کودکان زمانی که با دیگران ارتباط برقرار می کنند ، بهتر یاد می گیرند. بنابراین کم توانی کودکان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط با دیگران فرصت یادگیری را از آنان سلب می کند و عملکرد یادگیری شان را با مشکل مواجه می کند.
فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی؛ اوتیسم یکی از اختلالات شایع عصبی است که قبل از 3 سالگی آغاز می شود و در پسران 4 تا-5 برابر بیش از دختران دیده می شود.
اختلالی که در سنین بسیار پایین کودک را درگیر می کند و اورا در ارتباط و تعامل با دیگران دچار مشکل می کند.
کودکان زمانی که با دیگران ارتباط برقرار می کنند ، بهتر یاد می گیرند.بنابراین
کم توانی کودکان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط با دیگران فرصت یادگیری را از آنان سلب می کند و عملکرد یادگیری شان را با مشکل مواجه می کند.
این اختلال نه تنها فرد را از تجربه ی گفت و گویی سالم و انتقال افکار باز می دارد ، بلکه می تواند در دراز مدت آسیب ها و اختلالات روانی فراوانی را به دنبال داشته باشد.
کودکان مبتلا به اوتیسم چه نشانه هایی دارند ؟
اغلب کودکان مبتلا به اوتیسم قادر به ایفای نقش های خود نبوده و نمی توانند در ارتباط با دیگران از ابزار هایی چون ؛ صحبت کردن و نوشتن بهره گیرند.
عدم آگاهی بر شیوه های ارتباط با همسالان یکی از مهم ترین مشکلاتی است که کودکان مبتلا به اوتیسم با آن دست و پنجه نرم می کنند ، به گونه ای که همواره در انتخاب بهترین روش دچار سردرگمی و دودلی می شوند.
کودکان دارای این اختلال کمتر به دیگران نگاه می کنند و لبخند می زنند و زمانی که کسی آن ها را صدا می زند ، واکنش کمتری از خود نشان می دهند.
اختلال در تخیل ویژگی شایعی است که در این افراد دیده می شود ، به طوری که جهان را گاهی گیج کننده و گاهی ترسناک می پندارند.
قصه درمانی راهکاری مؤثر در درمان اوتیسم
با وجود اینکه روش های درمانی مختلفی برای درمان این بیماری شناخته شده است و هرکدام تا حدی تأثیر مثبتی را بر بهبودی این افراد داشته است ، اما تاکنون هیچ درمان خاص و قطعی برای این بیماری کشف نشده است.
در کنار روش های درمانی مختلفی که برای درمان این اختلال به کار می رود، قصه درمانی یکی از رایج ترین روش هاست.
محققان همانطور که قصه درمانی را مهم ترین و بنیادی ترین روش غیر مستقیم برای انتقال مفاهیم به دنیای کودکان می دانند ، آن را تلقینی شفا بخش نیز معرفی می کنند ، چراکه اضطراب را تا حد زیادی کاهش می دهد و از طریق جایگزین کردن کودکان با شخصیت های قصه ، اورا در کشف عواطف خود و دیگران یاری می کند.
قصه می تواند به برقراری ارتباط با دیگران سرعت دهد و میزان مشارکت و دقت و توجه کودکان را بالا ببرد.
هم چنین قصه گویی می تواند رفتار کودکان را اصلاح کند ، هیجانات شان را کنترل کند و مهارت های اجتماعی آنان را ارتقاء دهد.
کودکان از طریق بازی کردن ، با اضطراب ها ، کمبود ها و هراس های خود آشنا می شوند و افکار و احساسات شان را تغییر می دهند.
بنابراین قصه درمانی از جمله مؤثر ترین روش هایی است که می تواند این اختلال را بهبود بخشد.
