سخت گیری هایی که به ازدواج ختم نمی شود - علی حبیبی*

به گزارش خبرگزاری دانا،خیلی از ازدواج ها بدون داشتن خانه و خودرو از سرگرفته شد و زوج ها در کمال آرامش و رضایت به زندگی خود ادامه دادند، اما خیلی از ازدواج ها با داشتن خانه و خودرو و خیلی از امکانات دیگر، با آرامش و رضایت همراه نیست و برخی از همین زوج ها از هم جدا شدند و خیلی ها هم در شرایط نه چندان مطلوب زندگی می کنند. بنابر این پول و امکانات و خانه و خودرو و چیزهایی از این قبیل هرگز عامل پایداری یک زندگی نیست در حالی که نداشتن آن نیز باعث فروپاشی یک خانواده نخواهد بود.
برخی ازدواج ها به خاطر چشم و هم چشمی از هم پاشیده می شود که مهریه های سنگین، خریدهای عروسی، جهیزیه های سنگین و هزینه های آن چنانی برای برگزاری مراسم عروسی از جمله این موضوعات است. خیلی از ازدواج ها به خاطر همین موضوعات سر نمی گیرد و اگر هم بگیرد یک عمر قرض و پرداخت اقساط سنگین برای خانواده عروس و داماد در بردارد.
در شرایط کنونی شاید مهمترین موضوع تشکیل یک زندگی می تواند شغل و داشتن درآمد کافی باشد و بقیه مشکلات اقتصادی و داشتن خانه می تواند به مانند زندگی خیلی از زوج های دیگر، به تدریج رفع شود.
خیلی از ازدواج های جامعه به خاطر موضوعات کم اهمیت نظیر آنچه در بالا گفته شد انجام نمی گیرد و خیلی از زوج ها نیز با تفکرات اشتباه برخی خانواده ها نیز به مرحله ازدواج نمی رسد که ممکن است جوانان همین خانواده ها به خاطر این سختی گیری ها تا پایان عمر نیز مجرد بمانند و اگر هم با فرد دیگری ازدواج کنند پایانی خوشی نداشته باشند.
یکی از کاستی هایی که در جامعه ما وجود دارد نداشتن یک الگوی مناسب برای ازدواج است یعنی خانه، خودرو، هزینه سنگین جهیزیه و مهریه های آن چنانی نمی تواند یک زندگی مطلوب فراهم کند که این موضوع می تواند از طریق رسانه ها به ویژه تلویزیون در قالب آثار هنری مثل سریال ارائه شود.
تلویزیون هنوز نتوانسته در این خصوص آثار قابل تاملی تولید کند و متاسفانه اکثر آثار حاضر نیز قادر نیستند پیام روشنی به مخاطب برای پایداری یک زندگی مشترک ارائه کند. تلویزیون نه تنها آثار درخوری در این زمینه ندارد بلکه در برخی سریال ها با نمایش خانواده های مرفه و اختلافاتی که زوج ها و خانواده های آنان با هم پیدا می کنند تیشه به ریشه استحکام خانواده های حتی طبقه متوسط و پایین تر جامعه وارد می کنند.
نگارنده و خیلی از مردم در اطراف خود شاهد هستیم که خیلی از ازدواج ها در کمال سادگی و به موقع برگزار می شود اما خیلی از ازدواج ها به خاطر همین سخت گیری ها با تاخیر طولانی یا اصلا انجام نمی شود که در این موضوع همه خانواده ها با زیان روبرو می شوند.
خیلی از خانواده ها با اینکه از نظر درآمد و اقتصاد در شرایط مطلوبی نیستند در مراسم هایی مثل خواستگاری بیشتر از آنچه هستند خود را نشان می دهند و همین موضوع مشکلات زیادی برای زوج ها پس از ازدواج ایجاد می کند که وقتی مساله غیر واقعی دارایی خانواده آشکار شود با تحقیرهای یکی از خانواده ها در مواقع مختلف بروز می یابد. در حالی که هیچ ازدواجی به سامان نمی رسد مگر اینکه بر پایه درستی بنا شود و همانگونه که هستیم خود را نشان دهیم.
در برخی از همین خانواده های کم در آمد یک جریانی در حال رواج یافتن است که با هیچ منطقی سازگار نیست. یک عروسی مطلوب را شاید بتوان با مثلا 20 میلیون تومان برگزار کرد اما همین خانواده ها آن را به 200 میلیون تومان هم می رسانند در حالی که هیچ کار خارق العاده ای انجام نمی شود با این تفاوت که با همین مبلغ می توان به خیلی از کاستی های همین زندگی مشترک سروسامان داد.
در موضوع ازدواج، ما به یک بازنگری اساسی در جامعه به ویژه در محیط خانواده نیازمندیم. پیوند زناشویی هرگز به معنی یک عمر زیر قرض رفتن نیست و می توان آن را خیلی ساده و با هزینه کمتری برگزار کرد اگر این کار انجام نگیرد خیلی از جوانان همچنان مجرد باقی خواهند ماند هر چند در این خصوص نباید کمک های خانواده ها و نهادهای ذی ربط در خصوص برگزاری ازدواج آسان را فراموش کرد.