باتوجه به سرعت گرفتن واکسيناسيون در ايران احتمال بازگشايي مدارس به صورت حضوري در آبان ما بيشتر شده است. مدارس به دليل شيوع کرونا حدود دو سال است که به صورت مجازي به فعاليت خود ادامه مي‌دهند. مجازي شدن مدارس در ابتدا چالش‌هاي بسياري زيادي را براي دانش‌آموزان، والدين و معلمان ايجاد کرد، اما در نهايت دانش‌آموزان دو سال است که به اين روش بدون نظارت مستقيم در حال درس خواندن و امتحان دادن هستند
به گزارش خبرگزاری دانا، حال با شنيده شدن زمزمه‌هاي بازگشايي مدارس در آبان ماه، ما با دانش‌آموزاني مواجه هستيم که به هر طريقي به دنبال آن هستند که مدارس به صورت مجازي باقي بمانند و رنگ مدارس را نبينند. هشتگ نه به واکسن اجباري توسط برخي از دانش‌آموزان نمود نه بارزي از گريز آن‌ها از حضوري شدن مدارس است. بعد از دو سال تجربه مجازي بودن مدارس بازگشت به کلاس‌هاي درس حضوري دشوار است و چالش‌هاي زيادي را در سال تحصيلي آينده ايجاد خواهد کرد.
بازگشايي مرحله مرحله
محمدرضا نيک نژاد کارشناس آموزشي در اين باره به ما گفت: «فضاي مدارس عموما براي دانش‌آموزان فضاي دلچسبي نيست به همين دليل دانش‌آموزان از مدارس گريزانند. در ابتدا بخشي از اين مقاوت‌ها به صورت طبيعي وجود دارد و نمي‌توان جلوي آن را گرفت. خانواده‌ها در اين زمينه به ويژه در پايه‌هاي ابتدايي تصميم گيرنده هستند. يعني باتوجه به فشار‌هايي که در يکسال و نيم اخير تحمل کرده‌اند از بازگشايي مدارس استقبال مي‌کنند.
بخش مقاومت‌کننده دانش‌آموزان متوسطه اول و متوسطه دوم است که به دلايل مختلف مانند آزمون دادن، رفت و آمد به مدارس و... از رفتن به مدرسه گريزان هستند. به نظر مي‌آيد اگر قرار است بازگشايي مدارس اتفاق افتد بايد اين اقدام مرحله به مرحله صورت بگيرد. از نظر خود من دست کم تا دي ماه امکان بازگشايي مدارس وجود ندارد، زيرا خانواده‌ها اعتماد ندارند. واقعا بايد آمار مبتلايان و فوتي‌ها به طرز چشمگيري کاهش پيدا کند تا فرصت اين گونه بهانه‌ها از دانش‌آموزان و والدين گرفته شود. ولي به هر حال بازگشايي‌ها بايد آرام آرام صورت بگيرد.
براي مثال براي يکسري از درس‌هاي مهم و دشوار‌تر کلاس حضوري در نظر گرفته شود و آموزش ساير دروس به صورت مجازي باقي بماند. آرام آرام بايد رنگ حضور افزايش يابد تا به جايي برسد که دانش‌آموزان بدون مقاومت در کلاس‌ها حاضر شوند. در غير اينصورت بازگشايي ناگهاني و اجباري جواب نمي‌دهد گرچه يک روزي بايد به اين سمت و سو نيز برويم.»
گريز از مدرسه
وي در پاسخ به اين سوال که اين روز‌ها گريزان بودن دانش‌آموزان از مدارس بيشتر نمود پيدا کرده است در اين راستا بايد چه اقداماتي صورت بگيرد گفت: «ريشه گريز از مدرسه در ايران بسيار عميق است. به طور مثال محتواي آموزشي در ايران بسيار سنگين است يعني آن چيزي که دانش‌آموز ايراني در کتاب‌ها آموزش مي‌بيند به مراتب دشوار‌تر از محتواي آموزشي ساير کشور‌ها است.
البته اين نکته بايد ذکر شود که علي رغم آموزش محتواي سنگين در مدارس در آزمون‌هاي کاربردي دانش‌آموزان ما موفق نيستند. در ايران مقاومت‌هاي جدي‌اي براي سبک کردن محتواي آموزشي مدارس وجود دارد. از سوي ديگر ساعت‌هاي آموزشي در ايران بسيار زياد است و اين نوعي فشار آموزشي را به دانش‌آموزان وارد مي‌سازد. همچنين در فضاي آموزشي دنيا ساعات زنگ وزرش افزايش يافته و در مدارس ايران هم جذاب‌ترين بخش آموزش براي بچه‌ها زنگ ورزش است. بايد از اين جاذبه استفاده شود و ميزان ساعات ورزش افزايش يابد. اين کار هم باعث سلامتي بيشتر دانش‌آموزان مي‌شود و هم گريز از مدرسه را کم مي‌کند.
تقريبا در کشور‌هاي پيشرفته يک سوم زماني که در ايران براي بچه‌ها کلاس برگزار مي‌شود براي دانش‌آموزان کلاس مي‌گذارند. يعني دانش‌آموزان در کشور‌هاي ديگر در کنار کلاس‌هاي تئوري کلاس‌هاي عملي دارند. ولي در مدارس ايران کلاس‌هاي عملي جايگاهي ندارند. ساختار آموزشي در کشور‌هاي ديگر به اندازه‌اي جذاب است که دانش‌آموزان در دست کم نه سال اول آموزش خود با علاقه در کلاس‌ها و مدرسه حاضر مي‌شوند.
اما مدارس ايران به دليل وجود محدوديت‌ها براي بچه‌ها به زندان تبديل شده است. مجموعه اين شرايط باعث شده است مدارس براي بچه‌ها فضاي دلچسبي نباشد. بايد به اين نکته هم اشاره کنيم که آموزش در ايران حق مدار نيست يعني عموما در تمام سطوح براي دانش‌آموز حقي قائل نيستند و دانش‌آموز تصميم گيرنده در هيچ حيطه‌اي نيست. اين تغييرات بايد به صورت ميان مدت و دراز مدت اتفاق بيفتد و در کوتاه مدت امکان ايجاد اين تغييرات وجود ندارد.»
آموزش ترکيبي
علي بهشي نيا کارشناس آموزشي نيز در اين باره به ما گفت: «بهترين راه براي تعديل اين سختي رفتن به سمت آموزش ترکيبي است. يعني ابتدا مدارس به شکل مجازي باشد و سپس به صورت حضوري ادامه پيدا کند تا اين آسيب‌ها کم‌تر شود. ضمن اينکه خسته شدن از فضاي مجازي همچنان وجود دارد و بسياري از معلمين از تدريس به صورت مجازي خسته شده اند.
همچنين هنوز ما نمي‌دانيم اگر قرار باشد مدارس حضوري شوند چه بازخورد‌هايي ايجاد مي‌شود. يعني در کلاس‌ها چه نوع دانش‌آموزي قرار است حاضر شود، چه انتظاراتي دارند و چه تغييراتي کردند. ولي من فکر مي‌کنم با توجه به شرايط پيش رو آموزش بايد به شکل ترکيبي باشد تا دانش‌آموزان، والدين و معلم‌ها به شرايط جديد عادت کنند.
زيرا فقط بحث دانش‌آموزان نيست من فکر مي‌کنم دوري دو ساله معلمان از فضاي مدارس يک مقدار حضور را براي معلمان سخت کرده است. هرچند بعد از تجربه کرونا و آموزش مجازي روز‌هاي تعطيلي مدارس به دلايل آلودگي و... قرار است با آموزش مجازي ادامه پيدا کند و تعطيلي‌ها کم‌تر خواهد شد.»
سال تحصيلي سختي را در پيش داريم
در آخر مهنار مجاهد کارشناس آموزشي و روانشناس در اين باره به ما گفت: «در هنرستان‌ها براي کارعملي گفته مي‌شد گروه‌هاي کوچک چهار نفره براي کار در آزمايشگاه حاضر شوند و در همان زما ن هم دانش‌آموزان با بهانه‌هاي گوناگون حضور پيدا نمي‌کردند. امسال اگر مدارس به صورت حضوري بازگشايي شود معلم‌ها سال سختي را خواهند داشت، زيرا دانش‌آموزان همراهي نمي‌کنند.
بايد در اين راستا فرهنگ‌سازي شود، زيرا همگان بر اين موضوع اتفاق نظر دارند که کلاس‌هاي حضوري بازدهي بالاتري دارند. دانش‌آموزان حدود دو سال به صورت مجازي بدون هيچ نظارت مستقيمي درس خوانده‌اند و الان حاضر شدن در مدارس براي آن‌ها بسيار دشوار است و توقع دارند به همان منوال پيش بروند. مداومت معلمين و کادر مدرسه مورد نياز است تا امسال دانش‌آموزان به مدارس بازگردند و روال آموزش در مدارس در مسير خود قرار بگيرد. از سوي ديگر بي‌اعتمادي وجود دارد و تمام واکسن هراسي دانش‌آموزان به دليل فرار از مدرسه نيست و عده‌اي واقعا از تزريق واکسن مي‌ترسند؛ لذا بي‌اعتمادي به دولت هم باعث نه گفتن به واکسن توسط دانش‌آموزان شده است.
الان با دانش‌آموزاني مواجه هستيم که ياد گرفتن با مشورت امتحان بدهند و مسئوليت از دوش آن‌ها کنار گذاشته شده است. هميشه بعد از تعطيلات عيد معلمان مشکلات زيادي داشتند، زيرا دانش‌آموزان بسياري از دروس را در بازه ۱۵ روزه فراموش کرده بودند الان که حدود دو سال است مدارس مجازي است بسياري از دانش‌آموزان بسياري از دروس را فراموش کرده‌اند و مسئوليت درس خواندن را نمي‌پذيرند و اين مسئله کار معلمان را بسيار دشوار مي‌کند. تا زماني که در زمينه کرونا به وضعيت پايداري نرسيم بازگشايي مدارس کار درستي نيست، زيرا بچه‌ها به بهانه‌هاي گوناگون براي عدم حضور متوسل مي‌شوند.»
منبع: آفتاب یزد
