فاطمه سادات زاهدی ، کارشناس ارشد
مشاوره ، خبرگزاری دانا ؛ هر پسر و دختری که به سن رشد و بلوغ میرسند بزرگترین
آرزویشان این است که ازدواج کنند، با تاسیس زندگی مشترک زناشویی، استقلال و آزادی
بیشتری بدست آورند، یار و مونس مهربان و محرم رازی داشته باشند.
پیمان مقدس زناشویی رشته ای است
آسمانی که دلها را بهم پیوندمیزند، دلهای پریشان را آرامش میدهد افکار پراکنده
را به یک هدف متوجه میسازد. خانه،جایگاه عشق و محبت،کانون انس و مودت و بهترین
آسایشگاه است.
برای شروع و اراده ازدواج چند نکته
ضروری وجود دارد که در ادامه به بررسی آن
ها خواهیم پرداخت.
1-عدم ابتلا به اختلالات
روانی حاد
اختلالات روانی حاد و جدی اثر
زیادی بر کیفیت زندگی مشترک می گذارند و حتی می توانند آن را کاملاً مختل کنند.
تصور کنید افرادی را که به اختلال شخصیت پارانویید مبتلا باشند. چنین افرادی بسیار
شکاک هستند و به زمین و زمان شک می کنند. زندگی با این بیماران بسیار سخت و طاقت
فرساست و مهم تر آنکه درمان چنین اختلالاتی بسیار مشکل و بعضاً غیرممکن است. پس
قبل از ازدواج حتماً از سلامت روان طرف مقابل مطمئن شوید. تشخیص سلامت روان به
عهده روانشناس است و شما به تنهایی از عهده آن بر نمی آیید. روانشناس با انجام
مصاحبه و اجرای تست های تخصصی به وجود چنین مشکلاتی پی می برد.
2-به دل نشستن
ظاهر طرف مقابل
این باور غلط را دور بریزید که
ظاهر اهمیتی ندارد و برای شما عادی خواهد شد. اگر شما از ظاهر نامزدتان راضی
نیستید مطمئن باشید این مساله بعداً برای شما مشکلاتی ایجاد می کند. این قاعده کلی
را فراموش نکنید: ظاهر طرف مقابل باید برای شما دلنشین باشد یعنی از نظر ظاهری به
او نمره قبولی بدهید (نمره 12 تا 20 همگی نمره قبولی هستند با توجه به سلیقه های
متفاوت افراد). نمره
قبولی یعنی آنکه لزومی ندارد با فردی ازدواج کنید که ظاهر بسیار زیبایی داشته باشد
و همچنین نباید با فردی ازدواج کنید که از ظاهر او بدتان می آید.
3-هم کفو بودن
خانواده ها
از قدیم گفته اند:«کبوتر با کبوتر باز با باز». در ازدواج رعایت هم سطح بودن خانواده ها از
بروز بسیاری از مشکلات آتی جلوگیری می کند. تحقیقات مختلف نشان داده است هر چه بین
وضعیت مالی و اقتصادی، فرهنگی و تحصیلی خانواده های دو طرف هماهنگی بیشتری وجود
داشته باشد احتمال بروز مشکلات جدی در آینده کمتر است. دلیل این مساله هم مشخص است
زیرا هر چه خانواده ها فرهنگ مشابه تری داشته باشند آداب و رسوم و رفتارهای آن ها
برای یکدیگر پذیرفتنی تر خواهد بود و بر سر مسایل معمولی دچار تنش نمی شوند.
فراموش نکنید در ایران، ازدواج پیوند بین دو خانواده است نه فقط پیوند بین دو نفر!
4-تناسب تحصیلی
زوجین در دوران قبل از ازدواج
اختلاف زیاد تحصیلی بین زن و مرد
(مثلاً زن دیپلمه و مرد دکتر و یا زن فوق لیسانس و مرد سیکل) می تواند منجر به
ایجاد مشکلات پس از ازدواج شود. تناسب تحصیلی به این معنی نیست که حتماً تحصیلات
زن و مرد مشابه هم باشد مثلاً هر دو لیسانس یا فوق لیسانس داشته باشند بلکه نباید
اختلاف زیادی با هم داشته باشند. این ملاک به خصوص برای افرادی که به تحصیلات
تاکید زیادی می کنند، اهمیت بیشتری دارد.
5-میزان درآمد
به این دلیل که هم از نظر قانونی و
هم از نظر عرفی مرد نان آور خانواده محسوب می شود؛ بهتر است درآمد مرد از زن بیشتر
باشد. پایین تر بودن درآمد مرد بر عزت نفس او اثرگذار خواهد بود و می تواند منجر
به ایجاد مشکلاتی در آینده شود. همچنین زنی که درآمدش از همسرش بیشتر است نمی
تواند شوهر خود را به عنوان تکیه گاه محکمی بپذیرد.
6-هماهنگی بین
باورهای مذهبی
زن و مرد از نظر باورهای مذهبی
باید با هم شباهت داشته باشند چون باورهای مذهبی مشترک علایق و سبک زندگی مشترکی
را ایجاد می کند. مثلاً خانم مذهبی متمایل به سفر به اماکن مذهبی است اما اگر شوهر
او باورهای مذهبی نداشته باشد با چنین سفرهایی مخالفت خواهد کرد که همین اختلاف
نظر می تواند منجر به ایجاد مشکلات و کدورت هایی بین آن ها شود و همچنین تفاوت در
باورهای مذهبی می تواند باعث ایجاد اختلافاتی در شیوه تربیتی فرزندان شود.
در صورتی تفاوت باورهای مذهبی در
زوج ها مشکل جدی ایجاد نمی کند که از نظر شخصیتی هر دو توان تحمل و احترام به
باورهای متفاوت با باور خود را داشته باشند (تشخیص این مساله توسط روانشناس و با
اجرای تست های شخصیتی امکان پذیر است).
7-توافق بر سر محل زندگی
یکی از نکاتی که حتماً باید قبل از
ازدواج درباره آن به توافق رسید شهر و کشور محل زندگی است. این شرط جزو مسایل
بسیار مهم است که اصلاح پذیر و حل شدنی نیست. شاید زوجی که از نظر مذهبی با هم
تفاوت عقیده داشته باشند، بتوانند با هم زندگی کنند اما وقتی یکی از زوجین اصرار
به زندگی در خارج از کشور داشته باشد و دیگری تمایل به مهاجرت نداشته باشد هیچ
راهی برای مصالحه باقی نمی ماند بجز جدایی یا نارضایتی کامل یکی از طرفین!
8-اختلاف سنی
مناسب
تحقیقات مختلف نشان داده است هر چه
اختلاف سنی بین زوج ها زیادتر باشد احتمال ایجاد مشکلات در زندگی مشترک آن ها در
آینده بیشتر است. اختلاف سنی زیاد باعث می شود نوع نگاه آن ها به زندگی متفاوت
باشد از سوی دیگر هر مقطعی از زندگی نیازها و شرایط خاص خودش را دارد. مثلاً علایق
یک فرد 40 ساله با یک فرد 25 ساله متفاوت است بر همین اساس بهتر است اختلاف سنی
زوج زیاد نباشد. معمولاً اختلاف سنی کمتر از 6 سال مناسب است.
9-مسایل پر خطر را از مسایل کم خطر
جدا کنید.
برخی از اختلافات و مشکلات برای
زندگی مشترک خطر جدی ایجاد نمی کنند مثلاً اینکه قد همسر شما 175 یا 185 سانتیمتر
باشد، عامل مهم و خطرآفرین برای زندگی مشترک نیست. اما داشتن اختلال روانی جدی جزو
مسایل پرخطر می باشد.
قاعده کلی این است که در صورت وجود
مسایل پرخطر رابطه باید قطع شود و در صورت وجود مسایل کم خطر بررسی بیشتر انجام
شود.
نکته پایانی که بهتر است به آن
توجه کنید این است که اهمیت ملاک های ذکر شده برای قبل
از ازدواج همگی
به یک اندازه نیستند. برخی از ملاک های فوق مهمتر و برخی اهمیت کمتری دارند. در
صورتی در برخی از ملاک ها دچار شک و تردید هستید؛ مشاوره قبل از ازدواج می تواند به شما کمک کند.