مهارت های کلامی در میان کودکان بسیار متفاوت است، برخی کودکان دیرتر از بقیه صحبت کردن و یادگیری لغات را آغاز می کنند و پسرها اغلب دیرتر از دخترها مهارت های کلامی را کسب می کنند. در سن یک سالگی بیش تر کودکان می توانند جملات ساده را درک کرده و چند کلمه منفرد را نیز به زبان آورند.
به گزارش خبرگزاری دانا،در دو سالگی دستورات ساده ای مانند «عروسک را به من بده» درک می شوند و در سه سالگی بیش تر کودکان قادرند جملات ساده را به کار برند. اگرچه تلفظ کودک در سه سالگی کاملا واضح می شود ولی برخی صداها مانند «ژ» و «ث» ممکن است تا ۷ سالگی هم به خوبی تلفظ نشوند.
سیر تکامل طبیعی صحبت کردن در کودکان عبارت است از بیان نخستین کلمه معنادار مانند «مامان» در ۱۲ ماهگی، بیان جملات سه کلمه ای ساده (شامل فاعل، فعل و مفعول) در دو سالگی و دانستن نام کامل خود و بیان کلمه من در ۳۰ ماهگی. تاخیر در آغاز صحبت کردن، واضح نبودن کلمات ادا شده، نقص در تلفظ یا لکنت زبان و مشکلات شنوایی از جمله مواردی است که می تواند روی تکلم کودک تاثیر گذارد و اگر به هنگام درمان نشوند می توانند علاوه بر مشکلات تکلم، موجب مشکلات رفتاری و تحصیلی در کودک شوند.
لکنت زبان و با فشار صحبت کردن نیز در سنین دو تا چهار سالگی شایع است و معمولا نیازی به درمان ندارد. با تشویق کودک به صحبت کردن، این مشکلات گفتاری در بیش تر کودکان رفع می شوند. به هر حال صرف نظر از سن کودک توصیه می شود در رویارویی با این مشکلات با پزشک مشورت شود وممکن است لازم باشد برای آموزش راهبردهای بهبود گفتار به گفتار درمان گر مراجعه شود.
همچنین تاخیر در درک کلام و زبان ممکن است ناشی از مشکلات شنوایی یا تاخیر تکامل کلی در کودک باشد. در این موارد باید به پزشک مراجعه و شنوایی و تکامل کودک ارزیابی شود. تشویق کودک به صحبت کردن همیشه می تواند موثر باشد. برای تحریک و تشویق کودک به صحبت کردن از بدو تولد به صورت مکرر با کودک صحبت کنید. هنگام صحبت کردن با کودک به چشمان او نگاه کنید و با او ارتباط چشمی برقرار کنید. آرام صحبت کنید تا کودک فواصل میان کلمات را به خوبی درک کند.
هنگام صحبت حرکاتی انجام دهید تا کودک متوجه رابطه میان کلمات با اشیاء واقع شود. از کتاب های ساده و اشعار کودکانه برای افزایش دامنه لغات کودک استفاده کنید. اجازه دهید فرزندتان مدتی را با دیگر کودکان و بزرگسالان بگذراند و با آنها صحبت کند، هیچ گاه صحبت کودک را قطع نکنید.
سیر تکامل طبیعی صحبت کردن در کودکان عبارت است از بیان نخستین کلمه معنادار مانند «مامان» در ۱۲ ماهگی، بیان جملات سه کلمه ای ساده (شامل فاعل، فعل و مفعول) در دو سالگی و دانستن نام کامل خود و بیان کلمه من در ۳۰ ماهگی. تاخیر در آغاز صحبت کردن، واضح نبودن کلمات ادا شده، نقص در تلفظ یا لکنت زبان و مشکلات شنوایی از جمله مواردی است که می تواند روی تکلم کودک تاثیر گذارد و اگر به هنگام درمان نشوند می توانند علاوه بر مشکلات تکلم، موجب مشکلات رفتاری و تحصیلی در کودک شوند.
لکنت زبان و با فشار صحبت کردن نیز در سنین دو تا چهار سالگی شایع است و معمولا نیازی به درمان ندارد. با تشویق کودک به صحبت کردن، این مشکلات گفتاری در بیش تر کودکان رفع می شوند. به هر حال صرف نظر از سن کودک توصیه می شود در رویارویی با این مشکلات با پزشک مشورت شود وممکن است لازم باشد برای آموزش راهبردهای بهبود گفتار به گفتار درمان گر مراجعه شود.
همچنین تاخیر در درک کلام و زبان ممکن است ناشی از مشکلات شنوایی یا تاخیر تکامل کلی در کودک باشد. در این موارد باید به پزشک مراجعه و شنوایی و تکامل کودک ارزیابی شود. تشویق کودک به صحبت کردن همیشه می تواند موثر باشد. برای تحریک و تشویق کودک به صحبت کردن از بدو تولد به صورت مکرر با کودک صحبت کنید. هنگام صحبت کردن با کودک به چشمان او نگاه کنید و با او ارتباط چشمی برقرار کنید. آرام صحبت کنید تا کودک فواصل میان کلمات را به خوبی درک کند.
هنگام صحبت حرکاتی انجام دهید تا کودک متوجه رابطه میان کلمات با اشیاء واقع شود. از کتاب های ساده و اشعار کودکانه برای افزایش دامنه لغات کودک استفاده کنید. اجازه دهید فرزندتان مدتی را با دیگر کودکان و بزرگسالان بگذراند و با آنها صحبت کند، هیچ گاه صحبت کودک را قطع نکنید.
