در این مقاله قصد داریم تا کارهایی را که شما باید (و نباید) با پول خود در یک ارتباط جدی انجام دهید را به شما آموزش دهیم.
به گزارش خبرگزاری دانا،مبحث رابطه زناشویی و مقوله ی سرمایه گذاری هر دو به نوبه ی خود مفاهیم پیچیده ای هستند و درآمیختن این دو مطلب می تواند منشاء ایجاد فاجعه باشد. در این مقاله قصد داریم تا کارهایی را که شما باید (و نباید) با پول خود در یک ارتباط جدی انجام دهید را به شما آموزش دهیم.
نکته 1: حساب شخصی در مقابل حساب مشترک
تا آنجایی که تاریخ به ما اجازه ی بررسی می دهد، همیشه هم زوج ها و هم کارشناسان علوم اجتماعی هر دو بر سر مسئله حساب های شخصی و مشترک بحث و مناقشه داشته اند. کاملاً واضح است که در زندگی مشترک هر دو طرف در تلاش برای رسیدن به یک هدف هستند. زن و شوهر در عین حال که برای دست یابی به اهداف خود تلاش می کنند می بایست رابطه زناشویی خود را استحکام بخشیده و مسئولیت های اقتصادی خود را نیز به خوبی حفظ نمایند؛ و اما بحث در زمینه ی حساب بانکی به دو شکل زیر مطرح می گردد:
1) برخی معتقدند: حساب مشترک نوعی حس یگانگی و اتحاد ایجاد می کند که برای هر رابطه ی موفقی لازم است. اگر شما مسائل مالی را تفکیک کنید، با این کار حس "یکپارچگی" که لازمه ی هر ارتباط بلند مدت و موفقی هست را از بین برده اید.
2) عده ای دیگر بر این باورند: حساب های جداگانه این اجازه را به زوجین می دهند که استقلال خود را حفظ کرده و به واسطه ی این امر هر کس روی پای خود بایستد و رابطه دوام و استحکام بیشتری پیدا کند.
حق با کیست؟ بستگی دارد
پیش از آنکه بخواهید برای آینده ی اقتصادی خود و کسیکه دوستش می دارید برنامه ریزی کنید، ابتدا باید توجه خود را بر روی این نکته متمرکز کنید که شخصیت اقتصادی طرفین چگونه است. اخلاق و خصوصیات مالی افراد در این زمینه نقش مهمی را ایفا می کنند. اگر یکی از زوجین جزء آن دسته از افرادی باشد که در زمان مجردی به راحتی بر روی امور مالی خود کنترل داشته، نحوه ی صحیح خرج کردن پول را می دانسته، و از هم اکنون برای زمان بازنشستگی خود تدابیری را اندیشیده، به ندرت اتفاق می افتد که یک چنین فردی از حیطه قدرت خود دست برداشته و برنامه ریزی ها را با کسی که قرار است مابقی عمر خود را با او صرف کند در میان بگذارد و راضی به باز کردن حساب مشترک شود. از سوی دیگر اگر یکی از زوجین جزء افراد مستعد به ولخرجی بوده و راحت خرج کردن را حق خود بداند، تمایل به باز کردن حساب مشترک افزایش می یابد. بنابراین می توان نتیجه گرفت در صورتی می توان حساب مشترک باز کرد که هر دو طرف دارای خصوصیات مالی یکسانی باشند.
نکته 2) هر دو نفر باید پاسخگوی مخارج باشند
قبل از اینکه خیلی هیجان زده بشوید توجه کنید که این بدان معنا نیست که تنها یکی از طرفین هر زمان که تمایل داشت حق دارد در مورد چگونگی خرج کردن پول ها سوال و جواب کند. این امر در برای هر دو نفر صدق می کند. در بیشتر نامه هایی که من از طرف زوج ها دریافت می کنم خانمها (و کمتر آقایون) اظهار می کنند که همسرانشان در رابطه با مسائل مالی مانند یک کودک با او رفتار می کنند. این افراد شکایت می کنند که همسرشان درست مثل یک کودک به او مستمری و یا پول تو جیبی می دهد. در برخی موارد این مسئله صحت دارد اما در اکثر موارد زمانیکه کل ماجرا توضیح داده می شود، تازه به این نتیجه می رسیم که حق با همسرش است و او واقعاً قابلیت صحیح خرج کردن را نداشته و از اصول متعارف مالی بی اطلاع است.
مثال: داستان شهرام و الهام
ما می توانیم از شهرام و الهام درس خوبی بگیریم. قبل از اینکه این دو نفر با هم آشنا شوند، آقا صاحب یک رستوران بود و ماهی 2 میلیون تومان درآمد داشت. خانم معلم دبستان بود و درآمد ماهیانه اش چیزی در حدود 400 هزار تومان بود. روز ی که آنها به من مراجعه کردند الهام شکایت می کرد که شهرام تنها ماهی 200 هزار تومان به او پول می دهد تا خرید خانه کند و مخارج زندگی را بگذراند. الهام از این کار ناراحت می شد و دوست نداشت شهرام به او پول تو جیبی بدهد. این مسئله آنقدر برایش گران تمام شده بود که درخواست طلاق کرد. الهام به عنوان یک خانم تحصیلکرده احساس می کرد درآمدش بطور کامل مال خودش است و هر طور که بخواهد می تواند آنرا خرج کند.
اجازه دهید تا با نگاهی ریزبین تر به این مسئله بپردازیم. حقیقت اینجاست که هر یک از این دو نفر قبل از ازدواج حساب های جداگانه ی بانکی داشتند. الهام در ابتدای هر ماه حقوقش را مستقیماً به بانک می برد، هرچقدر که می خواست خرج می کرد و مابقی را پس انداز می نمود. پس از ازدواج شرایط زندگی به طور کلی تغییر پیدا کرد، مخارج زندگی آنها بالا بود و از آنجایی که آنها مجبور به پرداخت اجاره خانه و سایر هزینه ها بودند، شهرام احساس می کرد که همسرش نیز می تواند در پرداخت برخی از مخارج به او کمک کند و به سهم خود او را همیاری نماید. در ابتدای کار با هم توافق کرده بودند که 10% از مخارج را الهام پرداخت کند، اما ماه اول الهام همه ی پول ها را خرج کرد و نتوانست قبض ها را پرداخت نماید، نزد شهرام آمد و او را در جریان قرار داد، شهرام ناراحت شد و قبول نکرد که مبلغی در اختیار او قرار دهد، بنابراین قبض ها پرداخت نشدند و این امر سبب شد که از آن به بعد آقا به روش پول توجیبی با همسر خود برخورد کند.
نتیجه اخلاقی داستان:
شاید قدری سختگیرانه باشد اما کاری که شهرام انجام داده درست بوده. اگر هر یک از طرفین قابلیت مسئولیت پذیری در رابطه با مسائل مالی را نداشته باشد، این حق از او سلب شده و کنترل امور اقتصادی از دست وی خارج می گردد. این مسئله به وی‍ژه زمانیکه پای فرزندان هم در رابطه باز می شود از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. دلیل مشکل الهام و شهرام این بود که چون خانم از قبل به روند مالی در زندگی مجردی خود عادت کرده بود، اطلاعی از هزینه های بالای زندگی نداشت به همین دلیل با ورود به زندگی مشترک، هزینه ها بیشتر از درآمد او شده بودند و به همین دلیل همیشه با کسری بودجه مواجه بود؛ اگر همینطور ادامه می داد ظرف چند ماه ورشکست می شد.
این مسائل شوخی بردار نیستند و به زندگی شما مربوط می شوند. هیچ شروع مجدد یا امتحانی وجود ندارد. ادعای الهام کاملاً بچگانه بود. هرچند این مسئله گاهی اوقات واقعاً به صورت یک مشکل اساسی و جدی در می آید اما به محض اینکه الهام تصمیم گرفت مانند یک بزرگسال رفتار کند و دخل و خرج خود را کنترل نماید، از رتبه ی اقتصادی همسان در ارتباط برخوردار شد. نباید فراموش کنیم که این مطلب گاهی اوقات در مورد برخی از آقایون هم صدق پیدا می کند. در برخی از روابط، این خانم ها هستند که پس انداز و سرمایه گذاری کرده و مسئول کنترل مخارج هستند و آقایون بدون هیچ توجهی فقط به خرج کردن فکر می کنند. تنها به این دلیل که شما "مرد" هستید دلیل نمی شود مسئولیت مالی هم بر عهده شما باشد، در حقیقت این مسئولیت کسی است که صلاحیت و دانش بیشتری داشته باشد.
نکته 3: حساب دو امضایی
اگر هنوز هم خواستار داشتن حساب مشترک بوده و در عین حال نگران این مسئله هستید که یکی از طرفین سرمایه ی شما را به باد دهد، نگران نباشید. بیشتر بانک ها و تالارهای سهام امکان دو امضایی بودن حساب را در اختیار مشتری ها قرار می دهند تا شخص مطمئن شود که سرمایه ی او از بین نمی رود. در این حساب ها برداشت و یا جابجایی وجه بدون رضایت کتبی دو طرف امکانپذیر نخواهد بود. این قابلیت نه تنها جلوی کشمکش های بالقوه را می گیرد، بلکه از پول شما هم محافظت می نماید. از این گذشته اگر قرار باشد که برای هر خریدی امضای همسرتان هم باشد، این کار نهایتاً به خرج کردن کمتر می انجامد که به نفع هر دو طرف خواهد بود.
جنگ بر سر استرات‍ژی های پول و عشق
یکی دیگر از بحث هایی که ممکن است میان زن و شوهر اختلاف ایجاد کند، تکنیک های سرمایه گذاری است. اگر همسر شما محافظه کار است و شما فردی هستید که از قدرت ریسک پذیری بالاتری برخودارید، باز هم بهتر است که حساب های جداگانه باز کنید. در غیر اینصورت هر دو از دست هم ناراحت و عصبانی می شوید.
هشدار
1- اگر شما و همسرتان دید یکسانی به مسائل مالی دارید، می توانید حساب مشترک باز کنید.
2- اگر یکی از شما مستعد ولخرجی است، حساب دو امضائه باز کنید.
3- اگر دیدگاههای شما متفاوت است، حسابهای جداگانه باز کنید! چرا برای خودتان مایه دردسر درست کنید؟
4- اهداف مشترک خود را تنها محدود به مسائل مالی نکنید و آرمانهای مشترک دیگری هم داشته باشید.
5- تنها یک کارت اعتباری برای مواقع ضروری در اختیار داشته باشید.
6- با کمک از یک نرم افزار خوب مانند Microsoft Money و یا Quickenسیاهه مسائل مالی خود را ثبت و کنترل کنید.
منبع: mardoman.net
نکته 1: حساب شخصی در مقابل حساب مشترک
تا آنجایی که تاریخ به ما اجازه ی بررسی می دهد، همیشه هم زوج ها و هم کارشناسان علوم اجتماعی هر دو بر سر مسئله حساب های شخصی و مشترک بحث و مناقشه داشته اند. کاملاً واضح است که در زندگی مشترک هر دو طرف در تلاش برای رسیدن به یک هدف هستند. زن و شوهر در عین حال که برای دست یابی به اهداف خود تلاش می کنند می بایست رابطه زناشویی خود را استحکام بخشیده و مسئولیت های اقتصادی خود را نیز به خوبی حفظ نمایند؛ و اما بحث در زمینه ی حساب بانکی به دو شکل زیر مطرح می گردد:
1) برخی معتقدند: حساب مشترک نوعی حس یگانگی و اتحاد ایجاد می کند که برای هر رابطه ی موفقی لازم است. اگر شما مسائل مالی را تفکیک کنید، با این کار حس "یکپارچگی" که لازمه ی هر ارتباط بلند مدت و موفقی هست را از بین برده اید.
2) عده ای دیگر بر این باورند: حساب های جداگانه این اجازه را به زوجین می دهند که استقلال خود را حفظ کرده و به واسطه ی این امر هر کس روی پای خود بایستد و رابطه دوام و استحکام بیشتری پیدا کند.
حق با کیست؟ بستگی دارد
پیش از آنکه بخواهید برای آینده ی اقتصادی خود و کسیکه دوستش می دارید برنامه ریزی کنید، ابتدا باید توجه خود را بر روی این نکته متمرکز کنید که شخصیت اقتصادی طرفین چگونه است. اخلاق و خصوصیات مالی افراد در این زمینه نقش مهمی را ایفا می کنند. اگر یکی از زوجین جزء آن دسته از افرادی باشد که در زمان مجردی به راحتی بر روی امور مالی خود کنترل داشته، نحوه ی صحیح خرج کردن پول را می دانسته، و از هم اکنون برای زمان بازنشستگی خود تدابیری را اندیشیده، به ندرت اتفاق می افتد که یک چنین فردی از حیطه قدرت خود دست برداشته و برنامه ریزی ها را با کسی که قرار است مابقی عمر خود را با او صرف کند در میان بگذارد و راضی به باز کردن حساب مشترک شود. از سوی دیگر اگر یکی از زوجین جزء افراد مستعد به ولخرجی بوده و راحت خرج کردن را حق خود بداند، تمایل به باز کردن حساب مشترک افزایش می یابد. بنابراین می توان نتیجه گرفت در صورتی می توان حساب مشترک باز کرد که هر دو طرف دارای خصوصیات مالی یکسانی باشند.
نکته 2) هر دو نفر باید پاسخگوی مخارج باشند
قبل از اینکه خیلی هیجان زده بشوید توجه کنید که این بدان معنا نیست که تنها یکی از طرفین هر زمان که تمایل داشت حق دارد در مورد چگونگی خرج کردن پول ها سوال و جواب کند. این امر در برای هر دو نفر صدق می کند. در بیشتر نامه هایی که من از طرف زوج ها دریافت می کنم خانمها (و کمتر آقایون) اظهار می کنند که همسرانشان در رابطه با مسائل مالی مانند یک کودک با او رفتار می کنند. این افراد شکایت می کنند که همسرشان درست مثل یک کودک به او مستمری و یا پول تو جیبی می دهد. در برخی موارد این مسئله صحت دارد اما در اکثر موارد زمانیکه کل ماجرا توضیح داده می شود، تازه به این نتیجه می رسیم که حق با همسرش است و او واقعاً قابلیت صحیح خرج کردن را نداشته و از اصول متعارف مالی بی اطلاع است.
مثال: داستان شهرام و الهام
ما می توانیم از شهرام و الهام درس خوبی بگیریم. قبل از اینکه این دو نفر با هم آشنا شوند، آقا صاحب یک رستوران بود و ماهی 2 میلیون تومان درآمد داشت. خانم معلم دبستان بود و درآمد ماهیانه اش چیزی در حدود 400 هزار تومان بود. روز ی که آنها به من مراجعه کردند الهام شکایت می کرد که شهرام تنها ماهی 200 هزار تومان به او پول می دهد تا خرید خانه کند و مخارج زندگی را بگذراند. الهام از این کار ناراحت می شد و دوست نداشت شهرام به او پول تو جیبی بدهد. این مسئله آنقدر برایش گران تمام شده بود که درخواست طلاق کرد. الهام به عنوان یک خانم تحصیلکرده احساس می کرد درآمدش بطور کامل مال خودش است و هر طور که بخواهد می تواند آنرا خرج کند.
اجازه دهید تا با نگاهی ریزبین تر به این مسئله بپردازیم. حقیقت اینجاست که هر یک از این دو نفر قبل از ازدواج حساب های جداگانه ی بانکی داشتند. الهام در ابتدای هر ماه حقوقش را مستقیماً به بانک می برد، هرچقدر که می خواست خرج می کرد و مابقی را پس انداز می نمود. پس از ازدواج شرایط زندگی به طور کلی تغییر پیدا کرد، مخارج زندگی آنها بالا بود و از آنجایی که آنها مجبور به پرداخت اجاره خانه و سایر هزینه ها بودند، شهرام احساس می کرد که همسرش نیز می تواند در پرداخت برخی از مخارج به او کمک کند و به سهم خود او را همیاری نماید. در ابتدای کار با هم توافق کرده بودند که 10% از مخارج را الهام پرداخت کند، اما ماه اول الهام همه ی پول ها را خرج کرد و نتوانست قبض ها را پرداخت نماید، نزد شهرام آمد و او را در جریان قرار داد، شهرام ناراحت شد و قبول نکرد که مبلغی در اختیار او قرار دهد، بنابراین قبض ها پرداخت نشدند و این امر سبب شد که از آن به بعد آقا به روش پول توجیبی با همسر خود برخورد کند.
نتیجه اخلاقی داستان:
شاید قدری سختگیرانه باشد اما کاری که شهرام انجام داده درست بوده. اگر هر یک از طرفین قابلیت مسئولیت پذیری در رابطه با مسائل مالی را نداشته باشد، این حق از او سلب شده و کنترل امور اقتصادی از دست وی خارج می گردد. این مسئله به وی‍ژه زمانیکه پای فرزندان هم در رابطه باز می شود از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. دلیل مشکل الهام و شهرام این بود که چون خانم از قبل به روند مالی در زندگی مجردی خود عادت کرده بود، اطلاعی از هزینه های بالای زندگی نداشت به همین دلیل با ورود به زندگی مشترک، هزینه ها بیشتر از درآمد او شده بودند و به همین دلیل همیشه با کسری بودجه مواجه بود؛ اگر همینطور ادامه می داد ظرف چند ماه ورشکست می شد.
این مسائل شوخی بردار نیستند و به زندگی شما مربوط می شوند. هیچ شروع مجدد یا امتحانی وجود ندارد. ادعای الهام کاملاً بچگانه بود. هرچند این مسئله گاهی اوقات واقعاً به صورت یک مشکل اساسی و جدی در می آید اما به محض اینکه الهام تصمیم گرفت مانند یک بزرگسال رفتار کند و دخل و خرج خود را کنترل نماید، از رتبه ی اقتصادی همسان در ارتباط برخوردار شد. نباید فراموش کنیم که این مطلب گاهی اوقات در مورد برخی از آقایون هم صدق پیدا می کند. در برخی از روابط، این خانم ها هستند که پس انداز و سرمایه گذاری کرده و مسئول کنترل مخارج هستند و آقایون بدون هیچ توجهی فقط به خرج کردن فکر می کنند. تنها به این دلیل که شما "مرد" هستید دلیل نمی شود مسئولیت مالی هم بر عهده شما باشد، در حقیقت این مسئولیت کسی است که صلاحیت و دانش بیشتری داشته باشد.
نکته 3: حساب دو امضایی
اگر هنوز هم خواستار داشتن حساب مشترک بوده و در عین حال نگران این مسئله هستید که یکی از طرفین سرمایه ی شما را به باد دهد، نگران نباشید. بیشتر بانک ها و تالارهای سهام امکان دو امضایی بودن حساب را در اختیار مشتری ها قرار می دهند تا شخص مطمئن شود که سرمایه ی او از بین نمی رود. در این حساب ها برداشت و یا جابجایی وجه بدون رضایت کتبی دو طرف امکانپذیر نخواهد بود. این قابلیت نه تنها جلوی کشمکش های بالقوه را می گیرد، بلکه از پول شما هم محافظت می نماید. از این گذشته اگر قرار باشد که برای هر خریدی امضای همسرتان هم باشد، این کار نهایتاً به خرج کردن کمتر می انجامد که به نفع هر دو طرف خواهد بود.
جنگ بر سر استرات‍ژی های پول و عشق
یکی دیگر از بحث هایی که ممکن است میان زن و شوهر اختلاف ایجاد کند، تکنیک های سرمایه گذاری است. اگر همسر شما محافظه کار است و شما فردی هستید که از قدرت ریسک پذیری بالاتری برخودارید، باز هم بهتر است که حساب های جداگانه باز کنید. در غیر اینصورت هر دو از دست هم ناراحت و عصبانی می شوید.
هشدار
1- اگر شما و همسرتان دید یکسانی به مسائل مالی دارید، می توانید حساب مشترک باز کنید.
2- اگر یکی از شما مستعد ولخرجی است، حساب دو امضائه باز کنید.
3- اگر دیدگاههای شما متفاوت است، حسابهای جداگانه باز کنید! چرا برای خودتان مایه دردسر درست کنید؟
4- اهداف مشترک خود را تنها محدود به مسائل مالی نکنید و آرمانهای مشترک دیگری هم داشته باشید.
5- تنها یک کارت اعتباری برای مواقع ضروری در اختیار داشته باشید.
6- با کمک از یک نرم افزار خوب مانند Microsoft Money و یا Quickenسیاهه مسائل مالی خود را ثبت و کنترل کنید.
منبع: mardoman.net
