این روزها زندگی به شدت به گوشی‌های همراه وابسته شده است. هیچکس نمی‌تواند بدون گوشی موبایل خود از خانه بیرون برود و اگر آن را در خانه جا بگذارد، انگار بخش مهمی از خودش را جا گذاشته است.
به گزارش خبرگزاری دانا،تلفن های همراه بخصوص تلفن‌های هوشمند به قسمتی از بدن انسان‌ها تبدیل شده است.
بگذارید از شما سوال کنیم، اگر عمداً تلفن موبایلتان را در خانه جا بگذارید چه می‌شود؟ مثلاً فقط برای چند ساعت؟
احساس بدی پیدا می‌کنید؟ استرس می‌گیرید؟ احساس ناامنی یا ناراحتی می‌کنید؟
اگر برای چند ساعت نبینید که دوستانتان در فیسبوک، اینستگرام یا سایر شبکه‌های اجتماعی چه نوشته‌اند چه اتفاقی می‌افتد؟
آیا مثل یک فرد سیگاری یا معتاد به موادمخدر که سیگار یا مواد به او نرسیده می‌شوید؟
جوان‌ها حتی نمی‌توانند تصور کنند که دنیا قبل از اختراع تلفن‌های همراه چطور بوده است. این وسیله‌ی کوچک چنان به قسمت جدانشدنی از زندگی‌هایمان تبدیل شده است که زندگی بدون آن متصور نیست. درواقع این فقط منحصر به قشر جوان جامعه نیست و مردم در همه سنین نمی‌توانند روزشان را بدون موبایلشان بگذرانند.
زندگی قبل از تلفن‌های هوشمند چطور بود؟ آدمها زنده بودند و زندگی می‌کردند. نسبت به اتفاق‌هایی که اطرافشان می‌افتاد آگاه‌تر بودند، برخلاف آدم‌های امروزی که توجهشان را بین صفحه موبایل و دنیای اطرافشان تقسیم می‌کنند. همچنین درگذشته آدمها رابطه‌های واقعی با همدیگر داشتند، نه رابطه‌های مجازی.
از شما می‌خواهیم یک آزمایش برای خودتان انجام دهید.
فقط برای یک روز وقتی از خانه به مقصد سرکار یا دانشگاه بیرون می‌روید، تلفن‌همراهتان را با خودتان نبرید. آن را در خانه بگذارید، می‌توانید اینکار را بکنید؟
می‌توانیم تصور کنیم که می‌گویید، «چی؟ من هیچوقت همچنین کاری نمی‌کنم. این غیرممکنه.» فقط فکر بودن بدون موبایلتان، حتی برای زمانی کوتاه، به شما استرس می‌دهد.
این سوال پیش می‌آید، «کی رئیسه؟ شما یا موبایلتان؟»
ممکن است دلایل مختلفی را برای اینکه چرا به موبایلتان نیاز دارید ارائه کنید:
– اگر همسرتان به شما نیاز داشته باشد چه؟
– اگه موقعیت اضطراری پیش بیاید و به یک تلفن نیاز پیدا کنید چه؟
– باید با دوستانتان در ارتباط باشید.
– باید اخبار را بخوانید.
اینها چند مورد از بهانه‌هایی است که احتمالاً به آن فکر می‌کنید.
تمان این دلایل منطقی هستند. ولی در گذشته مردم بدون موبایل زندگی می‌کردند، خیلی خوب هم زندگی می‌کردند.
هیچ اشکالی ندارد که برای چند ساعت کسی نداند شما کجا هستید. مطمئناً دنیا تمام نمی‌شود.
بدون تلفنتان شما از دنیای اطرافتان باخبر خواهید شد. حتی غذاها طعم دیگری برایتان خواهند داشت چون وقتی غذا می‌خورید فقط روی خوردنتان متمرکز می‌شوید نه اتفاقی که روی صفحه موبایلتان می‌افتد.
جا گذاشتن مویابل در خانه نیاز به قدرت درونی و اراده دارد و درنتیجه این تمرین بسیار خوبی برای رشد و پیشرفت این توانایی‌هاست. البته کار آسانی نیست و اگر اینکار را بکنید مطمئناً دستاورد بسیار بزرگی برایتان خواهد بود.
برایتان ساده‌ترش می‌کنیم. موبایلتان را با خودتان ببرید و آن را در کیف یا جیبتان بگذارید ولی تا وقتی به خانه برگردید آن را خاموش نگه دارید. این آن حس امنیت را برایتان تامین می‌کند. ولی باید تمام روز قدرت درونی‌تان را نشان دهید و برای روشن کردن موبایلتان وسوسه نشوید.
یک راه دیگر این است که هر از گاهی به مدت سی دقیقه موبایلتان را خاموش کنید. البته وقتی منتظر یک تماس مهم هستید نباید اینکار را بکنید.
شما حاضرید این آزمایش را برای خودتان انجام دهید؟
منبع: مردمان
بگذارید از شما سوال کنیم، اگر عمداً تلفن موبایلتان را در خانه جا بگذارید چه می‌شود؟ مثلاً فقط برای چند ساعت؟
احساس بدی پیدا می‌کنید؟ استرس می‌گیرید؟ احساس ناامنی یا ناراحتی می‌کنید؟
اگر برای چند ساعت نبینید که دوستانتان در فیسبوک، اینستگرام یا سایر شبکه‌های اجتماعی چه نوشته‌اند چه اتفاقی می‌افتد؟
آیا مثل یک فرد سیگاری یا معتاد به موادمخدر که سیگار یا مواد به او نرسیده می‌شوید؟
جوان‌ها حتی نمی‌توانند تصور کنند که دنیا قبل از اختراع تلفن‌های همراه چطور بوده است. این وسیله‌ی کوچک چنان به قسمت جدانشدنی از زندگی‌هایمان تبدیل شده است که زندگی بدون آن متصور نیست. درواقع این فقط منحصر به قشر جوان جامعه نیست و مردم در همه سنین نمی‌توانند روزشان را بدون موبایلشان بگذرانند.
زندگی قبل از تلفن‌های هوشمند چطور بود؟ آدمها زنده بودند و زندگی می‌کردند. نسبت به اتفاق‌هایی که اطرافشان می‌افتاد آگاه‌تر بودند، برخلاف آدم‌های امروزی که توجهشان را بین صفحه موبایل و دنیای اطرافشان تقسیم می‌کنند. همچنین درگذشته آدمها رابطه‌های واقعی با همدیگر داشتند، نه رابطه‌های مجازی.
از شما می‌خواهیم یک آزمایش برای خودتان انجام دهید.
فقط برای یک روز وقتی از خانه به مقصد سرکار یا دانشگاه بیرون می‌روید، تلفن‌همراهتان را با خودتان نبرید. آن را در خانه بگذارید، می‌توانید اینکار را بکنید؟
می‌توانیم تصور کنیم که می‌گویید، «چی؟ من هیچوقت همچنین کاری نمی‌کنم. این غیرممکنه.» فقط فکر بودن بدون موبایلتان، حتی برای زمانی کوتاه، به شما استرس می‌دهد.
این سوال پیش می‌آید، «کی رئیسه؟ شما یا موبایلتان؟»
ممکن است دلایل مختلفی را برای اینکه چرا به موبایلتان نیاز دارید ارائه کنید:
– اگر همسرتان به شما نیاز داشته باشد چه؟
– اگه موقعیت اضطراری پیش بیاید و به یک تلفن نیاز پیدا کنید چه؟
– باید با دوستانتان در ارتباط باشید.
– باید اخبار را بخوانید.
اینها چند مورد از بهانه‌هایی است که احتمالاً به آن فکر می‌کنید.
تمان این دلایل منطقی هستند. ولی در گذشته مردم بدون موبایل زندگی می‌کردند، خیلی خوب هم زندگی می‌کردند.
هیچ اشکالی ندارد که برای چند ساعت کسی نداند شما کجا هستید. مطمئناً دنیا تمام نمی‌شود.
بدون تلفنتان شما از دنیای اطرافتان باخبر خواهید شد. حتی غذاها طعم دیگری برایتان خواهند داشت چون وقتی غذا می‌خورید فقط روی خوردنتان متمرکز می‌شوید نه اتفاقی که روی صفحه موبایلتان می‌افتد.
جا گذاشتن مویابل در خانه نیاز به قدرت درونی و اراده دارد و درنتیجه این تمرین بسیار خوبی برای رشد و پیشرفت این توانایی‌هاست. البته کار آسانی نیست و اگر اینکار را بکنید مطمئناً دستاورد بسیار بزرگی برایتان خواهد بود.
برایتان ساده‌ترش می‌کنیم. موبایلتان را با خودتان ببرید و آن را در کیف یا جیبتان بگذارید ولی تا وقتی به خانه برگردید آن را خاموش نگه دارید. این آن حس امنیت را برایتان تامین می‌کند. ولی باید تمام روز قدرت درونی‌تان را نشان دهید و برای روشن کردن موبایلتان وسوسه نشوید.
یک راه دیگر این است که هر از گاهی به مدت سی دقیقه موبایلتان را خاموش کنید. البته وقتی منتظر یک تماس مهم هستید نباید اینکار را بکنید.
شما حاضرید این آزمایش را برای خودتان انجام دهید؟
منبع: مردمان
