به گزارش خبرگزاری دانا، بیماری پارکینسون سلولهای مغز را که حرکات بدن را کنترل می کنند، نابود می سازد. لرزش، سفت شدگی دست ها و پاها و هماهنگی ضعیف بین اعضای بدن از علائم شایع پارکینسون هستند. ممکن است علائم به تدریج گسترش یابند و گاهی اوقات برای تشخیص درست بیماری به زمان نیاز است.
یافته های جدید می تواند منجر به درمان جدیدی برای بیماران پارکینسون شود.
تروند ریسه، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه برگن نروژ، در این باره می گوید: «یافته های ما ممکن است شروع یک درمان کاملا جدید برای این بیماری جدی باشد. ما پیش بینی می کنیم مطالعات بالینی این یافته ها را دنبال خواهند کرد.»
محققان با بررسی سابقه دارویی بیش از چهار میلیون نروژی طی یک دوره ۱۱ ساله دریافتند که آگونیست های Beta۲-adrenoreceptor ممکن است احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهند.
دارو تجلی میزان ژن SNCA مرتبط با خطر بیماری پارکینسون را کنترل می کند.
برای این مطالعه، محققان بیش از ۱۰۰ میلیون نسخه نروژی ثبت شده از سال ۲۰۰۴ را بررسی کردند.
به گفته ریسه، «بررسی داده های کل جمعیت نروژ برای نتیجه گیری در این مطالعه تعیین کننده بوده است.»
در این مطالعه، درمان پارکینسون با نسخه های پزشکی داروی آسم و دارو برای فشار خون بالا مرتبط بود.
مطالعات محققان نروژی پس از محققان دانشگاه هاروارد انجام شده است که به این اثرات داروها در آزمایشات حیوانی و در آزمایش با سلول های مغز در آزمایشگاه پی برده بودند.
ریسه در ادامه می افزاید: «ما کل جمعیت نروژ را بررسی کردیم و به نتایج مشابهی نظیر یافته های آزمایش حیوانات در دانشگاه هاروارد دست یافتیم. این داروها در رابطه با بیماری پارکینسون هرگز مطالعه نشده بودند.»
یافته های جدید می تواند منجر به درمان جدیدی برای بیماران پارکینسون شود.
تروند ریسه، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه برگن نروژ، در این باره می گوید: «یافته های ما ممکن است شروع یک درمان کاملا جدید برای این بیماری جدی باشد. ما پیش بینی می کنیم مطالعات بالینی این یافته ها را دنبال خواهند کرد.»
محققان با بررسی سابقه دارویی بیش از چهار میلیون نروژی طی یک دوره ۱۱ ساله دریافتند که آگونیست های Beta۲-adrenoreceptor ممکن است احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهند.
دارو تجلی میزان ژن SNCA مرتبط با خطر بیماری پارکینسون را کنترل می کند.
برای این مطالعه، محققان بیش از ۱۰۰ میلیون نسخه نروژی ثبت شده از سال ۲۰۰۴ را بررسی کردند.
به گفته ریسه، «بررسی داده های کل جمعیت نروژ برای نتیجه گیری در این مطالعه تعیین کننده بوده است.»
در این مطالعه، درمان پارکینسون با نسخه های پزشکی داروی آسم و دارو برای فشار خون بالا مرتبط بود.
مطالعات محققان نروژی پس از محققان دانشگاه هاروارد انجام شده است که به این اثرات داروها در آزمایشات حیوانی و در آزمایش با سلول های مغز در آزمایشگاه پی برده بودند.
ریسه در ادامه می افزاید: «ما کل جمعیت نروژ را بررسی کردیم و به نتایج مشابهی نظیر یافته های آزمایش حیوانات در دانشگاه هاروارد دست یافتیم. این داروها در رابطه با بیماری پارکینسون هرگز مطالعه نشده بودند.»