رئیس انجمن علمی رواندرمانی ایران مطرح کرد
به گزارش خبرگزاری دانا، دکتر سامان توکلی در آستانه برگزاری سومین همایش سالیانه انجمن علمی رواندرمانی ایران، اظهار داشت: این کنگره هفتم تا نهم اسفند ماه سال جاری با حضور اساتید و صاحبنظران برجسته در سالن دکتر غرضی بیمارستان میلاد تهران برگزار میشود و محور اصلی و عنوان آن «اعتماد، سازهای روانی در گستره زندگی» است.
وی افزود: اعتماد یکی از سازههای روانی است که بروز آن را در سطوح مختلف فردی، بینفردی، اجتماعی، و حتی در سطح یک ملت و بین ملتها و فرهنگهای مختلف، شاهد هستیم.
رئیس سومین همایش سالیانه انجمن علمی رواندرمانی ایران ادامه داد: شکلگیری اعتماد متأثر از عوامل مختلفی است و علاوه بر جنبههای شخصی و درونروانی، با تجربههای فرد در دوران کودکی و بزرگسالی مرتبط است. برای این که فرد بتواند به خود و دیگری اعتماد کند و روابط معناداری مبتنی بر اعتماد شکل بدهد، لازم است در دوران کودکی و با اعضای اصلی خانواده و مراقبان اولیه خود روابطی را تجربه کرده باشد که اعتماد را در او تقویت کند.
دکتر توکلی گفت: علاوه بر آن، مواجهههای بعدی فرد در گروههای اجتماعی دیگر، روابط او با همسالان، و روابط دیگردر مدرسه، محله و جامعه نیز در تقویت یا تضعیف این سازهی روانی و بینفردی مؤثر است. از سوی دیگر، میدانیم که اعتماد اجتماعی به عنوان یکی از شاخصههای مهم جوامع مختلف و یکی از مهمترین عوامل سرمایه اجتماعی شناخته میشود.
وی بیان داشت: در نبود اعتماد بین بخشهای مختلف جامعه، بنیانهای اجتماعی سست خواهد شد و این امر پیشزمینهی مشکلات اجتماعی فراوان و حتی زمینهساز بروز مشکلات رفتاری و روانی و آسیبهای اجتماعی مختلف خواهد بود.
رئیس انجمن علمی رواندرمانی ایران گفت: روند تغییر اعتماد در جوامع مختلف موضوع مهمی است و برخی مطالعات و شواهد از روند رو به کاهش اعتماد اجتماعی در بعضی جوامع و از جمله جامعه ما حکایت دارد.
وی یادآور شد: بروز اتفاقات و وجود عوامل برهمزننده اعتماد در بسیاری موارد فقط محدود به سطح فردی و خانوادگی نیست، بلکه در سطوح کلان اجتماعی اتفاق میافتد و بنابراین، پرداختن به آن مستلزم توجه بخشهای مختلف جامعه و حاکمیت به این امر است. تصمیمگیریهای کلان و مهم سیاسی و اجتماعی و اقتصادی که میتوانند موجب بروز، یا تشدید و تعمیق شکاف بین طبقات و گروههای اجتماعی مختلف، و نیز بین مردم و حاکمیت باشند، موضوعات مهمی هستند که علاوه بر تبعات مختلف دیگر، پیآمدهای منفی جدی بر سلامت روانی و اجتماعی مردم خواهد داشت.
دکتر توکلی گفت: در سطح فردی و بینفردی نیز نمودهای اعتماد و پیآمدهای آن خود را در عملکرد شخصی و خانوادگی و اجتماعی افراد نشان خواهد داد. بروز مشکلاتی مانند اختلالات روانی و شخصیتی میتواند متأثر از مشکل در شکلگیری اعتماد بنیادین و دلبستگی ایمن در دوره کودکی باشد و در دوران بزرگسالی خود را به شکل اختلالات مختلف، آسیبپذیری به مسایلی مانند اعتیاد و نیز مشکلات رابطه زوجین و خانوادهها نشان بدهد.
رئیس سومین همایش سالیانه انجمن علمی رواندرمانی ایران گفت: نظریهها و مداخلات رواندرمانی به موضوع اعتماد و شکلگیری آن و موانع و تقویتکنندههای آن میپردازند؛ و میتوانند در کنار دیدگاههای دیگر مانند دیدگاههای جامعهشناختی به تبیین و شناخت این پدیده کمک کنند. از سوی دیگر، اعتماد بین درمانگر و مراجع یکی از اساسیترین مؤلفههای رابطه درمانی است که موفقیت مداخلات رواندرمانی منوط به آن است.
وی بیان داشت: به دلیل اهمیت اعتماد به عنوان یک سازه روانی و یک پدیده بینفردی و اجتماعی و به ویژه آن که طبق نظر بسیاری از صاحبنظران، موضوع اعتماد، در ابعاد مختلف فردی و بینفردی و اجتماعی آن، یکی از موضوعات حساس در جامعه امروز ما است، سومین همایش سالیانهی انجمن علمی رواندرمانی ایران به این موضوع اختصاص داده شده است.
وی عنوان کرد: امیدواریم، در این همایش با حضور و مشارکت صاحبنظران و محققان حوزههای مختلف روانشناسی، روانپزشکی، جامعهشناسی، ادبیات و فرهنگ، و سایر حوزههای مرتبط بتوانیم در ابعاد مختلف این موضوع تعمق کنیم و ضمن بررسی وضع فعلی جامعهمان، به نقاط قوت و ضعف، و راهکارهای تقویت آن بیاندیشیم.
وی گفت: برگزارکننده این همایش انجمن علمی رواندرمانی ایران است که انجمنی چندرشتهای و متشکل از متخصصان روانپزشکی، روانشناسی بالینی و روانشناسی سلامت است که با تعامل و دعوت از سایر متخصصان حوزههای مربوط این همایش را برگزار خواهد کرد.
دکتر توکلی افزود: این همایش شامل سخنرانیهای کلیدی، سمپوزیومهای موضوعی، کارگاههای آموزشی، و ارایه سخنرانی و پوسترهایی است که به انعکاس نظرات محققان و پژوهشگران این حوزه خواهد پرداخت. ضمن دعوت از همه صاحبنظران، دانشجویان و علاقمندان این حوزه برای شرکت در همایش، امیدواریم حاصل زحماتی که همکارانمان در ماههای اخیر برای برگزاری این همایش کشیدهاند، بتواند به ارتقای دانش این حوزه کمک کند و در عین حال با شناخت وضع فعلی جامعه، چشماندازهایی هم برای ارتقای سطح اعتماد در سطوح فردی و اجتماعی بگشاید و به نحوی در راستای رسالت اجتماعی این انجمن باشد.
وی افزود: اعتماد یکی از سازههای روانی است که بروز آن را در سطوح مختلف فردی، بینفردی، اجتماعی، و حتی در سطح یک ملت و بین ملتها و فرهنگهای مختلف، شاهد هستیم.
رئیس سومین همایش سالیانه انجمن علمی رواندرمانی ایران ادامه داد: شکلگیری اعتماد متأثر از عوامل مختلفی است و علاوه بر جنبههای شخصی و درونروانی، با تجربههای فرد در دوران کودکی و بزرگسالی مرتبط است. برای این که فرد بتواند به خود و دیگری اعتماد کند و روابط معناداری مبتنی بر اعتماد شکل بدهد، لازم است در دوران کودکی و با اعضای اصلی خانواده و مراقبان اولیه خود روابطی را تجربه کرده باشد که اعتماد را در او تقویت کند.
دکتر توکلی گفت: علاوه بر آن، مواجهههای بعدی فرد در گروههای اجتماعی دیگر، روابط او با همسالان، و روابط دیگردر مدرسه، محله و جامعه نیز در تقویت یا تضعیف این سازهی روانی و بینفردی مؤثر است. از سوی دیگر، میدانیم که اعتماد اجتماعی به عنوان یکی از شاخصههای مهم جوامع مختلف و یکی از مهمترین عوامل سرمایه اجتماعی شناخته میشود.
وی بیان داشت: در نبود اعتماد بین بخشهای مختلف جامعه، بنیانهای اجتماعی سست خواهد شد و این امر پیشزمینهی مشکلات اجتماعی فراوان و حتی زمینهساز بروز مشکلات رفتاری و روانی و آسیبهای اجتماعی مختلف خواهد بود.
رئیس انجمن علمی رواندرمانی ایران گفت: روند تغییر اعتماد در جوامع مختلف موضوع مهمی است و برخی مطالعات و شواهد از روند رو به کاهش اعتماد اجتماعی در بعضی جوامع و از جمله جامعه ما حکایت دارد.
وی یادآور شد: بروز اتفاقات و وجود عوامل برهمزننده اعتماد در بسیاری موارد فقط محدود به سطح فردی و خانوادگی نیست، بلکه در سطوح کلان اجتماعی اتفاق میافتد و بنابراین، پرداختن به آن مستلزم توجه بخشهای مختلف جامعه و حاکمیت به این امر است. تصمیمگیریهای کلان و مهم سیاسی و اجتماعی و اقتصادی که میتوانند موجب بروز، یا تشدید و تعمیق شکاف بین طبقات و گروههای اجتماعی مختلف، و نیز بین مردم و حاکمیت باشند، موضوعات مهمی هستند که علاوه بر تبعات مختلف دیگر، پیآمدهای منفی جدی بر سلامت روانی و اجتماعی مردم خواهد داشت.
دکتر توکلی گفت: در سطح فردی و بینفردی نیز نمودهای اعتماد و پیآمدهای آن خود را در عملکرد شخصی و خانوادگی و اجتماعی افراد نشان خواهد داد. بروز مشکلاتی مانند اختلالات روانی و شخصیتی میتواند متأثر از مشکل در شکلگیری اعتماد بنیادین و دلبستگی ایمن در دوره کودکی باشد و در دوران بزرگسالی خود را به شکل اختلالات مختلف، آسیبپذیری به مسایلی مانند اعتیاد و نیز مشکلات رابطه زوجین و خانوادهها نشان بدهد.
رئیس سومین همایش سالیانه انجمن علمی رواندرمانی ایران گفت: نظریهها و مداخلات رواندرمانی به موضوع اعتماد و شکلگیری آن و موانع و تقویتکنندههای آن میپردازند؛ و میتوانند در کنار دیدگاههای دیگر مانند دیدگاههای جامعهشناختی به تبیین و شناخت این پدیده کمک کنند. از سوی دیگر، اعتماد بین درمانگر و مراجع یکی از اساسیترین مؤلفههای رابطه درمانی است که موفقیت مداخلات رواندرمانی منوط به آن است.
وی بیان داشت: به دلیل اهمیت اعتماد به عنوان یک سازه روانی و یک پدیده بینفردی و اجتماعی و به ویژه آن که طبق نظر بسیاری از صاحبنظران، موضوع اعتماد، در ابعاد مختلف فردی و بینفردی و اجتماعی آن، یکی از موضوعات حساس در جامعه امروز ما است، سومین همایش سالیانهی انجمن علمی رواندرمانی ایران به این موضوع اختصاص داده شده است.
وی عنوان کرد: امیدواریم، در این همایش با حضور و مشارکت صاحبنظران و محققان حوزههای مختلف روانشناسی، روانپزشکی، جامعهشناسی، ادبیات و فرهنگ، و سایر حوزههای مرتبط بتوانیم در ابعاد مختلف این موضوع تعمق کنیم و ضمن بررسی وضع فعلی جامعهمان، به نقاط قوت و ضعف، و راهکارهای تقویت آن بیاندیشیم.
وی گفت: برگزارکننده این همایش انجمن علمی رواندرمانی ایران است که انجمنی چندرشتهای و متشکل از متخصصان روانپزشکی، روانشناسی بالینی و روانشناسی سلامت است که با تعامل و دعوت از سایر متخصصان حوزههای مربوط این همایش را برگزار خواهد کرد.
دکتر توکلی افزود: این همایش شامل سخنرانیهای کلیدی، سمپوزیومهای موضوعی، کارگاههای آموزشی، و ارایه سخنرانی و پوسترهایی است که به انعکاس نظرات محققان و پژوهشگران این حوزه خواهد پرداخت. ضمن دعوت از همه صاحبنظران، دانشجویان و علاقمندان این حوزه برای شرکت در همایش، امیدواریم حاصل زحماتی که همکارانمان در ماههای اخیر برای برگزاری این همایش کشیدهاند، بتواند به ارتقای دانش این حوزه کمک کند و در عین حال با شناخت وضع فعلی جامعه، چشماندازهایی هم برای ارتقای سطح اعتماد در سطوح فردی و اجتماعی بگشاید و به نحوی در راستای رسالت اجتماعی این انجمن باشد.