بیش فعالی یا شیطنت زیادی

 فاطمه سادات زاهدی، کارشناس ارشد مشاوره، خبرگزاری دانا؛ با توجه به اینکه کودکان این نسل پرجنب و جوش تر و فعال تر هستند و گاها به اشتباه  برچسب بیش فعالی و اختلال کم توجهی می‌خورند، به بررسی و توضیح بیشتر در این مورد می‌پردازیم.

اختلال کم توجهی - بیش فعالی عبارت است از یک نوع رفتار خاص در کودکان به طوری که این کودکان تنها می توانند برای مدت کوتاهی روی یک موضوع خاص تمرکز کنند. ضمناً این کودکان گاهی  حرکات و رفتار کنترل نشده ای را به طور ناگهانی از خود بروز می دهند. البته بیش فعالی می تواند وجود داشته باشد یا نداشته باشد. به نظر می رسد که این اختلال در اختلالات یادگیری نقش داشته باشد و تخمین زده می شود حدود  ۵ تا ۱۰ درصد کودکان مدرسه ای  گرفتار این اختلال باشند.

علایم شایع عبارتند از:

۱- زیاد صحبت می کنند.

۲- کودک روی صندلی مرتب می جنبد و دست ها و وپاهای خود را تکان می دهد.

۳- اغلب کارهای خطرناک نجام می دهد بدون اینکه به عواقب ناگوار آنها توجه داشته باشد.

۴-حواس کودک به راحتی پرت می شود.

۵-قبل از مطرح شدن کامل سوال، کودک پاسخ را می دهد.

۶- کودک در رعایت نوبت در بازی و صف مشکل دارد.

۷-کودک در اجرای دستورالعمل ها مشکل دارد.

۸-کودک قادر به تمرکز روی یک کار یا بازی مشخص نیست.

۹-مرتب از یک کار تمام نشده منصرف شده و به کار دیگری می پردازد.

۱۰-در انجام بازی، بدون ایجاد سر و صدا مشکل دارد.

۱۱- وسط صحبت یا کار دیگران می پرد.

۱۲- به نظر می رسد که اصلاً گوش نمی دهد.

۱۳-چیزهای موردنیازبرای انجام کارها را گم می کند.

۱۴-وقتی به کودک گفته می شود که بنشیند، فقط به مدت کوتاهی روی صندلی خود بند می شود.

15-کودک احساس خطر و احساس درد ندارد.