مادران شاغل چگونه بین محل کار و خانه تعادل ایجاد کنند؟

به گزارش خبرگزاری دانا در دنیای امروز، رفته رفته تعداد مادران شاغل بیشتر می شود. و یکی از اصلی ترین دغدغه این مادران، ایجاد تعادل بین کار و زندگی است. بعضی از این مادران فکر می کنند با ایجاد تعادل بین کار و زندگی می توانند در هردو زمینه به خوبی فعالیت کنند.
واقعیت این است که اگر شما جز مادران شاغل هستید، چه مادرانی که به صورت تمام وقت مشغول به کار هستند، چه مادرانی که شغل پاره وقت دارند، باید برای مادرانگی هایتان وقت بیشتری اختصاص دهید.
انعطاف برای هرکس تعریف متفاوتی دارد. برای بعضی افراد انعطاف به مدیریت بستگی دارد و برای بعضی دیگر به برنامه ریزی و مدیریت زمان.
پای صحبت بسیاری از مادران شاغل که بنشینید، متوجه می شوید آنها وجه اشتراکات زیادی باهم دارند. اغلب آنها میخواهند هم در زمینه مادری و هم در شغلشان بهترین باشند.

تعریف شما از تعادل چیست؟

به نظر می رسد شما حتی نمی توانید به یک " تعادل همیشگی" امیدوار باشید،چرا که گاهی اوقات وظایف یکی از مسئولیت های شما، بر دیگری غلبه پیدا می کند. به عنوان مثال وقتی فرزند شمل بیمار است، نیاز است از وظایف شغلیتان چشم پوشی کنید و یک مادر تمام وقت از خودتان ارائه بدهید، یا اگر یک کار اورژانسی در محیط کار اتفاق می افتد، باید از بودن بل خانواده تان صرف نظر کنید.
در قدم اول، شما باید تعریفی از "تعادل " برای خودتان در نظر بگیرید و به هیچ عنوان خودتان را با دیگران مقایسه نکنید‌ .
فرض کنیم شما یک مادر شاغل با موقعیت شغلی بسیار مهم و مسئولیت های سنگین هستید. این یه این معناست که شما فرصتی برای همراهی فرزندتان در امورات مدرسه ندارید. اما لزوما به این معنا نیست که نقش مادریتان را به خوبی ایفا نمی کنید.
برای این دسته از مادران شاغل، ممکن است تعادل اینگونه معنا شود که زمانی که در خانه هستند، ارتباطشان را با محیط کار قطع کنند. کنار گذاشتن تلفن، تبلت، لپ تاپ، در طول زمانی که منزل هستند و اختصاص دادن وقتشان برای خانواده، تعبیری از "تعادل" محسوب می شود.

اما این قضیه یک جنبه ی دیگر هم دارد و آن، این است که وقتی بچه ها به خواب می روند، مجددا کار خود را شروع می کنند.

"تعادل" برای گروهی دیگر از مادران به شغل پاره وقت تعبیر می شود. این دسته از مادران ممکن است دلایل مالی برای کار کردن نداشته باشند، اما ترجیحشان این باشد که برای برقراری ارتباط و به دست آوردن موقعیت اجتماعی به انجام کار پاره وقت مشغول باشند.
در نهایت به این نتیجه می رسیم که تعریف شما از "تعادل" باتوجه به شغل، خواسته ها و اولویت های شما متفاوت خواهد بود. و به میزانی که شغل شما تغییر کند و بچه هایتان بزرگتر شوند، احتمالا تعریف شما از "تعادل" نیز متفاوت خواهد بود. سعی کنید تعریف خودتان از "تعادل" را با همسرتان درمیان بگذارید و درباره سطح انتظارات و خواسته هایتان با خودتان صادق باشید.

بین محیط کار و محیط خانه تفکیک قائل شوید‌.

آیا زمانی که مشغول انجام وظایف شغلیتان هستید،نگران بچه ها هستید؟ یا زمانی که وقتتان را با بچه ها سپری می کنید، فکرتان مشغول وظایف شغلیتان است؟ معمولا این اتفاق برای اغلب مادران شاغل مکررا پیش می آید. بهترین راه برای حل این مشکل این است که بین شغل و خانه ،مرز ایجاد کنید.
به عنوان مثال، می توانید قانونی ایجاد کنید که وقتی در محل کار مشغول کار هستید به بچه ها فکر نمی کنید و وقتی در خانه و در کنلر خانواده هستید، به شغلتان فکر نمی کنید. البته باتوجه به نیازهای شغلی هر فرد،ممکن است این قانون برای همه جوابگو نباشد. بعضی از مادران پیشنهاد می کنند به محض رسیدن به خانه، تلفن همراه خود را سایلنت کنند و به هیچ ایمیل،تلفن و پیامی پاسخ ندهند. اما معمولا سایلنت کردن تلفن همراه هنگام کار، کمی دشوار است، ولیکن ممکن است مادران این قانون را برای خود ایجاد کنند که فقط زمان استراحت و صرف نهار با بچه ها در تماس باشند. فراموش نکنید که مادرانی که دائما خود را سرزنش می کنند، برای دیگران هیچ ارزشی ندارند‌ وقتی فرزند شما می بیند که به سختی مشغول انجام وظایفتان هستید، ارزش را از شما می آموزد، پس با احساس گناه و سرزنش، آن را خرای نکنید.

برای وقتتان برنامه ریزی کنید.

برنامه ریزی به خصوص برای افرادی که انعطاف پذیری کمتری در برنامه هایشان دارند، بسیار مهم و مفید است. به عنوان مثال، معلمان از آن دسته افرادی هستند که انعطاف پذیری کمتری در شغلشان دارند. آنها باید زودتر از همه در محل کار حاضر باشند و گاهی آخرین نفر از محل کار خارج می شوند. زمانی که مشغول تدریس هستند غالبا نمی توانند به مشکلات شخصی رسیدگی کنند و یا از مدرسه خارج شوند. برنامه ریزی می تواند به اختصاص زمانی مختص خودتان بسیار کمک کند ، اما این امر مستلزم تداوم است. بعضی از مادران،شبها، زمانی که فرزندانشان خواب هستند، سعی می کنند زمانی را به خودشان اختصاص دهند. به تماشای یک فیلم بنشینند،یک فنجان چای میل کنند، مطالعه و یا استراحت کنند. برای گروهی دیگر از مادران،اختصاص وقت برای خودشان ممکن است در یک قرار ملاقات با دوست معنا شود.
مهم نیست میخواهید وقتی را که برای خودتان قائل شده اید چگونه بگذرانید؟ چیزی که اهمیت دارد این است که حتما آن را در برنامه ریزیتان بگنجانید.

مراقبت از خوتان را فراموش نکنید.

معمولا مادران شاغل، برای اینکه هم در شغل و هم در خانه موفق باشند، چیزی را قربانی چیز دیگری می کنند. مثلا از زمان استراحتشان برای تهیه یک وعده غذایی می گذرند. یا به دلیل بی نظمی در برنامه ریزی روزانه شان،وقت صرف یک وعده غذایی را ندارند.
اما اختصاص دادن وقت برای خود، حتی چند دقیقه در طول روز، می تواند به لحاظ روحی بسیار مفید باشد. اگر سلامتی جسمی و ذهنی شما به خطر بیفتد، زندگی خانوادگی و شغلی تان تحت تاثیر این قضیه، دچار مشکل می شوند.
مراقبت از خود، بسیار مهم و حائز اهمیت است.
ورزش، مدیتیشن، نوشیدن قهوه، صرف یک خوراکی لذت بخش، رفتن به یک دورهمی، و هر برنامه ای که به حفظ روحیه شما کمک می کند را در برنامه تان جای دهید.
سعی کنید این جمله را دائما با خود تکرار کنید که : "اختصاص وقت به خودتان و مراقبت از خود، خودخواهی نیست." سعی کنید این موضوع را به فرزندتان نیز آموزش دهید . تمرین مراقبت از خود، به فرزندتان می آموزد که خودشان را دوست داشته باشند و به شما کمک می کند که بهترین ‌ِ خودتان را در مادری ارائه دهید. قطعا زمانی که جسم و روح آرامی دارید،در برخورد با مسائل نیز صبورتر خواهید بود. وقتی از خودتان مراقبت می کنید، نحوه برخوردتان با دیگران نیز بهتر خواهد بود و از این مسئله حس خوشحالی و رضایت به شما منتقل می شود.


درصورت امکان پرستار یا مستخدم، استخدام کنید.


امروزه بسیاری از مادران از کمک گرفتن از دیگران هراس دارند. آنها فکر می کنند تمام کارهایشان را خودشان باید انجام دهند.
می توانید از همسرتان برای شستن ظرف ها کمک بگیرید و یا از فرزندتان بخواهید در شستن میوه، روشن کردن لباسشویی و کارهایی از این قبیل به شما کمک کند. بعضی از مادران نیز مجبور می شوند برای زمانی که خودشان سرکار هستند، پرستار استخدام کنند.

به روابط بین خودتان و فرزندتان اهمیت دهید.

امروزه اکثر برنامه ها، قرارها، کارهای ضروری، سفارشات و غیره و غیره از طریق تلفن انجام می شود. بسیاری از مادران معتقدند که باید بین استفاده از تلفن و رسیدگی به فرزندانشان مرزی قائل شوند.
به عنوان یک مادر شاغل باید سعی کنید، در زمان هایی که در خانه حضور دارید، به تماس های کاری، ایمیل و پیامک ها جواب ندهید. بسیاری از مادران بعد از ایجاد این مرز، به صراحت عنوان کرده اند که اضطراب آنها کاهش پیدا کرده است و از حضور در خانه و در کنار فرزندان، رضایت بیشتری دارند.
زمانی که حضور یک مادر شاغل در خانه باکیفیت تر باشد، نه تنها احساس رضایت بیشتری می کند،بلکه جزئیات رفتار فرزندش را بهتر می بیند و اضطراب کمتری را تجربه می کند.

پریسا تاج ؛ گروه ترجمه خبرگزاری دانا