اگر فرزند تان بد غذاست ، بخوانید

فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ بدغذایی کودکان یکی از مهم ترین مشکلاتی است که اغلب والدین با آن روبه رو هستند.

مسأله ای که در سنین پیش از دبستان به ویژه در کودکان 2-5 ساله دیده می شود.

چاره ی کار اصلا سخت نیست. شما میتوانید برخی مواد غذایی که فرزند تان به خوردن آن ها علاقه ای ندارد را با مواد غذایی مورد علاقه ی او ترکیب کرده و فرزندتان را به غذا خوردن تشویق کنید.

کاهش اشتهای کودک به معنای بدغذایی او نیست

معمولا وزن بچه ها در پایان سال اول به 3 برابر وزن تولدشان می رسد.

این افزایش وزن در سال دوم به نصف کاهش پیدا می کند و از 3 سالگی تا سن پیش از بلوغ و بلوغ ، روند افزایش قد و وزن ، کند اما مداوم می شود.

از سال دوم به بعد ، سرعت رشد پایین پایین آمده ، میل به غذا خوردن کم می شود و اشتهای کودکان کاهش می یابد.

به دنبال تغییراتی که در تغذیه ی کودک رخ می دهد ، برخی از مادران فکر می کنند فرزندشان بدغذا شده و به ترفند های غیر اصولی روی می آورند تا فرزندشان را به غذا خوردن وادار کنند.

در حالی که به کار بردن ترفند های غیر علمی می تواند قدرت یادگیری صحیح و تعادل در غذا خوردن را از کودکان سلب کند.

خانواده ها در شکل گیری ذائقه کودکان نقش دارند

بسیاری از والدین از بدغذایی فرزندشان گلایه دارند و از تمایل نداشتن آنان به غذاهای سالم و مفید نگران هستند.

معمولا بیشتر مادران گمان می کنند باید به فرزندان خود غذا هایی را بدهند که خودشان طعم آن هارا بیشتر می پسندند.

درصورتی که داروخانه ی طبیعت ، بهترین و مغذی ترین خوراکی ها را به ما هدیه داده است.هرچه مادران از چاشنی ها ، نمک ، شکر و روغن کمتری برای طعم دادن به غذاهای فرزندشان استفاده کنند ، تمایل آنان به خوردن گوشت های پخته یا بخارپز ، سبزی های خام یا پخته و لبنیات هم بیشتر می شود.

به عبارت ساده تر کودکان هرآنچه را که از کودکی به آن ها خورانده می شود ، با همان طعم دوست دارند.

از طرف دیگر کودکان منش و طریقه ی غذا خوردن را از سایر افراد خانواده یاد می گیرند.

کودکان نحوه ی غذا خوردن را ابتدا از پدر و مادر، سپس از خواهر و برادر و در نهایت هم از جامعه همسالان خود از مدرسه یا محیط یاد می گیرند.

اگر پدر و مادری تند تند غذا بخورد ، هنگام غذا خوردن مدام حرف بزند یا اعضای خانواده نسبت به خوردن برخی از خوراکی ها واکنش های منفی نشان دهند ، به طور حتم انتظار بروز چنین رفتارهایی در فرزندان کوچک هم دور از انتظار نخواهد بود.

بنابراین می توان نتیجه گرفت که والدین و اعضای خانواده نقش مهم و اساسی را در شکل گیری ذائقه فرزندان کوچک تر ایفاء می کنند.

اجبار و زورگویی ، کودکان را از غذا خوردن متنفر می کند

اصرار و اجبار در غذا خوردن می تواند مقاومت منفی فرزندان را به دنبال داشته باشد.

زورگویی والدین می تواند کودکان را از غذا خوردن متنفر سازد و عادات غذایی نامناسب را در آنان شکل دهد.

چاره چیست ؟

می توانید برخی از مواد غذایی که فرزندتان به خوردن ان ها علاقه ای ندارد را با مواد غذایی دیگری که دوست دارد ترکیب کنید.

مثلا مواد غذایی که دوست ندارد را رنده یا مواد غذایی را به شکل دلخواه او تهیه کنید.

کودکان را به خوردن خوراکی های مختلف تشویق کنید . در این صورت است که حس کنجکاوی شان برانگیخته شده و نسبت به خوردن آن ها ترغیب می شوند.

خوب است بدانید که استفاده از ظروف رنگی چون رنگ های نارنجی ، قرمز و ارغوانی میتواند اشتهای کودکان را افزایش دهد.

در ضمن هرگز فراموش نکنید که برای تشویق کردن کودکان به خوردن تمام گروه های غذایی ، صبر و حوصله بیش از زور و تهدید به کار می آید.

اصرار کردن و فشار آوردن به کودک موجب شرطی شدن کودک می شود..

در واقع کودک باید یاد بگیرد که غذا تنها برای رفع گرسنگی و نیاز بدن است و والدین باید بدانند که غذا ابزاری برای تشویق و تنبیه کودک نیست.

والدین باید از دوسالگی به بعد اجازه ی استقلال در غذا خوردن را به کودک داده و مانع از حرکات او در هنگام غذا خوردن نشوند. این کار اشتیاق کودکان را به غذا خوردن افزایش داده و آنان را به غذا خوردن متمایل می کند.