لزوم درمان به موقع بیماران دیسپلازی

به گزارش خبرگزاری دانا از روابط عمومی انجمن جراحان ارتوپدی ایران، دکتر فریدون مجتهد جابری اظهار کرد: دیسپلازی مفصل ران می‌تواند شدت های مختلفی داشته باشد؛ در شدیدترین حالت بیمار دچار دررفتگی مادرزادی مفصل ران است. در این بیماری سر استخوان از درون حفره استابولوم خارج شده است؛ این نوع از بیماری نیاز به درمان فوری دارد و در صورت شروع درمان در سنین نوزادی نتایج درمان آن بسیار خوب خواهد بود.
وی تصریح کرد: دیسپلازی مفصل ران، به عدم رشد مناسب مفصل لگن گفته می شود که بیشتر از دوران نوزادی آغاز شده و در صورت تشخیص و درمان به موقع می توان بیماری را درمان کرد. در برخی افراد نیز این مشکل از نوزادی به صورت خفیف وجود داشته که بعد از سن بلوغ و بزرگسالی فرد دچار مشکلات بیشتر می‌شود.
دبیر علمی انجمن ارتوپدی شاخه فارس با اشاره به اینکه این بیماری موجب درد و محدودیت حرکتی و لنگش در مفصل لگن شده و اندام طرف مبتلا کوتاه تر از اندام سالم می‌شود، عنوان کرد: دیسپلازی می‌تواند دررفتگی کامل تا نیمه دررفتگی مفصل لگن را به همراه داشته باشد و گاهی در اثر عدم توجه به درمان، آرتروز، سائیدگی و دررفتگی کامل مفصل لگن در درازمدت بیمار را تهدید می‌کند.
جابری افزود: دیسپلازی معمولا زمینه وراثتی دارد و بر اساس تحقیقات به عمل آمده مشخص شده افرادی که یک فرزند مبتلا به این بیماری دارند، احتمال ابتلای فرزند دیگر نسبت به جمعیت کلی بالاتر است و معمولا شیوع درگیری در دختران بیشتر از پسران است.