به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، ۱۶ ماه می ۲۰۱۷ ناسا راکتی به فضا ارسال کرد که در مخزن تحت فشار کامپوزیتی آن از نانولولههای کربنی استفاده شده بود. این مخزن در واقع یک تانک آلومینیومی پوشیده از مواد کامپوزیتی با توانایی نگه داشتن گاز و سیالات تحت فشار است.
در مخزن این راکت از نانولولههای کربنی به هم بافته استفاده شده و ساختاری ۵ برابر مستحکمتر از فولاد دارد.
یکی از مزایای استفاده از کلافهای نانولوله کربنی در این مخزن، کاهش وزن آن است. این الیاف توسط شرکت نانوکمپ تکنولوژیز ساخته شدهاست. این شرکت در حوزه ساخت کابلهای اطلاعات سبک فعالیت دارد. این کابلها با وجود خواص الکتریکی مناسب، استحکام بالایی ندارند.
نانوکمپ در قالب یک همکاری مشترک با ناسا اقدام به تغییر فرآیند خود بهمنظور افزایش استحکام الیاف کرده است.
مایکل میدور از محققان ناسا معتقد است؛ ایده ما در این پروژه آن بود که با نانوکمپ همکاری کنیم تا خواص کششی الیاف افزایش یابد. برای این منظور، روشهای مختلفی مورد بررسی قرار گرفت.
املی سیوچی از محققان ناسا اظهار داشت: از سال ۲۰۰۰ نسبت به این فناوری علاقهمند شدیم. دلیل این امر آن بود که اطلاعات ما نشان میداد که خواص مکانیکی نانولولههای کربنی بهتر از آن چیزی است که معمولاً در حوزه هوافضا رایج است. از سوی دیگر با استفاده از نانولولههای کربنی میتوان وزن را به شدت کاهش داد.
این گروه به دنبال استفاده از نانولولههای کربنی برای تولید الیاف بودند تا در نهایت این الیاف برای کاهش ۳۰ درصدی وزن مخزن راکت و افزایش استحکام آن به کار رود.
برای تولید این الیاف، میلیونها نانولوله کربنی به هم بافته شده و در نهایت کلافی ایجاد میشود که بین آنها هیچ اتصال دهندهای وجود ندارد. تنها چیزی که موجب چسبیدن نانولولهها به هم میشود، بافته شدن آنها و پیچش هر نانولوله به دیگری است که موجب قفل شدن نانولولهها میشود.