پریسا تاج ، خبرگزاری دانا، گروه ترجمه ؛ معمولا
والدین تلاش میکنند تا جایی که ممکن است به کودک کمک کنند و چیزهایی که خودشان در
دوران کودکیشان نداشتند برای فرزندشان فراهم کنند. آنها سعی میکنند تمام نیازهای
کودک را برآورده کنند و بهترین شرایط ممکن را برای کودک ایجاد کنند تا با خوشحالی
و در سلامت بزرگ شود.
جشن تولدهای تجملاتی، اسباب بازی های لوکس، وسایل و پوشاک آنچنانی، همه اینها این
حس را به دیگران منتقل می کند که در تربیت فرزندتان دچار افراط شده اید.
اما توجه بیش از اندازه به کودک، امتیازات و تشویق های مادی افراطی، نه
تنها به جنبه تربیتی کمکی نمی کند، بلکه می تواند برای کودک آسیب زا هم
باشد.
روانشناسان سه نوع توجه مفرط را معرفی کردهاند: دادنهدیههای
زیاد به بچهها(اسباببازی و سرگرمی)،مراقبت
بیش از اندازه(انجام دادن کارها و وظایف کودک) وبیقانونی(تعیین
نکردن حد و مرزها، محدودیتها و قوانین در خانه، تعیین نکردن وظایف کودک در خانه).
به چه دلیل والدین، بیش از اندازه به کودک توجه می کنند؟
قطعا دلایل زیادی برای این امر وجود دارد.که ما به برخی از اینها اشاره می کنیم:
1- والدینی که ساعات طولانی، خارج از منزل کار می کنند، زمانی که به منزل می رسند
ممکن است فرصت کافی برای انجام بسیاری از کارها را نداشته باشند. بنابراین به جای
آنکه در برابر خواسته های فرزندشان مقاومت کنند، ترجیح می دهند تسلیم خواسته
فرزندشان شوند و به آنها اجازه میدهند هرچه را بخواهند، داشته باشند و هرکاری
بخواهند، انجام دهند.
2- گاهی والدین در شرایط مساعدی نیستند، و آمادگی کنار آمدن با
مشکلات رفتاری کودک را ندارند. در این شرایط، نمی دانند چگونه به بدقلقی ها و
تندخویی های فرزندشان واکنش نشان دهند، بنابراین در مقطع کوتاهی از زندگی تصمیم میگیرند
قوانین را کنار بگذراند و به فرزندشان سخت نگیرند.
3- و نهایتا، برخی از والدین میخواهند با این کار، کمبودهای دوران کودکی خود را
جبران کنند. ممکن است والدینی که در فقر زندگی کرده اند، با فراهم کردن بسیاری از
خواسته های فرزندشان، خاطرات تلخ کودکی خود را جبران کنند. یا والدینی که خودشان
والدین سخت گیری داشته اند، از مواضع خود کوتاه بیایند و سخت گیری زیادی نسبت به
فرزندشان نداشته باشند.
چرا توجه بیش از اندازه به کودک، آسیب زاست؟
نیاز است کودک بفهمد که داشتن تمام چیزهایی که دوست دارد، ضرورتی
ندارد: زمانی که کودک، هرآنچه می خواهد، در اختیارش قرار میگیرد، نمیتواند درک
کند که بدون داشتن جدیدترین مدل اسباب بازی هم میتواند زندگی کند. بسیار مهم است
که به فرزندتان یاد بدهید که خواسته ها و نیازها باهم متفاوت هستند.
کودک خوشبختی را محدود به مادیات میداند: کودکان فکر میکنند هرچه قدر دارایی
بیشتری در زندگی داشته باشند، به همان میزان خوشبخت ترند.
کودک این پیام را دریافت میکند که ارزش او به ارزش وسایل و دارایی هایش وابسته
است: مادیات میتوانند
به سمبلی برای کودکان تبدیل شوند که ارزش خودشان را با داشتن آنها بسنجند.
کودک مسئولیت پذیر نخواهد بود: وقتی کودک اسباب بازی ها و لباس های زیادی دارد،
نمی توانند از آنها مراقب کنند. حتی ممکن است کودک به خراب شدن وسایلش اهمیتی
ندهد، و ممکن است متوجه گم شدن اشیاء و وسایلش نشود. بنابراین هیچ گاه مسئولیت
پذیری را یاد نمیگیرد.
به نظم و انضباط پایبند نخواهد شد: وقتی قوانینی اجرا نشود، کودک برای نظم ارزشی قائل
نمیشود.او فکر میکند
در هر شرایطی میتواند نظم را زیر پا بگذارد. بنابراین اساسا به نظم و انضباط
اهمیت خاصی نمیدهد.
با مشکلات رفتاری زیادی مواحه خواهد شد: والدینی که توجه بیش از اندازه به
فرزندانشان نشان میدهند، با نارضایتی زیادی مواجه شده اند. بسیاری از آنها به
دلیل توجه مفرطی که به فرزندانشان نشان میدهند، دچار مشکلاتی از جمله پرخوری و
ولخرجی فرزندان شده اند. به علاوه اینکه، به هیچ عنوان از وضعیت موجود راضی نیستند.
همین امروز توجه مفرط به کودک را متوقف کنید!
اگر شما در ایجاد وضع موجود و توجه مفرط به کودک مقصر بوده اید، بهتر است تصمیم
بگیرید تغییری در این وضع ایجاد کنید. از امروز تصمیم بگیرید که رفتارهای آسیب زا
برای فرزندتان را متوقف کنید.
احتمالا فرزندتان ابتدا مقاومت زیادی در برابر این تغییر نشان خواهد داد. و به هیچ
عنوان تسلیم نخواهد شد.
اما اگر کمی جدیت از خود نشان بدهید، به نفع فرزندتان هم خواهد بود. چرا که مهارت
هایی را میآموزد که در بزرگسالی حتما به کمک او خواهند آمد.