فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سلامت ؛ بولیمیا یا پرخوری نوعی اختلال تغذیه ای است که در صورت عدم درمان می تواند سلامت فرد را به خطر اندازد. افراد مبتلا به این بیماری هنگام غذا خوردن کنترلی روی خود ندارند و در تلاشند تا با روش های غیر سالم ، کالری اضافی خودرا از بین ببرند.
نشانه های پرخوری
نارضایتی فرد از وزن و اندامش
غذا خوردن زیاد و غیر طبیعی در یک وعده غذایی و تکرار آن
از دست دادن کنت رلخود هنگام غذا خوردن
استفراغ عمدی یا ورزش کردن بیش از حد ّ برای جلوگیری از افزایش وزن
مصرف داروهای ملین ، مدر یا تنقیه پس از غذا خوردن
رژیم های غذایی سخت یا خودداری از مصرف برخی غذاها
مصرف بیش از حدّ مکمل های رژیمی و محصولات گیاهی برای کاهش وزن
تشخیص
اگر پزشک به داشتن بیماری پرخوری عصبی در فردی مشکوک شود ، اقدامات زیر را انجام می دهد:
در مورد عادات غذا خوردن ، روش های کاهش وزن و علائم جسمی با فرد بیمار صحبت می کند.
معاینه فیزیکی انجام می دهد.
درخواست انجام آزمایش هایی برای تشخیص و شناسایی مشکلات قلبی داده می شود.
انجام یک ارزیابی روان شناختی شامل بحث درباره ی نگرش نسبت به بدن و وزن فرد انجام می شود.
عوامل موثر در بولیمیا
عوامل بیولوژیکی
افرادی که اقوام درجه یک شان از اختلالات تغذیه ای رنج می برند ، بیش از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. اضافه وزن در زمان کودکی و نوجوانی نیز خطر بروز پرخوری را افزایش می دهد.
مشکلات عاطفی و روانی
اختلالات روانی نیز مانند افسردگی و اضطراب و مصرف مواد مخدر ارتباط نزدیکی با بروز اختلالات تغذیه ای دارند. مبتلایان به بولیمیا معمولا درباره ی خودشان احساسی منفی دارند. در برخی موارد نیز اتفاقات ناگوار و استرس محیطی از عوامل بروز اختلالات تغذیه ای هستند.
رژیم غذایی
افرادی که برای لاغری رژیم می گیرند ، بیش از دیگران در خطر ابتلا به اختلالات تغذیه ای قرار دارند. تحقیقات نشان می دهد بیشتر مبتلایان به بولیمیا بین دفعات پرخوری شان ، رژیم های سخت لاغری را دنبال می کنند که این مسأله خود می تواند از عوامل محرک پرخوری بعدی باشد.
سایر عواملی که خطر پرخوری را افزایش می دهند ، عبارتند از : استرس ، تصویر منفی نسبت به خود ، تمایل به برخی غذاها و خستگی
درمان
درصورت ابتلا به بولیمیا ، ممکن است به چندین درمان نیاز داشته باشید. اگرچه ترکیب روان درمانی با داروهای ضد افسردگی ممکن است برای غلبه بر این اختلال مؤثر باشد.
روان درمانی
در این روش متخصص سعی می کند تا به صورت های مختلفی به بهبود علائم بولیمیا کمک کند. درمان شناختی رفتاری به شما کمک می کند تا الگو های غذایی خودرا عادی سازی کنید و باورها و رفتارهای ناسالم و منفی را تشخیص داده و عادات سالم مثبت را جایگزین آن نمایید.
درمان خانواده محور برای کمک به والدین در مداخله برای متوقف کردن رفتارهای ناسالم نوجوان هنگام خوردن ، کمک به نوجوان برای بازیابی مجدد کنترل غذایی خود و کمک به خانواده در مقابله با مشکلاتی که این بیماری در رشد نوجوان ایجاد می کند ، انجام می گیرد.
روان درمانی بین فردی نیز به بهبود مهارت های ارتباطی و حل مسأله در فرد مبتلا کمک می کند.
دارو درمانی
داروهای ضد افسردگی ممکن است در هنگام استفاده از روان درمانی باعث کاهش علائم بولیمیا شوند. تنها داروی ضد افسردگی که به طور خاص توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان بولیمیا مورد تأیید قرار گرفته است ، فلوکستین ، نوعی مهارکننده ی انتخابی بازجذب سروتونین است که حتی در صورت افسردگی نیز ممکن است به شما کمک کند.
آموزش تغذیه
متخصصان رژیم غذایی می توانند با تعیین برنامه ی غذایی مناسب ، به شما در رسیدن به عادات غذایی سالم کمک کنند. در این میان ، خوردن مرتب و محدود کردن مصرف مواد غذایی در غلبه بر بولیمیا از اهمیت خاصی برخوردار است.
بستری شدن
بولیمیا معمولا در خارج از بیمارستان قابل معالجه است ، اما در صورت شدت یافتن علائم و با توجه به عوارض جدی آن بر سلامتی ، ممکن است نیاز به بستری داشته باشید.
