در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۲۵۳۴۴۹
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۳۹۹ - ۰۸:۵۳
پارانویا یا بدگمانی نوعی اختلال شخصیتی است که فرد دچار آشفتگی ذهنی یا توهم شده و به حالاتی مانند بدبینی ، سوء ظن شدید ، حسادت ، خود شیفتگی یا خود بزرگ بینی دچار می شود.

فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ پارانویا یا بدگمانی نوعی اختلال شخصیتی است که فرد دچار آشفتگی ذهنی یا توهم شده و به حالاتی مانند بدبینی ، سوء ظن شدید ، حسادت ، خود شیفتگی یا خود بزرگ بینی دچار می شود. افراد مبتلا به بدگمانی همیشه در حالت تدافعی قرار داشته و گمان می کنند که دیگران سعی بر تحقیر یا تهدید آن ها دارند. به همین دلیل ممکن است فرصت برقراری ارتباط اجتماعی و صمیمانه با دیگران را از دست بدهند.

بررسی ها نشان داده است افراد مبتلا به پارانویا افراد مناسبی برای روابط عاطفی و طولانی مدت نیستند و ازدواج با این افراد در 99% از موارد به طلاق و جدایی منجر می گردد. بنابراین در ازدواج با این گونه افراد ، با احتیاط بیشتری عمل کنید.

افراد  مبتلا به پارانویا چه علائمی دارند؟

به دیگران اعتماد ندارند.

دیگران را نمی بخشند و کینه توز هستند.

آرامش ندارند.

بیش از حد حساس اند و انتقاد پذیر نیستند.

معمولا با خشم و عصبانیت واکنش نشان می دهند و هر چیزی را با سرعت تلافی می کنند.

از پذیرفتن مسئولیت مشکلات و خطاهایشان شانه خالی می کنند.

در روابط خود با دیگران سرد هستند و فاصله ی معینی را حفظ می کنند.

نسبت به تعهد ، وفاداری یا صداقت دیگران تردید داشته و آن هارا افرادی فریبکار و سوء استفاده گر می پندارند.

دلایل

روانپزشکان ژنتیک و وراثت را عامل اصلی ایجاد این اختلال می دانند. علاوه بر ژنتیک ، مصرف قرص های آمفتامین ،مواد روان گردان ، ماری جوانا ، کوکائین ، شیشه و الکل را ازجمله عوامل موثری هستند که در ایجاد این اختلال نقش دارند.

هم چنین ثابت شده است که ضربه های روحی و عاطفی کودک ، بدرفتاری و خشونت والدین می توانند این اختلال را تشدید کنند.

راهکارهای درمانی

روانپزشکان درمان این اختلال را بسیار سخت می دانند . چون افراد مبتلا به بدگمانی همواره خودرا سالم و دیگران را افرادی بیمار می پندارند. با این وجود روش های درمانی مختلفی برای غلبه بر این اختلال کشف شده است که می توان به دارو درمانی ، هنردرمانی ، خانواده درمانی و گروه درمانی اشاره کرد.

ارسال نظر