به گزارش خبرگزاری دانا، تکنیکی که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت است شامل پیوند سلول های بنیادی به تخمدان ها بوده است و می تواند در یک مورد از هر ده خانمی که نابارور هستند و یا می خواهند در سال های بعدی باردار شوند مورد استفاده قرار گیرد.
تاکنون تصور می شده است که زنان با منبع محدودی از فولیکول های تولید کننده تخمک به دنیا می آیند(حدود دو میلیون) و بیش از این مقدار نمی توانند تولید کنند. در زمان بلوغ این تعداد به حدود ۴۰۰ هزار می رسد و در زمان یائسگی تنها تعداد بسیار بسیار اندکی از این تخمک ها باقی می مانند.
در سال های گذشته، محققان آمریکایی نشان دادند که می توان سلول های بنیادی را از تخمدان زنان بالغ بدست آورد و آن ها را به سلول های تخمک بالغ تمایز داد. محققان در مطالعات بعدی، شواهدی را ارائه کردند که تخمدان ها توانایی شان در تولید تخمک های جدید را تا مدتی بعد از تولد نیز حفظ می کنند.
تخمک های مشتق از سلول های بنیادی از نظر تئوری می توانند برای به تاخیر انداختن یائسگی طبیعی استفاده شوند و موجب امیدواری زنان نابارور شوند. اما در مطالعه ای جدید در دانشگاه شانگهای چین، محققان شمار اندکی از سلول های بنیادی خط زایا(FGSCs) را از تخمدان موش های بالغ جداسازی کردند و این سلول ها را شرایط آزمایشگاهی با پروتئین فلورسنس سبز مشتق از ژله ماهی نشان دار کردند.
بعد از پیوند این سلول ها به موش های نابارور، این سلول های بنیادی به اووسیت های بالغ یا تخمک های با قابلیت باروری تبدیل شدند. در نهایت این موش ها توانستند نوزادانی را بوجود بیاورند که ناقل ژن پروتئین فلورسنس بودند.
این محققان براین باورند که این سیستم می تواند در مورد انسان نیز صادق باشد و از سلول های بنیادی خط زایای زنان در این زمینه استفاده شود. این سلول ها می توانند برای افزایش طول عمر تولید مثلی زنان استفاده شوند.
