی توانایی مردان را برای استفاده از انسولین کاهش می دهد به این معنی که ممکن است در معرض خطر افزایش ابتلا به دیابت باشند.
محققان اعلام کردند این مطالعه تاثیر متفاوت مقدار خواب را روی خطر ابتلای مردان و زنان به دیابت نشان می دهد، هر چند افزایش خطر ابتلای مردان به دیابت را در اثر اختلال خواب اثبات نمی کند.
یافته های این مطالعه آنلاین در 29 ژوئن در مجله Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شد.
دکتر 'فمکی راتر' که مدیریت تیم محققان اروپایی مرکز پزشکی آمستردام هلند را به عهده دارد، مدت زمان خواب و عوامل خطر ابتلا به دیابت روی 788 مرد و زن میانسال اروپایی را بررسی کرد و به اثرات مدت زمان خواب بر دیابت دست یافت.
در این مطالعه، شرکت کنندگان 30 تا 60 سال از 19 مرکز مطالعات از 14 کشور مختلف اروپا، به ابزار پوشیدنی مجهز شدند و تحت آزمایش هایی که حساسیت آنها را به انسولین، هورمون پردازش قند، نشان می داد قرار گرفتند.
افراد شرکت کننده به طور متوسط هفت ساعت و 18 دقیقه خوابیدند. محققان دریافتند شرکت کنندگان زن در این مطالعه که بیشترین و کمترین مقدار متوسط خواب را داشتند، در قیاس با زنانی که شب ها حدود 7 ساعت خوابیده بودند، واکنش بیشتری به هورمون انسولین نشان دادند. اما مردانی که بیشترین یا کمترین خواب را داشتند، در مقایسه با همتایان خود که مدت خواب عادی داشتند، توانایی کمتری برای شکستن قند داشتند و سطوح قند خون بالاتری را نشان دادند.
براساس این تحقیق، کم خوابی و پرخوابی توانایی مردان را برای استفاده از انسولین کاهش می دهد به این معنی که ممکن است در معرض خطر افزایش ابتلا به دیابت باشند.
محققان اعلام کردند این مطالعه تاثیر متفاوت مقدار خواب را روی خطر ابتلای مردان و زنان به دیابت نشان می دهد، هر چند افزایش خطر ابتلای مردان به دیابت را در اثر اختلال خواب اثبات نمی کند.
یافته های این مطالعه آنلاین در 29 ژوئن در مجله Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شد.
