از قدیم رسم بود که هر وقت خانواده ای دختردار می شد از همان لحظه تولد به فکر خرید جهیزیه می افتاد . البته قدیم ها خریدن جهیزیه محدود می شد به چهار تکه چینی گل سرخی و رخت خواب و نهایتا یک یخچال و گاز ایرانی که به دلیل دوراندیشی خانواده ها اکثرشان چند سال قبل از اینکه دختر به سن ازدواج برسد در انباری خانه ها جا خوش می کردند. این روزها اما داستان جهیزیه با همین چهار قلم حل و فصل نمی شود و داستان خیلی مفصل تر از این حرفاست.
ویژگی جهیزیه خوب در چیست؟
جهیزیه این روزها به یکی از موانع ازدواج تبدیل شده که خیلی از دختران جوان را با دغدغه های مالی درگیر می کند. جهیزیه حضرت زهرا (س) انگار یک داستان رویایی است که دست یافتن به آن غیرممکن به نظر می رسد.
زمانی که یک زوج تصمیم به ازدواج می گیرند، به غیر از هزینه های برگزاری مراسم و دغدغه داشتن یک خانه مناسب برای شکل دادن زندگی مشترک شان، با هزینه های تهیه اسباب و لوازم خانه بخت مواجه می شوند که طبیعتا ضروری بودن و داشتن کارایی شرط منطقی و عقلانی انتخاب آن وسایل است.
از همان ابتدای خواستگاری و شروع مراسم بله برون، خانواده ها بر اساس رسم و رسومات شهری خود، تهیه لوازم و برگزار کردن جشن را با یکدیگر تقسیم می کنند که تمام هزینه ها و کار ها بر دوش یک خانواده نباشد.
اما این روز ها در بسیاری از خانواده ها مشاهده شده است که تجمل گرایی را در جشن ها و حتی در انتخاب وسایل زندگیشان باب کرده اند. طوری که بسیاری از وسایل غیرضروری را صرفا جهت به نمایش گذاشتن در جهیزیه عروس خریداری می کنند! لوازمی که تا سال های سال در گوشه ای از کمد خاک می خورد و هیچ کارایی برای عروس و داماد ندارد!
بسیاری از دختران مجرد تنها به دلیل عدم توانایی در تهیه جهیزیه از ازدواج کردن امتناع می کنند و برخی دختران نیز که عقد طولانی مدت دارند و نمی تواند به خانه بخت بروند، قربانی تجمل گرایی در تهیه جهیزیه می شوند.
مسئولیت تهیه جهیزیه با عروس یا داماد؟!
تهیه جهیزیه وظیفه ای نیست که شرع به عهده پدر عروس یا داماد به تنهایی گذاشته باشد. جهیزیه از آن جهت که لوازم زندگی زوجین هست، تهیه آن بر عهده سرپرست خانواده خواهد بود لذا هیچ ارتباطی به عروس و خانواده اش نداشته اما از آنجا که مراسم عرفی، داماد را نیز در فشار گذاشته و هزینه های تشریفاتی و اضافی بر دوش داماد می اندازد، دیگر نمی توان یک طرفه به قاضی رفت. بسیاری از همین هزینه های اضافی را خود دختر و خانواده دختر بر پسر و خانواده اش تحمیل می کنند؛ هزینه خرید طلا، مراسم سنگین عروسی، مخارج سفر ماه عسل و بعضا خرید کادوهای مناسبتی و عیدی حتی برای اطرافیان و... از این جمله اند که معمولا هم هیچ ارتباطی با شروع زندگی نداشته و تاثیر مثبتی هم در روابط زوجین ندارند!
بنابراین در شرایطی می توانیم جهیزیه را از عهده خانواده دختر برداریم که آن ها هم هزینه های اضافی را کم کنند. اگر بنا باشد که فشارهای عرفی ازدواج را کم نکنیم، بهتر همان است که هر دو خانواده در حد توان به ازدواج فرزندانشان کمک کنند.
بنابراین خانواده ی عروس و داماد می توانند با همکاری و مشارکت یکدیگر جهیزیه ای ساده اما با آرامش خاطر فراهم کنند تا عروس و داماد بتوانند هر چه زودتر زندگی آرام و سالم خود را شروع کرده و مقدمات اولیه را برای این شروع در اختیار داشته باشند.
ملاک خرید جهیزیه
جهیزیه یعنی تهیه ی لوازم ضروری برای شروع یک زندگی نه تأمین مایحتاج عمر یک فرد. انتظار نداشته باشید خانه شما از همان اول همانقدر شیک و مجهز و کامل باشد که خانه پدر و مادرتان بعد از ده ها سال زندگی مشترک به آنجا رسیده.
وسایل ضروری جهیزیه وسایلی است که نبودش یعنی ایجاد مشکل برای زندگی زوج. به جز آن، هر چیزی که اضافه خریده شود یا تجمل است یا اسراف.در تهیه ی جهیزیه ملاک اصلی باید کیفیت و مرغوبیت کالا باشد نه فقط زیبایی آن.
یک مثل قدیمی می گوید: هرکه بامش بیش برفش بیش. نه به این معنا که هر چه بیشتر بخریم آرامش و آسایش زیادتر می شود بلکه، بسیاری اوقات دردسر و زحمت ما بیشتر می شود. این وسایل نیاز به نگهداری و مواظبت دارد و جاگیر است، اگر مستأجر هم باشید وضع بدتر خواهد شد.
سعی کنید وسایل غیرضروری را با تلاش خود در وقت نیاز تهیه کنید، تا هم لذت خرید را ببرید و هم احساس مسوولیت و تلاش برای ساختن زندگی مشترک را تجربه کنید.
وسایل خانه پدری پس از سال ها و با زحمت خریداری شده است. چرا در جهیزیه عروس باید گران ترین این وسایل دیده شود و در کوتاه مدّت عروس و داماد صاحب این وسایل شوند؟
در خرید جهیزیه از الگویی پیروی کنید که معقولانه باشد و شرع و عرف در کنار هم آن را بپسند، وسایل گران جهیزیه با ایجاد دلبستگی فرصت تنّوع در زندگی را از ما می گیرد.
منبع: تبیان
جهیزیه این روزها به یکی از موانع ازدواج تبدیل شده که خیلی از دختران جوان را با دغدغه های مالی درگیر می کند. جهیزیه حضرت زهرا (س) انگار یک داستان رویایی است که دست یافتن به آن غیرممکن به نظر می رسد.
زمانی که یک زوج تصمیم به ازدواج می گیرند، به غیر از هزینه های برگزاری مراسم و دغدغه داشتن یک خانه مناسب برای شکل دادن زندگی مشترک شان، با هزینه های تهیه اسباب و لوازم خانه بخت مواجه می شوند که طبیعتا ضروری بودن و داشتن کارایی شرط منطقی و عقلانی انتخاب آن وسایل است.
از همان ابتدای خواستگاری و شروع مراسم بله برون، خانواده ها بر اساس رسم و رسومات شهری خود، تهیه لوازم و برگزار کردن جشن را با یکدیگر تقسیم می کنند که تمام هزینه ها و کار ها بر دوش یک خانواده نباشد.
اما این روز ها در بسیاری از خانواده ها مشاهده شده است که تجمل گرایی را در جشن ها و حتی در انتخاب وسایل زندگیشان باب کرده اند. طوری که بسیاری از وسایل غیرضروری را صرفا جهت به نمایش گذاشتن در جهیزیه عروس خریداری می کنند! لوازمی که تا سال های سال در گوشه ای از کمد خاک می خورد و هیچ کارایی برای عروس و داماد ندارد!
بسیاری از دختران مجرد تنها به دلیل عدم توانایی در تهیه جهیزیه از ازدواج کردن امتناع می کنند و برخی دختران نیز که عقد طولانی مدت دارند و نمی تواند به خانه بخت بروند، قربانی تجمل گرایی در تهیه جهیزیه می شوند.
مسئولیت تهیه جهیزیه با عروس یا داماد؟!
تهیه جهیزیه وظیفه ای نیست که شرع به عهده پدر عروس یا داماد به تنهایی گذاشته باشد. جهیزیه از آن جهت که لوازم زندگی زوجین هست، تهیه آن بر عهده سرپرست خانواده خواهد بود لذا هیچ ارتباطی به عروس و خانواده اش نداشته اما از آنجا که مراسم عرفی، داماد را نیز در فشار گذاشته و هزینه های تشریفاتی و اضافی بر دوش داماد می اندازد، دیگر نمی توان یک طرفه به قاضی رفت. بسیاری از همین هزینه های اضافی را خود دختر و خانواده دختر بر پسر و خانواده اش تحمیل می کنند؛ هزینه خرید طلا، مراسم سنگین عروسی، مخارج سفر ماه عسل و بعضا خرید کادوهای مناسبتی و عیدی حتی برای اطرافیان و... از این جمله اند که معمولا هم هیچ ارتباطی با شروع زندگی نداشته و تاثیر مثبتی هم در روابط زوجین ندارند!
بنابراین در شرایطی می توانیم جهیزیه را از عهده خانواده دختر برداریم که آن ها هم هزینه های اضافی را کم کنند. اگر بنا باشد که فشارهای عرفی ازدواج را کم نکنیم، بهتر همان است که هر دو خانواده در حد توان به ازدواج فرزندانشان کمک کنند.
بنابراین خانواده ی عروس و داماد می توانند با همکاری و مشارکت یکدیگر جهیزیه ای ساده اما با آرامش خاطر فراهم کنند تا عروس و داماد بتوانند هر چه زودتر زندگی آرام و سالم خود را شروع کرده و مقدمات اولیه را برای این شروع در اختیار داشته باشند.
ملاک خرید جهیزیه
جهیزیه یعنی تهیه ی لوازم ضروری برای شروع یک زندگی نه تأمین مایحتاج عمر یک فرد. انتظار نداشته باشید خانه شما از همان اول همانقدر شیک و مجهز و کامل باشد که خانه پدر و مادرتان بعد از ده ها سال زندگی مشترک به آنجا رسیده.
وسایل ضروری جهیزیه وسایلی است که نبودش یعنی ایجاد مشکل برای زندگی زوج. به جز آن، هر چیزی که اضافه خریده شود یا تجمل است یا اسراف.در تهیه ی جهیزیه ملاک اصلی باید کیفیت و مرغوبیت کالا باشد نه فقط زیبایی آن.
یک مثل قدیمی می گوید: هرکه بامش بیش برفش بیش. نه به این معنا که هر چه بیشتر بخریم آرامش و آسایش زیادتر می شود بلکه، بسیاری اوقات دردسر و زحمت ما بیشتر می شود. این وسایل نیاز به نگهداری و مواظبت دارد و جاگیر است، اگر مستأجر هم باشید وضع بدتر خواهد شد.
سعی کنید وسایل غیرضروری را با تلاش خود در وقت نیاز تهیه کنید، تا هم لذت خرید را ببرید و هم احساس مسوولیت و تلاش برای ساختن زندگی مشترک را تجربه کنید.
وسایل خانه پدری پس از سال ها و با زحمت خریداری شده است. چرا در جهیزیه عروس باید گران ترین این وسایل دیده شود و در کوتاه مدّت عروس و داماد صاحب این وسایل شوند؟
در خرید جهیزیه از الگویی پیروی کنید که معقولانه باشد و شرع و عرف در کنار هم آن را بپسند، وسایل گران جهیزیه با ایجاد دلبستگی فرصت تنّوع در زندگی را از ما می گیرد.
منبع: تبیان
