سلول های بنیادی می توانند برای بیش از دو هفته در یک فرد مرده به صورت خفته باقی بمانند و در صورت جداسازی زنده مانده، تقسیم شوند و دارای عملکرد باشند.
به گزارش خبرگزاری دانا، مطالعه ای در انستیتو پاستور و به سرپرستی دکتر فاریس چرتین صورت گرفته و در مجله Nature Communication به چاپ رسیده است که اطلاعاتی را در مورد تطبیق پذیری این سلول های بنیادی ارائه کرده و آن ها را به عنوان منبعی برای بافت های آسیب دیده در آینده معرفی کرده است.
این مطالعه نشان داده است که سلول های بنیادی عضلانی می توانند بعد از مرگ برای ۱۷ روز در انسان و ۱۶ روز در موش زنده بمانند. آن ها توانایی تمایزی خود برای تبدیل شدن به سلول های عضلانی دارای عملکرد را حفظ می کنند.
این ریکاوری می تواند پایه گذار منبعی جدید از سلول ها و زمینه تحقیقات باشد تا بتوان از این سلول های بنیادی برای درمان بسیاری از پاتولوژی ها یا منشاءیابی بیماری ها استفاده کرد.
از یافته های دیگر این مطالعه می توان به این مطلب اشاره کرد که سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان می توانند بعد از مرگ موش های آزمایشگاهی تا ۴ روز زنده بمانند و توانایی شان در بازسازی بافتی را بعد از پیوند مغز استخوان حفظ کنند.
محققان براین باورند که با بدست آوردن سلول های بنیادی از مغز استخوان افراد مرده، می توان مشکل کمبود سلول و بافت را تا حد زیادی حل کرد.
این مطالعه نشان داده است که سلول های بنیادی عضلانی می توانند بعد از مرگ برای ۱۷ روز در انسان و ۱۶ روز در موش زنده بمانند. آن ها توانایی تمایزی خود برای تبدیل شدن به سلول های عضلانی دارای عملکرد را حفظ می کنند.
این ریکاوری می تواند پایه گذار منبعی جدید از سلول ها و زمینه تحقیقات باشد تا بتوان از این سلول های بنیادی برای درمان بسیاری از پاتولوژی ها یا منشاءیابی بیماری ها استفاده کرد.
از یافته های دیگر این مطالعه می توان به این مطلب اشاره کرد که سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان می توانند بعد از مرگ موش های آزمایشگاهی تا ۴ روز زنده بمانند و توانایی شان در بازسازی بافتی را بعد از پیوند مغز استخوان حفظ کنند.
محققان براین باورند که با بدست آوردن سلول های بنیادی از مغز استخوان افراد مرده، می توان مشکل کمبود سلول و بافت را تا حد زیادی حل کرد.
