عاشق کسی بودن با وابسته به او بودن دو موضوع کاملا متفاوت با یکدیگر است. با خواندن این مقاله تفاوت بین عاشق بودن و وابسته بودن را می دانید.
به گزارش خبرگزاری دانا،اگر برای شما هم مهم است که بدانید عاشق همسرتان هستید یا تنها به او وابسته اید، باید بدانید که چه تفاوت هایی بین عشق واقعی و وابستگی وجود دارد؟ بیایید قبل از پاسخ به این سوال مهم، ببینیم تعریف عشق و وابستگی چیست؟
تعریف وابستگی و دلبستگی؟
وابستگی به هر عامل وابسته کننده ای مانند انسان های دیگر یا حتی اینترنت، کار، موقعیت، پول و ... گفته می شود که در صورت از دست دادن آن ها آرامش، هویت، استقلال و سلامت و روان خود را از دست می دهیم. در این بین عاشق های حقیقی در اعتماد به نفس، ذات و خلق و خوی خود، وابسته مطلق و پیرو همسر خود نیستند و با حفظ منیت درونی شان، عاشق یار و همدم خود هستند. در ضمن در عشق، احساس رهایی، آرامش، امنیت، هویت، استقلال، اعتماد به نفس بالا و شادی وجود دارد؛ اما در وابستگی حس ترس، دلهره، حقارت، نبود امنیت و کنترل نشدن احساسات خودنمایی می کند. در ادامه این مطلب می خواهیم تفاوت میان عشق و وابستگی را بررسی کنیم تا شما را از وابستگی به مرحله عشق برسانیم.
عشق و دگرخواهی یا وابستگی و خودخواهی؟
زمانی که عاشق می شوید، تمام توجه شما معطوف خوشحال کردن طرف مقابل خواهد شد. شما همواره به دنبال راهی برای ابراز علاقه خود به شریک زندگی تان هستید. شما با او بحث نمی کنید و هرگز سر مسائل مختلف نظیر این که چه فردی قرار است ظرف ها را بشوید جدل نمی کنید! شما شریک زندگی تان را تهدید عاطفی نمی کنید، او را بازی نمی دهید، به علاوه سعی نمی کنید که در این رابطه خودتان را مسلط بر اوضاع نشان دهید اما زمانی که صرفاً به همسرتان وابسته می شوید، به دنبال راهی هستید که او شما را خشنود کند. شما به جای مقابله با مسائل شخصی خود، از شریک زندگی تان برای تقویت عزت نفس و خلاءهای زندگی استفاده می کنید. شما باور دارید که او مسئول شاد کردن شماست و درصورتی که در این کار موفق نباشد از دستش عصبانی و ناامید می شوید.
عشق و رهایی یا وابستگی و کنترل؟
عشق دو طرفه به شما امکان می دهد خود واقعی تان باشید. شریک زندگی تان شما را به نمایش خود واقعی تان ترغیب می کند و شما هم هرگز از نشان دادن ضعف های تان احساس ترس ندارید. در این حالت اعتماد دو طرفه افزایش می یابد و به شما برای رشد فردی هر دوی تان کمک می کند. عشق هرگز به دنبال کنترل کردن رفتارها نیست. در واقع، عشق چیزی فراتر از کنترل است. توانایی شریک زندگی برای پذیرش خود واقعی تان به شما این اجازه را می دهد تا از نیاز کنترل رفتارهای خود در امان باشید. در طرف دیگر، وابستگی باعث تقویت رفتارهای کنترلی ما می شود. شما ممکن است شریک زندگی تان را به خاطر بودن در کنار دوستانش مواخذه کنید.
عشق و رشد یا وابستگی و سکون؟
اگر عاشق هستید، شما و شریک زندگی تان با هم رشد خواهید کرد. زمانی که هر دوی شما تلاش می کنید تا بهترین شکل از خودتان را بروز دهید، همواره بهتر و بهتر خواهید شد. به بیان ساده، شریک زندگی تان شما را به سوی رشد و بالندگی سوق داده و شما هم همین کار را برای او انجام می دهید. با این حال و در وابستگی، شما تلاش می کنید خودتان را کنترل کنید و ناتوانی شما در حل مشکلات شخصی، شما و شریک زندگی تان را از رشد باز می دارد. مسائل حل نشده شما باعث وابستگی غیرضروری به شریک زندگی می شود. تعجبی ندارد، این مشکلات مانع از رشد هردوی شما می شود و دوست داشتن به شیوه ای صحیح را دشوار می کند.
عشق جاودان یا وابستگی موقتی؟
عشق در طول زمان پایدار است. شما و شریک زندگی تان ممکن است در بدترین حالت، چه به طور موقتی و چه به طور دائمی، از هم جدا شوید. بااین حال اگر یک عاشق واقعی باشید، طرف مقابل همیشه جایی از قلب خود را برای شما نگاه خواهد داشت و شما هم همواره بهترین ها را برای او آرزو خواهید کرد. از طرفی دیگر، اگر شما صرفا به فردی وابسته شوید، احتمالا پس از جدایی از او نفرت خواهید داشت. حتی ممکن است با احساس خیانت هم روبه رو شوید. این احساسات به این علت است که تصور می کنید شریک زندگی تان باید همیشه باعث خوشحال شدن شما می شده، درحالی که چنین نیست.
عشق و کاهش غرور یا وابستگی و مغرور شدن؟
زمانی که عاشق هستید، کمتر احساس خودرایی می کنید. عشق، شما را به سوی خودخواهی کمتر و دوست داشتن بیشتر سوق می دهد. این رابطه باعث ایجاد تغییرات مثبت در هردوی شما خواهد شد. از این مهم تر، هردوی شما جرات نمایش ضعف های خود را خواهید یافت و می توانید از صمیم قلب با یکدیگر صحبت کنید و راهکارهای رفع آن ها را بیابید؛ اما روابط بر پایه وابستگی عموماً تحت تأثیر غرور قرار می گیرد. به همین علت است که بسیاری از افرادبه طور مرتب در مسیری از روابط ناراضی کننده قرار می گیرند و همواره با مشکلات تکراری روبه رو می شوند. در این حالت حل مشکلات و غلبه بر آن ها دشوار است. این وضعیت باعث بروز دلبستگی درون رابطه می شود و این احساس را به شما منتقل می کند که شما بدون شریک زندگی تان نمی توانید احساس شادی کنید و سرانجام با یک رفتار ناراحت کننده از او، به جدایی فکر خواهید کرد.
تعریف وابستگی و دلبستگی؟
وابستگی به هر عامل وابسته کننده ای مانند انسان های دیگر یا حتی اینترنت، کار، موقعیت، پول و ... گفته می شود که در صورت از دست دادن آن ها آرامش، هویت، استقلال و سلامت و روان خود را از دست می دهیم. در این بین عاشق های حقیقی در اعتماد به نفس، ذات و خلق و خوی خود، وابسته مطلق و پیرو همسر خود نیستند و با حفظ منیت درونی شان، عاشق یار و همدم خود هستند. در ضمن در عشق، احساس رهایی، آرامش، امنیت، هویت، استقلال، اعتماد به نفس بالا و شادی وجود دارد؛ اما در وابستگی حس ترس، دلهره، حقارت، نبود امنیت و کنترل نشدن احساسات خودنمایی می کند. در ادامه این مطلب می خواهیم تفاوت میان عشق و وابستگی را بررسی کنیم تا شما را از وابستگی به مرحله عشق برسانیم.
عشق و دگرخواهی یا وابستگی و خودخواهی؟
زمانی که عاشق می شوید، تمام توجه شما معطوف خوشحال کردن طرف مقابل خواهد شد. شما همواره به دنبال راهی برای ابراز علاقه خود به شریک زندگی تان هستید. شما با او بحث نمی کنید و هرگز سر مسائل مختلف نظیر این که چه فردی قرار است ظرف ها را بشوید جدل نمی کنید! شما شریک زندگی تان را تهدید عاطفی نمی کنید، او را بازی نمی دهید، به علاوه سعی نمی کنید که در این رابطه خودتان را مسلط بر اوضاع نشان دهید اما زمانی که صرفاً به همسرتان وابسته می شوید، به دنبال راهی هستید که او شما را خشنود کند. شما به جای مقابله با مسائل شخصی خود، از شریک زندگی تان برای تقویت عزت نفس و خلاءهای زندگی استفاده می کنید. شما باور دارید که او مسئول شاد کردن شماست و درصورتی که در این کار موفق نباشد از دستش عصبانی و ناامید می شوید.
عشق و رهایی یا وابستگی و کنترل؟
عشق دو طرفه به شما امکان می دهد خود واقعی تان باشید. شریک زندگی تان شما را به نمایش خود واقعی تان ترغیب می کند و شما هم هرگز از نشان دادن ضعف های تان احساس ترس ندارید. در این حالت اعتماد دو طرفه افزایش می یابد و به شما برای رشد فردی هر دوی تان کمک می کند. عشق هرگز به دنبال کنترل کردن رفتارها نیست. در واقع، عشق چیزی فراتر از کنترل است. توانایی شریک زندگی برای پذیرش خود واقعی تان به شما این اجازه را می دهد تا از نیاز کنترل رفتارهای خود در امان باشید. در طرف دیگر، وابستگی باعث تقویت رفتارهای کنترلی ما می شود. شما ممکن است شریک زندگی تان را به خاطر بودن در کنار دوستانش مواخذه کنید.
عشق و رشد یا وابستگی و سکون؟
اگر عاشق هستید، شما و شریک زندگی تان با هم رشد خواهید کرد. زمانی که هر دوی شما تلاش می کنید تا بهترین شکل از خودتان را بروز دهید، همواره بهتر و بهتر خواهید شد. به بیان ساده، شریک زندگی تان شما را به سوی رشد و بالندگی سوق داده و شما هم همین کار را برای او انجام می دهید. با این حال و در وابستگی، شما تلاش می کنید خودتان را کنترل کنید و ناتوانی شما در حل مشکلات شخصی، شما و شریک زندگی تان را از رشد باز می دارد. مسائل حل نشده شما باعث وابستگی غیرضروری به شریک زندگی می شود. تعجبی ندارد، این مشکلات مانع از رشد هردوی شما می شود و دوست داشتن به شیوه ای صحیح را دشوار می کند.
عشق جاودان یا وابستگی موقتی؟
عشق در طول زمان پایدار است. شما و شریک زندگی تان ممکن است در بدترین حالت، چه به طور موقتی و چه به طور دائمی، از هم جدا شوید. بااین حال اگر یک عاشق واقعی باشید، طرف مقابل همیشه جایی از قلب خود را برای شما نگاه خواهد داشت و شما هم همواره بهترین ها را برای او آرزو خواهید کرد. از طرفی دیگر، اگر شما صرفا به فردی وابسته شوید، احتمالا پس از جدایی از او نفرت خواهید داشت. حتی ممکن است با احساس خیانت هم روبه رو شوید. این احساسات به این علت است که تصور می کنید شریک زندگی تان باید همیشه باعث خوشحال شدن شما می شده، درحالی که چنین نیست.
عشق و کاهش غرور یا وابستگی و مغرور شدن؟
زمانی که عاشق هستید، کمتر احساس خودرایی می کنید. عشق، شما را به سوی خودخواهی کمتر و دوست داشتن بیشتر سوق می دهد. این رابطه باعث ایجاد تغییرات مثبت در هردوی شما خواهد شد. از این مهم تر، هردوی شما جرات نمایش ضعف های خود را خواهید یافت و می توانید از صمیم قلب با یکدیگر صحبت کنید و راهکارهای رفع آن ها را بیابید؛ اما روابط بر پایه وابستگی عموماً تحت تأثیر غرور قرار می گیرد. به همین علت است که بسیاری از افرادبه طور مرتب در مسیری از روابط ناراضی کننده قرار می گیرند و همواره با مشکلات تکراری روبه رو می شوند. در این حالت حل مشکلات و غلبه بر آن ها دشوار است. این وضعیت باعث بروز دلبستگی درون رابطه می شود و این احساس را به شما منتقل می کند که شما بدون شریک زندگی تان نمی توانید احساس شادی کنید و سرانجام با یک رفتار ناراحت کننده از او، به جدایی فکر خواهید کرد.
