به گزارش خبرگزاری دانا،سارا حسینی روانشناس در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به تأثیر وسواسی بودن شخص بر سایر اعضای خانوادهش، گفت: افراد وسواسی گرفتار افکار و تصوراتی مکرر، مداوم و ناخواسته هستند. مثلا دست های خود را در یک زمان چندین بار میشویند.
وی با بیان اینکه تکرار این اعمال در نهایت سبب افزایش اضطراب و نگرانی در فرد میشود، تصریح کرد: فرد شخصیت قبلی خود را تخریب میکند و اطرافیان و اعضای خانواده به چشم فرد بیمار به او نگاه میکنند.
وی با اشاره به جایگاه خانواده در رشد شخصیت وسواسی، اذعان کرد: به علت تربیت تک بعدی و انعطاف ناپذیر، تحقیر فرزندان، نادیده گرفتن تواناییها و بی ارزش دانستن نیازهای فرزند و الگو برداری از رفتار پدر و مادرها جایگاهی مشخص و مطمئن برای رشد شخصیت وسواسی پدید میآید. بنابراین برای بهبود حال این بیماران ابتدا باید به درمان والدین توجه کنیم.
حسینی با بیان راههای درمان بیماری وسواس به روان درمانی و رفتار شناختی، گفت: برای درمان وسواس، میتوان از روان درمانی و رفتارشناختی کمک گرفت. در این روش، فرد به تدریج با عامل ترس روبرو میشود و این تکرار به مرور از اضطراب فرد میکاهد. مثلا اگر فردی بر شستشو اصرار دارد، شیء آلوده را تصور و آن را لمس میکند و پس از آن دستهای خود را نمیشوید و تکرار این کار به تدریج اضطراب بیمار را کاهش میدهد. همچنین ارتباط دایم با درمانگر از عوامل موفقیت فرد درمان شونده است.
وی با بیان اینکه تکرار این اعمال در نهایت سبب افزایش اضطراب و نگرانی در فرد میشود، تصریح کرد: فرد شخصیت قبلی خود را تخریب میکند و اطرافیان و اعضای خانواده به چشم فرد بیمار به او نگاه میکنند.
وی با اشاره به جایگاه خانواده در رشد شخصیت وسواسی، اذعان کرد: به علت تربیت تک بعدی و انعطاف ناپذیر، تحقیر فرزندان، نادیده گرفتن تواناییها و بی ارزش دانستن نیازهای فرزند و الگو برداری از رفتار پدر و مادرها جایگاهی مشخص و مطمئن برای رشد شخصیت وسواسی پدید میآید. بنابراین برای بهبود حال این بیماران ابتدا باید به درمان والدین توجه کنیم.
حسینی با بیان راههای درمان بیماری وسواس به روان درمانی و رفتار شناختی، گفت: برای درمان وسواس، میتوان از روان درمانی و رفتارشناختی کمک گرفت. در این روش، فرد به تدریج با عامل ترس روبرو میشود و این تکرار به مرور از اضطراب فرد میکاهد. مثلا اگر فردی بر شستشو اصرار دارد، شیء آلوده را تصور و آن را لمس میکند و پس از آن دستهای خود را نمیشوید و تکرار این کار به تدریج اضطراب بیمار را کاهش میدهد. همچنین ارتباط دایم با درمانگر از عوامل موفقیت فرد درمان شونده است.