معاون رئیس سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی گفت: به سنجش در مقطع پیش دبستانی نیز ورود کرده ایم و امسال ۳۸۰ هزار نفر را پوشش دادیم. این سنجش زودتر کمک می کند مداخلات موثرتر باشد.
به گزارش خبرگزاری دانا از مهر محمد عظیم عراقی معاون تشخیص، پیشگیری، پرورشی و تربیت بدنی سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی در خصوص اینکه آیا همچنان بودجه این سازمان اعتبار برای کاشت حلزون و خرید ولیچر و تجهیزات برای کودکان معلول را دارد یا از این اعتبار کاسته شده، گفت: ما با افزایش قیمت در بسیاری از پروژه های خرید تجهیزات برای کودکان معلول روبرو بودیم اما خوشبختانه اعتبارات ما پرداخت شده و کاهش پیدا نکرده است. ما پیش از این برای تهیه ویلچر ۸۰۰ هزار تومان پرداخت می کردیم و امسال یک میلیون تومان. همچنین برای خدمات دندانپزشکی که پیش از این یک میلیون تومان بود، امسال یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان پرداخت می کنیم.
وی افزود: خوشبختانه در بخش کاشت حلزون، اعتبارات خود را داریم و امسال نیز همان حمایت ها را انجام می دهیم و ترمیم قطعات کاشت حلزون را هم انجام می دهیم. چرا که معتقدیم بچه هایی که کاشت حلزون را انجام می دهند و با گفتار درمانی و سایر حمایت ها شنوایی شان بهبود پیدا می کند اگر به هر دلیلی آسیبی در مرکز آن ایجاد شود و آن را درست نکنیم، آن بچه بسیار آسیب می بیند و از عرصه تعلیم و تربیت جدا می شود.
عظیم عراقی در پاسخ به این پرسش که گفته می شود تعداد بچه های اوتیسم در جامعه زیاد شده است آن را تأیید می کنید یا خیر؟ گفت: این بحث زیاد مطرح می شود اما به گمان ما واقعیت این است که امروزه تشخیص ها بهتر و بیشتر شده است و این لزوما به معنای این نیست که اوتیسم در جامعه زیاد شده باشد. از طرف دیگر پذیرش خانواده ها نیز بالا رفته است و فرزندان دارای اوتیسم خود را به سیستم آموزشی وارد می کنند.
معاون تشخیص، پیشگیری، پرورشی و تربیت بدنی سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی همچنین در درباره بحث تلفیق و آموزش فراگیر برای کودکان استثنایی که از رویکردهای سازمان است نیز اظهار داشت عموما وقتی بچه های طیف استثنایی وقتی به مدارس عادی ارجاع داده می شوند که هوشبهر آنها در طیف عادی باشد. ضمن اینکه در بحث فراگیر سازی باید شرایط مدرسه را نیز در نظر بگیریم. ممکن است ما یک دانش آموزی را که از ویلچر استفاده می کند به مدرسه عادی بفرستیم که در آنجا والدین بچه های عادی این را نپذیرند. این مسئله کمکی به ما نخواهد کرد. پس باید بیش از گذشته روی فرهنگ سازی خانواده های بچه های فاقد مشکلات کار کنیم.
وی بیان کرد: در بحث فراگیر سازی این موضوع مدنظر است که چرا ما باید مدرسه ای برای نابینایان بسازیم در حالی که شهری برای نابینایان نداریم و حتی دانشگاهی برای تحصیل دانشگاه نابینایان نداریم پس بهتر است آنها در مدارس عادی درس بخوانند تا به راحتی از همان ابتدا وارد روابط اجتماعی شوند و بعد بتوانند کار پیدا کنند. قطعا برای اینکه جامعه پذیرای چنین فرهنگی باشد کار بسیار سختی در پیش داریم. ما چند کتاب تهیه کرده ایم که والدین عادی را با کودکان استثنایی آشنا می کند.
عظیم عراقی درباره طرح سنجش پیش از دبستان نیز که به عهده این سازمان است، و اینکه از یک طرف هرچه سن سنجش پائین تر بیاید، مداخلات و درمان بهتر جواب می دهد اما درعین حال ممکن است به خاطر شرایط کودکان در سنین پائین تشخیص گذاری ها اشتباه شود، بیان کرد: ما برای طرح سنجش کودکان پیش از ورود به مدرسه استانداردهایی داریم که مدام آنها را به روز می کنیم. به طور مثال ۴ سال است که دیگر در سامانه طرح سنجش والدین نوبت می گیرند و این باعث می شود که بچه پیش از آغاز سنجش، زمانی را در انتظار نگذراند. اگر شما ۵ سال پیش به یکی از این مراکز مراجعه می کردید آنجا را بسیار شلوغ می دیدید اما در حال حاضر در پایگاه های سنجش ما این اتفاق نمی افتد.
معاون تشخیص، پیشگیری، پرورشی و تربیت بدنی سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی خاطرنشان کرد: یکی از دغدغه های ما که با سامانه سنجش پیش رفتیم همین بود که فردی که ساعت ۸ وقت دارد و ساعت ۱۱ از آن بچه سنجش بگیریم نتیجه آن قابل قبول نیست.
وی ادامه داد: برای سنجش در سن کمتر نیز فعالیت هایی انجام داده ایم. به سنجش در مقطع پیش دبستانی نیز ورود کرده ایم و امسال در این گروه روی ۳۸۰ هزار نفر طرح سنجش را انجام دادیم. این سنجش زودتر کمک می کند مداخلات بهتر و اثربخش تر باشد و در شرایط آموزشی بچه ها اثرگذار است اما در سنین پائین تر متأسفانه ما نمی توانیم سنجشی سراسری داشته باشیم چرا که قبل از رفتن بچه ها به پیش دبستانی، ما گلوگاهی برای شناسایی نداریم.
وی در ادامه درباره برخی اشتباهاتی که در سنجش اتفاق می افتد و والدین را دچار نارضایتی می کند نیز بیان کرد: ببینید ممکن است وقتی سنجش وقتی صورت می گیرد که بچه در شرایط آموزشی قرار نگرفته، سنجش صحیحی نباشد. مثلا برای بیش فعالی والدین می گویند بچه ما دچار این مشکل نیست و راست هم می گویند چون تا پیش از آن قرار نبوده بچه در شرایط آموزشی قرار بگیرد که مشکلاتی برایش ایجاد شود و این موضوع عیان شود. یا حتی ما بچه هایی داریم که تشخیص کم شنوایی می گیرند و مادر می گوید فرزند من مشکلی نداشته و علتش این است که بچه ها با محیط خود را تطابق می دهند و ممکن است بقیه بلندتر حرف بزنند یا بچه لب خوانی یاد بگیرد ولی به مهد که می رود مربی می گوید بچه خوب نمی شوند.
عظیم عراقی درابهر میزان ارجاع
بچه ها در طرح سنجش به مراکز تخصصی نیز گفت: بله اگر بچه ای در غربالگری به
بحث های تخصصی نیاز داشته باشد، به مراکز تخصصی ما ارجاع داده می شود.
معلمولا ۱۰ درصد بچه ها برای تست های هوش و آمادگی تحصیلی ارجاع می شوند.
