با پیشرفت روزافزون تکنولوژی و وسایل الکترونیکی و نیاز به بهرهگیری از امکانات و مواهب آن، نمی‌توان دوری از ابزار و وسایل و بسترهای دسترسی به دنیای تکنولوزی را از نوجوانان درخواست کرد.
به گزارش خبرگزاری دانا،مریم خدابخشی مشاور خانواده گفت:
نمی‌توانیم از نوجوانان بخواهیم از ابزاری که در سرتاسر دنیا موجبات پیشرفت
افراد را فراهم می‌کنند، فاصله بگیرند زیرا لازمه حرکت موفق به سمت آینده
اطلاع و آگاهی دقیق از ابزار و مهارت‌ها و توانمند بودن در این عرصه هاست.
وی افزود: فضاهای سایبری و مجازی، به دور از مشکلات و آسیب‌هایی که در بطن خود به همراه دارند، دارای فوایدی هستند و به طور کل منع استفاده در هر زمینه ای می‌تواند موجب برانگیختن کنجکاوی منفی و ایجاد جذابیت مضاعف برای نوجوانان شود.
خدابخشی گفت: نوجوان به دلیل وجود روحیات خطر پذیر در این سن دوست دارد در خط قرمزها قدم بگذارد و محدودیت زیاد ممکن است باعث بزرگنمایی و افزایش گرایش او به این موضوعات شود اما این به معنای نفی مدیریت و نظارت درست والدین بر عملکرد نوجوانان در این فضاها نیست.
این روان‌شناس با اشاره به استفاده افراطی نوجوانان و جوانان از شبکه‌های اجتماعی و ابزار تکنولوژی، بیان داشت: در نظر گرفتن سن فرزندان در سطوح و مراحل استعمال ابزار الکترونیکی و زمان‌بندی مناسب و همچنین قراردادن چارچوب منطبق با عرف و فرهنگ اسلامی می‌تواند زمینه مناسب را برای حضور سالم فرزندان فراهم کند.
خدابخشی با بیان اینکه نمی‌توان فواید استفاده از شبکه‌های سایبری و ابزارهای ارتباطی نوین را نادیده گرفت، گفت: استفاده از این امکانات نیازمند مهارت است بنابراین توانمندی های ارتباطی را در نوجوان تقویت می کند و باعث ایجاد جسارت می‌شود.
وی افزود: به طور مثال استفاده به جا و مناسب می‌تواند به افراد منزوی در برقراری راحت‌تر ارتباط با دیگران کمک کند زیرا فضای مجازی با دنیای واقعی دارای شباهت‌هایی است و در واقع نمونه کوچک یک جامعه محسوب می‌شود بنابراین برای تجربه نخستین حضور نوجوان و آزمون و خطا گزینه مناسبی در پیش روست.
این روان‌شناس با بیان اینکه پذیرفته نشدن توسط خانواده و گروه همسالان اغلب زمینه ساز استفاده افراطی نامناسب نوجوانان از این امکانات و فضاهاست، گفت: عدم اعتماد و باور به فرزندان و نا امن بودن محیط خانواده برای فرزندان می‌تواند باعث بروز آسیب و ناهنجاری به خصوص در این حوزه باشد.
خدابخشی در پایان گفت: جانشین کردن فعالیت‌های ورزشی، تأمین امنیت روانی در خانواده و فرهنگ سازی و آگاه سازی از مضررات آن در گرو تلاش اماکن تعلیمی و تربیتی مهم مانند مسجد، مدرسه و خانه است و می‌تواند نفش مهمی را در جلوگیری و دفع آسیب‌ها ایفا کنند.
وی افزود: فضاهای سایبری و مجازی، به دور از مشکلات و آسیب‌هایی که در بطن خود به همراه دارند، دارای فوایدی هستند و به طور کل منع استفاده در هر زمینه ای می‌تواند موجب برانگیختن کنجکاوی منفی و ایجاد جذابیت مضاعف برای نوجوانان شود.
خدابخشی گفت: نوجوان به دلیل وجود روحیات خطر پذیر در این سن دوست دارد در خط قرمزها قدم بگذارد و محدودیت زیاد ممکن است باعث بزرگنمایی و افزایش گرایش او به این موضوعات شود اما این به معنای نفی مدیریت و نظارت درست والدین بر عملکرد نوجوانان در این فضاها نیست.
این روان‌شناس با اشاره به استفاده افراطی نوجوانان و جوانان از شبکه‌های اجتماعی و ابزار تکنولوژی، بیان داشت: در نظر گرفتن سن فرزندان در سطوح و مراحل استعمال ابزار الکترونیکی و زمان‌بندی مناسب و همچنین قراردادن چارچوب منطبق با عرف و فرهنگ اسلامی می‌تواند زمینه مناسب را برای حضور سالم فرزندان فراهم کند.
خدابخشی با بیان اینکه نمی‌توان فواید استفاده از شبکه‌های سایبری و ابزارهای ارتباطی نوین را نادیده گرفت، گفت: استفاده از این امکانات نیازمند مهارت است بنابراین توانمندی های ارتباطی را در نوجوان تقویت می کند و باعث ایجاد جسارت می‌شود.
وی افزود: به طور مثال استفاده به جا و مناسب می‌تواند به افراد منزوی در برقراری راحت‌تر ارتباط با دیگران کمک کند زیرا فضای مجازی با دنیای واقعی دارای شباهت‌هایی است و در واقع نمونه کوچک یک جامعه محسوب می‌شود بنابراین برای تجربه نخستین حضور نوجوان و آزمون و خطا گزینه مناسبی در پیش روست.
این روان‌شناس با بیان اینکه پذیرفته نشدن توسط خانواده و گروه همسالان اغلب زمینه ساز استفاده افراطی نامناسب نوجوانان از این امکانات و فضاهاست، گفت: عدم اعتماد و باور به فرزندان و نا امن بودن محیط خانواده برای فرزندان می‌تواند باعث بروز آسیب و ناهنجاری به خصوص در این حوزه باشد.
خدابخشی در پایان گفت: جانشین کردن فعالیت‌های ورزشی، تأمین امنیت روانی در خانواده و فرهنگ سازی و آگاه سازی از مضررات آن در گرو تلاش اماکن تعلیمی و تربیتی مهم مانند مسجد، مدرسه و خانه است و می‌تواند نفش مهمی را در جلوگیری و دفع آسیب‌ها ایفا کنند.
