معضل اعتیاد به مواد مخدر، بلای خانمان سوزی است که جوامع بشری را
در چنگال مرگ آور خویش گرفتار ساخته است. این اختاپوس هراس آور، قدرت اندیشه،
نوآوری، پشتکار، کوشش و سازندگی را در انسان ها به ویژه نسل جوان جامعه از بین می
برد و بنیان خانوادگی و اعتقاد دینی آنان را به نابودی می کشاند.
امروزه
کم تر کشوری را در جهان می توان یافت که پدیده مواد مخدر و اعتیاد، مهم ترین دغدغه
یا یکی از مهم ترین مشکلات اجتماعی اش نباشد. هر ساله، مبالغ هنگفتی برای مبارزه
با معضل اعتیاد و مواد مخدر هزینه می شود، ولی هم چنان رقم باندهای قاچاق مواد
مخدر و شمار معتادان رو به افزایش است.
•نامگذاری روز جهانی مبارزه با مواد
مخدر
26 ژوئن برابر با 5 تیر روز جهانی
مبارزه با مواد مخدر است. کنفرانس بین‌المللی مبارزه با اعتیاد و قاچاق مواد مخدر
از تاریخ 17 تا 26 ژوئن 1987 در شهر وین به منظور ابراز عزم سیاسی ملت‌ها در امر
مبارزه با پدیده خانمان‌سوز و شوم مواد مخدر تشکیل شد و در آن سندی با عنوان C.M.O به تصویب کشورهای شرکت‌کننده رسید.
این سند خط مشی همه‌جانبه اقدامات در امر کنترل مواد مخدر را از
سوی کشورهای شرکت‌کننده مشخص و آنان را متعهد نموده است تا اقدامات بین‌المللی در
خصوص مبارزه با قاچاق مواد مخدر را قاطعانه دنبال کنند. در این کنفرانس سندی در 4
فصل تنظیم شد که بیش از 35 مورد اقدام عملی را همچون ارزیابی میزان مصرف، پیشگیری
از طریق آموزش، نقش رسانه‌ها در بازگشت معتادان به دامن اجتماع و معالجه آنان،
ریشه‌کنی مزارع غیرمجاز خشخاش، نابودی شبکه‌های عمده قاچاق مواد مخدر، همکاری‌های
حقوقی کشورها و غیره را در خود جای داده است.
این سند در 26 ژوئن مصادف با 5
تیرماه به اتفاق آراء مورد تأیید و تصویب کشورهای شرکت‌کننده قرارگرفت و سالروز
تصویب این سند به نام روز جهانی مبارزه با مواد مخدر اعلام شد.
سابقه مواد مخدر در جهان
بر
اساس برخی اسناد موجود ، سابقه آشنایی بشر با مواد مخدر حدود 4000 سال پیش از
میلاد برآورد شده است. « پلین » دانشمند رومی قرن اوّل میلادی ، اولین كسی است كه
شیره غلیظ خشخاش را به نام اپیوم عرضه كرد. " اپیوم " از ریشه "
اٌپوس
" "OPOS " به معنی شیره است كه از كلمه " اهی پی
نا "
" AHIPENA " از زبان سانسكریت گرفته شده و بنا به تلفظهای دیگر " اٌفیون " یا " هپیون " خوانده
می شود.
•تاریخچه مواد
مخدر در ایران
دٌوّل استكباری و در رأس آنها انگلیس ، همزمان با رسوخ در اركان
،مواد مخدر را رواج دادند كه حتی برخی از شاهان صفوی نیز به آن روی آورده و معتاد شدند. با شروع حكومت قاجار بر مبنای سیاست انگلیس كه خواهان
تضعیف همسایگان هندوستان بود ، تریاك كشی چنان در ایران رواج یافت كه حتی تصویر
" ناصرالدین شاه " را همانند نقش سكه بر حقه های وافور منقوش ساختند و بدینسان
به آن رسمیت بخشیدند و در همین ایام نیز كشت خشخاش را ترویج كردند و برای اولین بار در " ماهان ِ كرمان
" مرغوب ترین نوع این محصول را كاشتند.
در زمان حكومت سلسله پهلوی ،
سطح زیر كشت تا میزان 33000 هكتار افزایش یافت و علاوه بر تریاكهای سناتوری كه
اسباب عیش طبقه اشراف و ثروتمندان ، وكلا و نمایندگان مجلس ، درباریان و خوانین
بود ، برای اولین بار مرزهای كشور به روی هروئین گشوده شد و از حدود سال 1340
جوانان این مرز و بوم در معرض یكی از مهمترین توطئه های قدرتمندان ( مواد مخدر )
قرار گرفتند و ایران كه در مسیر ترانزیت مواد مخدر آسیا به اروپا قرار دارد ،
بزرگترین لطمه ها را متحمل شد.استكبار جهانی كه شكست عظیمی را از انقلاب اسلامی متحمل شده بود جهت غوطه ور كردن جوانان
كشور در دام اعتیاد ، با توطئه ای حساب شده توزیع مواد مخدر را در ایران افزایش
داد.
•پیشینه مبارزه با قاچاق مواد مخدر در
ایران
مبارزه
با قاچاق مواد مخدر با رهنمودهای امام خمینی رحمةالله و با همّت جوانان مسلمان در
قالب كمیته های انقلاب اسلامی آغاز شد. این مبارزه ، با تشكیل ستاد مبارزه با مواد
مخدر در سال 1367 و تصویب قانون جدید مبارزه با مواد مخدر ، مصوبه مجمع تشخیص
مصلحت نظام در تاریخ 19/5/68 به تدریج شكل سازمان یافته به خود گرفت و با ادغام
نیروهای انتظامی موج فزاینده ای به خود گرفته است و ستاد مبارزه با مواد مخدر كه
ریاست آن را رئیس جمهور بر عهده دارد ، هماهنگی لازم را در زمینه ادامه این مبارزه
انجام می دهد.
